Η πορεία της Φωτεινής Αθερίδου ήταν λίγο πολύ προδιαγεγραμμένη. Με δυο γονείς ηθοποιούς, χαρούμενους με τη δουλειά τους, και έχοντας και η ίδια δει από κοντά όλη τη διαδικασία δημιουργίας μιας παράστασης ή μιας σειράς, η Φωτεινή Αθερίδου κάπως αυτόματα, χωρίς ιδιαίτερη σκέψη οδηγήθηκε και εκείνη στον χώρο της υποκριτικής.
Η ίδια δεν αγαπά της ίντριγκες, δε δίνει σημασία σε κακόβουλα σχόλια, λατρεύει τους φίλους και την οικογένειά της και επιλέγει να ακολουθεί απλά το συναίσθημα και το ένστικτό της.
Τη συναντήσαμε ένα ήσυχο απόγευμα σε ένα από τα μέρη που αγαπά να περνά τα απογεύματα με τον γιο της και μιλήσαμε για τη νέα της σειρά που την προηγούμενη εβδομάδα έκανε πρεμιέρα μέσα από τη συχνότητα του ANT1, “The Friend” (η οποία προβλήθηκε πρώτα στην πλατφόρμα του ΑΝΤ1+), την παράσταση στην οποία συμμετέχει “Ο Μισάνθρωπος”, αλλά και για τις αλλαγές που έφερε στη ζωή της η γέννηση του γιου της.
Αυτή την περίοδο παρακολουθούμε τη σειρά “The Friend” που φέρει την υπογραφή σου. Πώς σου ήρθε η ιδέα να γράψεις ένα σενάριο για ένα φίλο …επί πληρωμή; Δεν είναι κάτι που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στις σειρές.
Πρόκειται για μια ιδέα που τριγυρνούσε στο μυαλό μου περίπου πέντε χρόνια αλλά κάπως… δεν στρωνόμουν να κάτσω να γράψω. Με απασχολούσε πολύ το θέμα τον social media και της μοναξιάς. Παλιότερα οι άνθρωποι θα έβγαιναν έξω, θα γνωριζόντουσαν από κοντά. Σήμερα γίνονται όλα διαδικτυακά. Όταν λοιπόν μου ήρθε αυτή η ιδέα, μου είχε φανεί αρκετά ωραία και αστεία αλλά δεν στρωνόμουν να γράψω. Στην πρώτη καραντίνα, έχοντας και περισσότερο χρόνο, έκατσα και αποτύπωσα την ιδέα μου και στο χαρτί. Βέβαια, το τελικό αποτέλεσμα διαφέρει με αυτό που είχε σκεφτεί αρχικά.
Στη δική σου ζωή η φιλία τι ρόλο παίζει;
Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Έχω φίλους που τους αγαπώ πάρα πολύ. Πέρα από τους αδερφικούς μου φίλους, έχω κι άλλους ανθρώπους κοντά μου με τους οποίους μου αρέσει να μοιράζομαι πράγματα και να περνάω χρόνο. Θεωρώ πολύ σημαντικούς τους φίλους στη ζωή κάθε ανθρώπου. Η φιλία είναι μια σχέση που δοκιμάζεται και αν αξίζει μένει. Για να είναι φίλος σου κάποιος σημαίνει ότι έχεις μοιραστεί πράγματα μαζί του, μπορείς να τσακωθείς ελεύθερα μαζί του, να είσαι ο εαυτός σου χωρίς να φοβάσαι ότι θα υπάρξει κάποιο κόστος. Η φιλία είναι η σχέση της αποδοχής.
Πιστεύεις ότι οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων έχουν αρχίσει να γίνονται περισσότερο υποκριτικές; Φοβόμαστε να πούμε αυτά που πραγματικά πιστεύουμε στους άλλους;
Για να είμαι ειλικρινής θεωρώ πως αυτό συνέβαινε περισσότερο παλιότερα. Με το πέρασμα των χρόνων θεωρώ ότι απελευθερωνόμαστε. Έχει μπει και η ψυχοθεραπεία πιο ενεργά στις ζωές μας, πράγμα που βοηθά αρκετά. Τα νέα παιδιά νομίζω ψάχνονται λίγο παραπάνω. Έχουμε έρθει λίγο πιο κοντά στον εαυτό μας και αυτό έχει βοηθήσει λίγο στο να υποχωρήσει η υποκρισία. Και παρότι δε θεωρώ ότι υπάρχει υποκρισία, θεωρώ πως υπάρχει δυσκολία στην επαφή, ένα συναισθηματικό μπλοκάρισμα.
Σε αυτό το συναισθηματικό μπλοκάρισμα πιστεύεις ότι έχουν παίξει ρόλο τα social media;
Νομίζω ότι οφείλεται κυρίως στα social media. Υπάρχουν τόσες προσλαμβάνουσες, τόσες επιλογές, η ευκολία του να διαγράφεις οτιδήποτε νιώθεις ότι δε σε αφορά… Τα social media δίνουν τη δυνατότητα να κρυβόμαστε πίσω από μια οθόνη και να γράφουμε το αρνητικό μας σχόλιο χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε αυτό που δε μας αρέσει face to face. Όλα αυτά, μας κάνουν πιο δειλούς και αποδυναμώνουν τη συναισθηματική μας νοημοσύνη.
Η δική σου σχέση με τα social media ποια είναι;
Έχω social, είμαι ενεργή σε αυτά αλλά το κάνω πιο πολύ για επαγγελματικούς λόγους. Η αλήθεια είναι ότι με το facebook έχω κουραστεί πάρα πολύ, έχω το προφίλ μου αλλά δεν ασχολούμαι. Στο Instagram είμαι πιο ενεργή αλλά όχι όσο θα ήθελα.
Το instagram έχει γίνει πλέον και ένα εργαλείο δουλειάς.
Φυσικά και είναι ένα εργαλείο δουλειάς και πολλές φορές είναι και ένα οικονομικό ξελάσπωμα, αν μπορούμε να το πούμε έτσι. Βέβαια, έχω ακούσει πολλές φορές να λένε ότι κρίνουν ποιους ανθρώπους θα πάρουν σε μια δουλειά από το πόσο δημοφιλείς είναι στα social, και η αλήθεια είναι πως δεν το πιστεύω. Ενδεχομένως να μετρήσει κάπου αλλά δε νομίζω ότι είναι το βασικό κριτήριο. Ευκαιρίες θεωρώ δίνονται εξίσου και σε εκείνους που δεν έχουν social και σε εκείνους που είναι λιγότερο δημοφιλείς.
Ήταν μονόδρομος για σένα η ενασχόληση με την υποκριτική;
Είχα τις προσλαμβάνουσες λόγω των γονιών μου. Ήμουν από μικρή πολύ κοντά στο επάγγελμα το οποίο θεωρώ πολύ γοητευτικό και νομίζω ότι όταν είσαι τόσο κοντά σε ένα επάγγελμα, μοιραία πας προς τα εκεί. Το να ασχοληθώ με την υποκριτική ήρθε ως φυσική εξέλιξη.
Πολλές φορές ακούμε παιδιά ηθοποιών να λένε πως ακριβώς επειδή το έχουν δει από τόσο κοντά, δεν θέλουν να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο.
Συμβαίνει ναι. Ωστόσο, οι δικοί μου γονείς ήταν δυο άνθρωποι ευτυχισμένοι με τη δουλειά τους. Δεν τους έβλεπα να δυστυχούν μέσα σε αυτή. Ακόμα και στις δυσκολίες, χαρούμενοι ήταν με τη δουλειά τους. Δεν τους έβλεπα να υποφέρουν για να έχω αυτή την εκδοχή στο μυαλό μου.
Φοβήθηκες ποτέ μια ενδεχόμενη σύγκριση μαζί τους ή μην σε κατηγορήσει κάποιος πως εξαιτίας τους μπορεί να έχεις μια πιο ευνοϊκή μεταχείριση;
Δεν υπάρχει άνθρωπος στον χώρο αυτό που δεν έχω δει να λένε κάτι γι’ αυτόν. Οπότε, δε θεώρησα ποτέ ότι είμαι κάτι ξεχωριστό για να μη σχολιαστώ. Σύγκριση ωστόσο δεν θεωρώ ότι υπάρχει. Ειδικά με τον πατέρα μου, που έχουμε το ίδιο επώνυμο, δε μπορούν να μας συγκρίνουν γιατί είμαστε άλλο φύλο, διαφορετική κατασκευή.
Τα σχόλια όμως που μπορεί να ακούσεις ακριβώς επειδή είσαι η κόρη του Θοδωρή Αθερίδη, θα σε επηρεάσουν;
Στα κακεντρεχή σχόλια δε δίνω καμία βάση. Θα δώσω βάση μόνο στα σχόλια εκείνα που προέρχονται από ανθρώπους που εκτιμώ και με εκτιμούν και ξέρω πως αυτό που θα μου πουν θα είναι για καλό μου.
Έχεις επιλέξει να κρατάς μια απόσταση από αυτό που λέμε showbiz. Σε ενοχλεί όταν βλέπεις δημοσιεύματα που να αφορούν την προσωπική σου ζωή;
Δε θα τσαντιστώ αν δω να γράφεται κάτι γιατί μπορώ να καταλάβω τον ρόλο και τη δουλειά του καθενός. Δε θα θυμώσω, ούτε θα πάθω κανένα κακό. Φυσικά και έχουν υπάρξει φορές που έχω δυσαρεστηθεί με κάποια πράγματα που έχουν βγει προς τα έξω και δε θα ήθελα, αλλά και πάλι, την ευθύνη τη ρίχνω στον εαυτό μου γιατί σκέφτομαι ότι θα έπρεπε να ήμουν πιο προσεκτική. Από την άλλη, μπορώ να πω ότι υπάρχουν και δημοσιογράφοι που δε δείχνουν τον απαραίτητο σεβασμό κάποιες φορές. Το να ισχύει κάτι και να βγει προς τα έξω, το καταλαβαίνω. Αυτό που με ενοχλεί, είναι όταν παραποιούνται πράγματα, ή όταν αφήνουν να υπονοείται συνεχώς κάτι. Γι’ αυτό επιλέγω να απέχω.
Η απόφαση να απέχεις από όλα αυτά, είναι μια απόφαση που την πήρες από την αρχή της καριέρας σου;
Δε μπορώ να πω ότι έχω πάρει συγκεκριμένες αποφάσεις για κάτι. Κάνω απλώς αυτό που αισθάνομαι. Ξέρεις, καμιά φορά μπορεί και να παρεξηγηθείς αν πεις ότι έχεις επιλέξεις μια συγκεκριμένη στάση ζωής γιατί, μετά από χρόνια, μπορεί να έρθει κάποιος και να σου πει “ναι αλλά εσύ είχες πεις αυτό”. Φέρομαι, όπως νιώθω την κάθε στιγμή.
Το ότι με τον σύζυγό σου κάνετε την ίδια δουλειά, πόσο εύκολη κάνει την κατάσταση στο σπίτι;
Πολύ πιο εύκολη. Η μόνη δυσκολία που μπορεί να αντιμετωπίσουμε είναι στο πρόγραμμα της καθημερινότητας με το παιδί γιατί μπορεί να συμπίπτουν κάποιες επαγγελματικές μας υποχρεώσεις. Κατά τ’ άλλα μόνο ως θετικό βρίσκω το ότι είμαστε και οι δυο ηθοποιοί. Μη νομίζεις ότι οι ηθοποιοί μπορούν εύκολα να συνεννοηθούν με ανθρώπους εκτός δουλειάς. Δεν είναι εύκολο για κάποιον να κατανοήσει τη δουλειά αυτή αν δεν τη ζει. Έχουμε έναν δικό μας κώδικα επικοινωνίας και εμείς προσωπικά το απολαμβάνουμε αυτό.
Συμβουλές παίρνει ο ένας από τον άλλο;
Φυσικά, Ζητάμε ο ένας τη συμβουλή του άλλου. Θεωρώ ότι ο Κώστας είναι ο άνθρωπος που θα με επηρεάσει πιο πολύ από όλους. Γνωριζόμαστε πλέον αρκετά χρόνια και ξέρουμε ο ένας τις αδυναμίες του άλλου, τα προτερήματά του. Για να πούμε επομένως κάτι ο ένας στον άλλο σημαίνει ότι κάτι έχουμε δει.
Σε μια πρόσφατη συνέντευξή σου, ανέφερες και την ξεχωριστή σχέση που έχεις με τον πατέρα σου, με τον οποίο όπως είπες είστε εκτός από μπαμπάς – κόρη, και φίλοι. Είχατε ανέκαθεν αυτή τη σχέση;
Όταν είσαι πολύ μικρός δεν μπορείς να έχεις αυτή τη σχέση. Οι ηλικίες από ένα σημείο και έπειτα όμως, αρχίζουν και εξισώνονται. Κάνουμε και την ίδια δουλειά… Αυτό βοηθάει στο να είμαστε αρκετά κοντά.
Όπως έχεις παραδεχτεί, η καθημερινότητά σου με το παιδί άλλαξε απότομα. Πόσο εύκολο ήταν για σένα να βρεις και πάλι τις ισορροπίες σου;
Σίγουρα είναι κάτι που πρέπει να το δουλέψεις, δεν έρχονται η ισορροπίες από τη μια στιγμή στην άλλη, αλλά έρχονται. Από τη στιγμή που έχεις πάρει την απόφαση να μπεις σε αυτό, θα έρθουν και οι ισορροπίες. Μιλάω πάντα για τον εαυτό μου, γιατί κάθε άνθρωπος το βιώνει διαφορετικά. Θέλαμε και εγώ και ο Κώστας να λειτουργήσει αυτό που ξεκινήσαμε να χτίζουμε.
Γι΄ αυτό και προσπαθούμε διαρκώς να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε για να εξελισσόμαστε και σαν γονείς. Φυσικά κα στην αρχή παθαίνεις ένα σοκ. Βλέπεις τη ζωή σου να αλλάζεις ολοκληρωτικά. Σήμερα όμως, που η ζωή μου έχει αλλάξει τελείως, μπορώ με σιγουριά να σου πω ότι δε θα ήθελα με τίποτα να γυρίσω στο πριν. Με τίποτα. Παρότι χάνω πράγματα, χάνω γλέντια, εξόδους, δεν είναι κάτι που νοσταλγώ.
Βλέπουμε συχνά να σχολιάζουν στα social media γονείς για τον τρόπο που επιλέγουν να μεγαλώνουν τα παιδιά τους, ή για τις αναρτήσεις που κάνουν μαζί τους. Αυτού του είδους τα σχόλια εσένα σε αγγίζουν;
Όχι. Αν θέλω να ανεβάσω κάτι με το παιδί μου ή όχι, θα το κάνω χωρίς να σκεφτώ τι μπορεί να πει ο καθένας. Στην αρχή ανέβαζα πιο συχνά από τον ενθουσιασμό και τη χαρά μου. Δε με ένοιαζε και δε με νοιάζει το τι μπορεί να πει κάποιος και ποιος είναι άλλωστε αυτός που θα το πει. Συνήθως, αυτός που μπαίνει στη διαδικασία να σε κρίνει είναι και ο πιο υποκριτής από όλους γιατί έχει θάψει όλες του τις αλήθειες και τις επιθυμίες, και κάθε φορά που τις βλέπει να αντικατοπτρίζονται σε κάποιον άλλο, αρχίζεις και τον κράζεις γιατί σε ενοχλεί. Δε θα έπρεπε να μας ενοχλεί και να μας θυμώνει τίποτα σε κανέναν άνθρωπο. Γι’ αυτό με τα σχόλια αυτά δε θυμώνω, απαξιώ απλά.
Όταν έσκασε η είδηση της δεύτερης εγκυμοσύνης σου, το περίμενες; Σε ενόχλησε που έγινε γνωστό με αυτόν τον τρόπο;
Το περίμενα ότι θα γινόταν γνωστό κάποια στιγμή. Ήμουν και εξακολουθώ να είμαι σε μια θεατρική παράσταση, ερχόταν κόσμος, η κοιλιά μου είχε αρχίσει να φαίνεται και φαντάζομαι πως κάποιος που με είδε το έγραψε. Δε με πείραξε όταν γράφτηκε γιατί δεν έγινε τους πρώτους μήνες, οπότε δεν είχα και εγώ πλέον τόσο άγχος. Είναι ένα δεύτερο παιδί που έρχεται. Είμαι πολύ χαρούμενη και ευγνώμων γι΄αυτό. Δεν είναι κάποιο event για το οποίο χρειαζόταν να γίνει ντόρος. Εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο κάνουν παιδιά.
Στον μικρό Θοδωρή έχετε μιλήσει για το μωράκι που θα έρθει σε λίγους μήνες;
Ναι εννοείται πως του έχουμε μιλήσει και προς το παρόν όλα είναι μια χαρά. Αγχώνομαι λίγο για το πώς θα είναι τον πρώτο καιρό που θα έρθει το μωρό στο σπίτι αλλά δε μπορώ να σου πω με σιγουριά τώρα πώς θα διαχειριστούμε αυτή τη νέα συνθήκη γιατί και εγώ δεν έχω ακόμα ιδέα τι και πως θα γίνει.
Εσύ έχεις το ίδιο άγχος με την πρώτη εγκυμοσύνη;
Όχι, καμία σχέση. Πολλές φορές ξεχνάω ότι είμαι έγκυος.
Στον Μισάνθρωπο συνεχίζεις κανονικά;
Κανονικότατα. Παίζω στο “Μισάνθρωπο” του Μολιέρου σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα στο θέατρο “Εμπορικόν” με έναν εξαιρετικό θίασο που αποτελείται από τους: Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο, Ευγενία Σαμαρά, Στέλιο Ιακωβίδη, Αθηνά Μουστάκα, Θάνο Μπίρκο, Αυγουστίνο Κούμουλο, Αλέξη Φουσέκη και Κυριάκο Σαλή. Είμαστε πάρα πολύ χαρούμενοι γι’ αυτή την παράσταση γιατί ήμασταν πάρα πολύ δημιουργικοί και στις πρόβες. Έχουμε γίνει φίλοι. Το κλίμα ανάμεσά μας είναι εξαιρετικό. Δεν έχω βαρεθεί ούτε μια μέρα σε αυτή τη δουλειά. Υπάρχουν μάλιστα σκέψεις να πάμε και δεύτερη σεζόν.
Κάτι άλλο τηλεοπτικό ετοιμάζεις;
Έχω γράψει ήδη δυο επεισόδια μιας νέας σειράς και έχω αρχίσει να δουλεύω και την ιδέα μιας άλλης σειράς που μου έχει γεννηθεί τελευταία.
Φωτογραφίες: Πέτρος Χόντος
