Πέμπτη, 22 Νοεμβρίου του 1984 και ο Δημήτρης Ντελής με τον Λάμπρο Μπλέκο ανοίγουν τη Stadium, το πρώτο μαγαζί διασκέδασης μεγάλων διαστάσεων στη Λάρισα. Ήταν η εποχή που άρχισαν τα τεράστια club σε Ελλάδα και Ευρώπη… και η Stadium έκανε απίστευτη αίσθηση στους Λαρισαίους που μαζεύονταν καθημερινά, 7 στις 7, όπως λέει χαρακτηριστικά ο Δημήτρης Ντελής για να διασκεδάσουν στον πολύ προχωρημένο, για τα δεδομένα της εποχής, χώρο επί της οδού Χρυσοχόου, εκεί όπου προηγουμένως στεγαζόταν το κινηματοθέατρο «Αλέξανδρος» που έπαιζε κυρίως τούρκικες ταινίες. Ποιος της εποχής δε θυμάται τη Χούλια Κότσιγιτ άλλωστε που συναγωνιζόταν σε εισιτήρια τις ταινίες της Βουγιουκλάκη;
Η Stadium ωστόσο, όταν άνοιξε και για τους πρώτους μήνες, δεν είχε καθόλου κόσμο. Το φοβόταν το μαγαζί, ήταν πολύ φευγάτο, λένε ο Δημήτρης με τον Λάμπρο… “τα πρώτα Χριστούγεννα ήμασταν άδειοι”.
Αν σκεφτεί κανείς το μέγεθος της Stadium, 800 τ.μ. με 8 μέτρα ύψος, με το βιομηχανικό πάτωμα με μαύρο καουτσούκ, τις δύο κερκίδες εκατέρωθεν του dj, το παταράκι με τις θέσεις όπως στο γήπεδο του Αλκαζάρ και τους τεράστιους προβολείς πάνω σε κολώνες, το φωτιστικό αστέρι που ήταν ειδική κατασκευή και τα νέον στοιχεία του, τον ειδικό χώρο που πουλούσε hot dog και ποπ κορν, και τα φλιπεράκια… μπορεί να καταλάβει γιατί αρχικά το μαγαζί φόβισε τους Λαρισαίους…
Μαύρο, φουξ και γκρι στο χώρο, λίγο space η διακόσμηση, τεράστιος άδειος χώρος σε επίπεδα και πολλά μέτρα μπαρ – μέχρι τότε δεν υπήρξε άλλο μαγαζί που να έχει μπαρ για τον κόσμο, το μπαρ λειτουργούσε ως «μπουφές» για να βγαίνει η παραγωγή των ποτών. Μουσική μόνο ξένη, λίγο disco, new wave, rock, funk… Στο χώρο υπήρχε και ένα τεράστιος προτζέκτορας που έκανε προβολές με βίντεο κλιπς και ο κόσμος χόρευε.
Μόλις είχε δημιουργηθεί στη Λάρισα το πρώτο μεγάλο club με τη μορφή που το έχουμε συνηθίσει τις τελευταίες δεκαετίες. Μαζί του έφερε το τέλος της εποχής των μικρών ντισκοτέκ της πόλης.
Το είχαν νοικιάσει μήνες πριν και ανήμερα Πρωτομαγιάς του 1984 ο Ντελής πήγαινε στο Λιτόχωρο για να πάρει τον Λάμπρο Μπλέκο, που ήταν τότε φαντάρος, να έρθουν στη Λάρισα να υπογράψουν τα συμβόλαια. Όλο το καλοκαίρι, φορτηγά ξεφορτώνανε αμμοχάλικο για να μπαζωθεί η κλίση του δαπέδου από τότε που ήταν κινηματογράφος. Η όλη κατασκευή του στοίχισε αρκετά εκατομμύρια όταν το ποτό έκανε 250 δραχμές…
«Ο κόσμος μπήκε στο μαγαζί τέλη Ιανουαρίου του ΄85. Ήμασταν σε ένα οριακό σημείο. Παράλληλα, δεν είχε εκδοθεί ακόμη η άδεια λειτουργίας και κινδυνεύαμε να μας το σφραγίσουν. Ως εκ θαύματος, την ημέρα που πήγα στη Νομαρχία, στον Απόστολο Βλασιάδη τον τότε Νομάρχη, για να διευθετήσω το θέμα με την άδεια, άρχισε να έρχεται κόσμος και το μαγαζί ήταν πάντα ασφυκτικά γεμάτο μέχρι το 1989 που έκλεισε. Χωρούσε γύρω στις 2500 άτομα, που χόρευαν με μανία με τις μουσικάρες που έπαιζαν ο Πάνος Καραΐσκος, ο Γιάννης Καλλιμάνης, ο Βαγγέλης (Dj Booth) – ήταν μεγάλη μας μεταγραφή από το Base Mobil της Θεσσαλονίκης – και φυσικά ο Λάμπρος Μπλέκος» περιγράφει με το γνωστό του γλαφυρό τρόπο ο Ντελής. Ο Λάμπρος θυμάται και ενθουσιάζεται τα ηχητικά της Stadium… ήταν απίστευτα μηχανήματα, αμερικάνικα της Cerwin Vega. «Είχε κτιστεί απέναντι μια από τις πρώτες πενταώροφες πολυκατοικίες και ερχόταν ο κόσμος και μας έλεγε ότι κουνιόταν στον 5ο όροφο από τα ντεσιμπέλ. Αναγκαστήκαμε να προσαρμόσουμε τον ήχο για να μην ενοχλούμε τόσο».
Στις 28 Ιουνίου του 1985, γίνεται στη Stadium το πρώτο μεγάλο πάρτι για το κλείσιμο για καλοκαίρι. «Μπήκα με μάνικα μέσα στο μαγαζί και άρχισε το μπουγέλο. Ο κόσμος κουβαλούσε κουβάδες και έπαιρνε νερό από τα διπλανά σπίτια. Έγινε χαμός… Ειδικά όταν αρχίσαμε να πετάμε στον κόσμο τόνους από σαντιγί, που μας έφερε ο Κωνσταντινίδης. Απίστευτη βραδιά. Μετά καθιερώθηκε και κάθε χρόνο στο κλείσιμο για καλοκαίρι γινόταν πάρτι με μπουγέλο» λέει ο Ντελής.
Η πιο απίστευτη όμως ιστορία στα χρονικά της Λαρισινής νύχτας έγινε κάποιες Απόκριες. Είχαν πάει στο χωριό Ψυχικό και είχαν δανειστεί μια… γαϊδούρα για κάποιες μέρες με την υπόσχεση να την επιστρέψουν την Καθαρά Δευτέρα. Ο Ντελής την έντυνε με χρωματιστά τούλια και έμπαινε καβάλα, ντυμένος Νέρωνας, μέσα στο μαγαζί και έκανε βόλτες ανάμεσα στο κόσμο… «Τη δέναμε στο διπλανό οικοπεδάκι και κάποια στιγμή η γαϊδούρα λύθηκε ή κάποιος την έλυσε και τη χάσαμε. Ψάχναμε να τη βρούμε παντού. Μας παίρναν τηλέφωνο και μας λέγαν εδώ την είδαμε τη γαϊδούρα εκεί την είδαμε… είχε φάει όλα τα λουλούδια από τις πλατείες του κέντρου. Ενδιάμεσα είχαν έρθει από το Ψυχικό ο παππούς και η γιαγιά που είχαν τη γαϊδούρα και την ψάχνανε, μας απειλούν ότι θα πάνε στην Αστυνομία να δηλώσουν κλοπή. Τελικά, μας ειδοποίησαν ότι ήταν στην πλατεία της Νομαρχίας και πήγαμε και τη μαζέψαμε…» λένε γελώντας και οι δυο.
Εκτός από τα πάρτι στις Απόκριες που ήταν χαρακτηριστικά για τη Stadium, καθώς όλος ο κόσμος ήταν μεταμφιεσμένος, έγιναν και πολλά άλλα θεματικά πάρτι και ειδικά happenings, όπως η βραδιά με την πασαρέλα με τα γυμνά μοντέλα με τις μάσκες στο πρόσωπο που άφησε εποχή…
Εύη Μποτσαροπούλου
