Με μία… μαιευτική έκφραση που παραπέμπει και στο ομώνυμο 80’s τραγούδι των Simple Minds, το «alive n’ kicking» ο διευθυντής της Ορθοπεδικής Κλινικής του ΓΝΛ και πρώην βουλευτής του ΚΙΝΑΛ Κώστας Μπαργιώτας, εκτιμά πως το κόμμα στο οποίο ανήκει όχι απλά έχει σφυγμό, αλλά «είναι ζωντανό και κινείται», προσθέτοντας και ότι από τις δημοσκοπήσεις φαίνεται πως «μεγαλώνει γρήγορα».
Ο κ. Μπαργιώτας αποδίδει την ευρεία νίκη του Νίκου Ανδρουλάκη ως μία ισχυρή επιθυμία για ανανέωση, εξολοκλήρου από την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ.
Ερωτηθείς για το κύμα «νοσταλγίας» που κυριάρχησε κατά την προεκλογική περίοδο των εσωκομματικών εκλογών, με τον πράσινο ήλιο του ΠΑΣΟΚ να ξεσηκώνει – ξανά – τα πλήθη, με μεγάλη δόση ρεαλισμού λέει πως «όσο και αν μας πονάει, όλοι νομίζω πως αντιλαμβανόμαστε ότι το ΠΑΣΟΚ με τη μορφή και την συγκρότηση που είχε μέχρι το 2009-2010 δεν μπορεί να «αναστηθεί».
Σε κάθε περίπτωση όμως, η αισιοδοξία ξεχειλίζει ήδη από τις πρώτες δημοσκοπήσεις στη μετά- Ανδρουλάκη εποχή, ενώ ο ίδιος αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενο εμπλοκής του ξανά στο βουλευτικό ψηφοδέλτιο.
||| ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ Απόστολο Ράιδο
Θα σας θέσω την πρώτη ερώτηση με ιατρικούς όρους. Υπάρχει τελικά σφυγμός στο ΚΙΝΑΛ;
Επιτρέψτε μου τότε να σας απαντήσω , αν και Ορθοπαιδικός, με μια έκφραση των Μαιευτήρων. It’salive n’ kicking!!! (είναι ζωντανό και κινείται). Θα πρόσθετα δε, πως μεγαλώνει γρήγορα, αν κρίνει κανείς από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις.
Τι είδε η μεγάλη πλειοψηφία της βάσης του ΚΙΝΑΛ που δεν είδαν εκείνοι που στήριξαν τον Γιώργο Παπανδρέου;
Νομίζω πως στις εκλογές κυριάρχησε η επιθυμία για ανανέωση, για ένα νέο ξεκίνημα, ένα ξεκίνημα από «άγραφο χαρτί». Ο κόσμος ψήφισε έναν νέο άνθρωπο, νέο στην πολιτική για το ευρύτερο κοινό χωρίς κυβερνητικές εμπλοκές στο παρελθόν, αποθέτοντας έτσι τις ελπίδες του για μια καινούργια αρχή, για την αναγέννηση της κεντροαριστεράς και της χώρας στο Νίκο Ανδρουλάκη.
Τελικά η «νέα αλλαγή» που επεδίωκε ο Γ Παπανδρέου θα πρέπει να ξεκινήσει με μια εξολοκλήρου νέα ηγεσία. Το έντονο άλμα προς τα πάνω στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις αποδεικνύει πως έτσι αισθάνεται ένα ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας. Αυτή η θετική εικόνα πρέπει να κατοχυρωθεί και να διευρυνθεί. Από το βράδυ της προηγουμένης Κυριακής είμαστε όλοι με τον Νίκο Ανδρουλάκη συνοδοιπόροι σε μια νέα πορεία.
Ο Γιώργος Παπανδρέου αδιαμφισβήτητα αποτελεί ένα σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο για το ΚΙΝΑΛ. Πώς όμως μπορεί – αν μπορεί – να αξιοποιηθεί αυτό το κεφάλαιο την επομένη της κυριαρχίας του Νίκου Ανδρουλάκη;
Ο Γιώργος Παπανδρέου, Ο Ανδρέας Λοβέρδος αλλά και τα υπόλοιπα ιστορικά στελέχη που βρίσκονται αυτή τη στιγμή εντός ή ακόμα και εκτός κόμματος, όλοι έχουν να προφέρουν και οφείλουν να συμμετάσχουν.
Η νέα ηγεσία, το καθαρό, συντριπτικό αποτέλεσμα των εκλογών και το εξίσου καθαρό μήνυμα για μια νέα πορεία, μια νέα αρχή οφείλουν να το σεβαστούν και να το υποστηρίξουν όλοι. Όλοι πρέπει να συνταχθούν στην προσπάθεια αναγέννησης της παράταξης αφήνοντας πίσω το παρελθόν. Μια και ρωτάτε ειδικά για τον ΓΑΠ νομίζω πως ένας άνθρωπος με ευρύτατους ορίζοντες, επαφές σε διεθνές επίπεδο και κυβερνητική εμπειρία με σοβαρές επιτυχίες στο ενεργητικό του, εκφραστής μιας επεξεργασμένης μεταρρυθμιστικής πολιτικής πρότασης έχει πολλά να προσφέρει σε όλα τα επίπεδα, εντός και εκτός χώρας.
Καθώς συναισθάνεται το βάρος της παράδοσης της ιστορίας και του καθήκοντος είμαι σίγουρος πως θα στηρίξει τη νέα πορεία.
Όσο και αν μας πονάει, όλοι νομίζω πως αντιλαμβανόμαστε ότι το ΠΑΣΟΚ με τη μορφή και την συγκρότηση που είχε μέχρι το 2009-2010 δεν μπορεί να «αναστηθεί»
Τελικά ΚΙΝΑΛ ή ΠΑΣΟΚ; Γιατί το ΠΑΣΟΚ επανήλθε τόσο δυναμικά μέσα από τις καμπάνιες του συνόλου των υποψηφίων του ΚΙΝΑΛ;
Ανήκω σε αυτούς που θέλουν να ασχολούνται κυρίως με το περιεχόμενο και λιγότερο με το «περιτύλιγμα». Όσο και να αντιλαμβάνομαι τη μεγάλη συναισθηματική φόρτιση όλων όσων έχουν ανδρωθεί, αγωνιστεί και ταυτιστεί με το ΠΑΣΟΚ και την πορεία του τις τελευταίες δεκαετίες, όσο κι αν νιώθω και εγώ νοσταλγία για μια πραγματικά μεγαλειώδη πορεία, η αλήθεια είναι πως το επίκεντρο της συζήτησης, ειδικά από εδώ και πέρα δε μπορεί παρά να είναι το μέλλον και όχι η αναδίφηση του παρελθόντος.
Όσο και αν μας πονάει, όλοι νομίζω πως αντιλαμβανόμαστε ότι το ΠΑΣΟΚ με τη μορφή και την συγκρότηση που είχε μέχρι το 2009-2010 δεν μπορεί να «αναστηθεί». Δε θα μπορούσε να απαντήσει άλλωστε στις αναγκαιότητες του σήμερα και πολύ περισσότερο να περιγράψει την πορεία της χώρας στο μέλλον. Βρισκόμαστε σε μια νέα πραγματικότητα και χρειαζόμαστε ένα εκ βάθρων νέο πολιτικό φορέα, ακόμα κι αν τον ονομάσουμε ΠΑΣΟΚ. Αυτό που χρειάζεται σήμερα, αυτό που προέχει είναι η συγκρότηση μιας ριζοσπαστικής πολιτικής πρότασης στα πλαίσια της σοσιαλδημοκρατίας για την ολοκλήρωση των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται η χώρα. Μια τέτοια νέα πορεία, τιμά πιστεύω την παρακαταθήκη του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη με τρόπο ουσιαστικό και παραγωγικό.
Όπως και να ονομάζεται ο πολιτικός φορέας, αν δεν μπορέσει να συγκροτήσει μια νέα συμμαχία με τις κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται σήμερα σε αδιέξοδο, αν δεν μπορέσει να συνομιλήσει με τη νέα γενιά, όπως έκανε το ΠΑΣΟΚ στην εποχή του, δεν θα καταφέρει να συγκροτηθεί και να προσφέρει μια νέα εναλλακτική κυβερνητική πρόταση.
Στην πολιτική πέραν από τις ιδεολογίες υπάρχει και η εσωτερική στόχευση σε κάθε κόμμα. Ο βασικός σας «πολιτικός αντίπαλος» ποιος είναι σήμερα; Ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος έδωσε στέγη στη συντριπτική πλειοψηφία του 44% που σας είχε ψηφίσει το 2009 ή η Νέα Δημοκρατία ως παραδοσιακός αντίπαλος του δικομματισμού;
Ο βασικός πολιτικός μας αντίπαλος είναι η νοοτροπία του κόμματος –συμπληρώματος, του κόμματος που θα χρησιμεύσει ως μπάλωμα σε ένα δικομματικό παιχνίδι εξουσίας. Ένα τέτοιο κόμμα είναι κόμμα μιας χρήσης.
Όμως το ΚΙΝΑΛ έχει και την ιδεολογική και πολιτική συγκρότηση και την νοοτροπία του κυβερνητικού κόμματος. Δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά άλλωστε για τον πολιτικό κληρονόμο μιας παράταξης που έβαλε την σφραγίδα της στην ιστορία της μεταπολίτευσης.
Το στοίχημα και ο στόχος του ΚΙΝΑΛ είναι η διαμόρφωση μιας νέας κυβερνητικής πρότασης μέσα από μια αυτόνομη πολιτική πορεία, με σαφή πολιτική και ιδεολογική οριοθέτηση τόσο από την ΝΔ της οποίας η κυβέρνηση αποκρυσταλλώνει όλο και πιο έντονα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των κυβερνήσεων της Δεξιάς στην περίοδο της μεταπολίτευσης, όσο και απέναντι σε ένα κόμμα συντηρητικό, βαθύτατα αντιμεταρρυθμιστικό, όπως αποδείχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ στην περίοδο που κυβέρνησε μαζί με ένα μεγάλο κομμάτι της υπερσυντηρητικής δεξιάς.
Το δίλημμα ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απλώς ψεύτικο, είναι δόλιο πολιτικά καθώς αποσκοπεί στη διαρκή διάβρωση της παράταξης. Όπως επισήμανε και ο Ν Ανδρουλάκης ήδη από τις πρώτες του δηλώσεις, η πορεία μας είναι δεδομένη, πάνω στην πολιτική κληρονομιά της Φώφης Γεννηματά. Ενότητα και αυτόνομη πορεία.
Το δίλημμα ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απλώς ψεύτικο, είναι δόλιο πολιτικά καθώς αποσκοπεί στη διαρκή διάβρωση της παράταξης
Τι θα αποφεύγατε αν ήσασταν στη θέση του κ. Ανδρουλάκη και τι θα σπεύδατε να κάνετε πρώτα;
Δεν είμαι προφανώς ο Νίκος Ανδρουλάκης και δεν είμαι επίσης σε θέση να κάνω υποδείξεις. Όπως είπα και προηγουμένως κράτησα από τις πρώτες του δηλώσεις την δέσμευση για ενότητα και αυτόνομη Πορεία.
Νομίζω πως οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν την επαύριο των εκλογών αποτελούν για τον Αρχηγό της παράταξης αλλά και για όλους τους υπόλοιπους μια τεράστια ευθύνη και ταυτόχρονα μια πολύ μεγάλη ευκαιρία. Είναι πιστεύω η μεγαλύτερη και σίγουρα η τελευταία ευκαιρία για τη συγκρότηση ενός ισχυρού σοσιαλδημοκρατικού μεταρρυθμιστικού κόμματος ανάμεσα στην Παραδοσιακή Δεξιά και στο ΣΥΡΙΖΑ.
Η διαφύλαξη της ενότητας, η αξιοποίηση όλων των στελεχών και κυρίως η εμβάθυνση της εσωκομματικής δημοκρατίας και του πολιτικού διάλογου στο εσωτερικού του κόμματος θα παίξουν ουσιαστικό ρόλο και είναι ευθύνη τόσο της ηγεσίας όσο και των στελεχών . Η κατά το ταχύτερο δυνατό ολοκλήρωση της νέας δομής και η διενέργεια ενός πραγματικά ανοικτού συνεδρίου θέσεων είναι η μεγάλη προτεραιότητα στο εσωκομματικό επίπεδο.
Η κατοχύρωση μας ως σοβαρού μετρημένου αντιπολιτευτικού πόλου με θέσεις βασισμένες στις πολιτικές αρχές της σοσιαλδημοκρατίας αποτελεί ωστόσο τη σημαντικότερη προτεραιότητα. Σε ένα πολιτικό σκηνικό στο οποίο η κυβέρνηση αρχίζει να δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο, την αδυναμία της να ξεφύγει από τις παραδοσιακές πελατειακές πρακτικές και την αναποτελεσματικότητα σε όλους σχεδόν τους τομείς, ενώ η -υποτιθέμενη- αξιωματική αντιπολίτευση αδυνατεί να καταθέσει μια στοιχειωδώς συνεκτική αντιπρόταση, αρκούμενη σε λαϊκίστικες μορφές «αγώνα» το Κίνημα Αλλαγής μπορεί και πρέπει να καταλάβει το κενό. Μπορεί και πρέπει να γίνουμε – έργω και λόγω- αξιωματική αντιπολίτευση καταθέτοντας ουσιαστικές προτάσεις και ασκώντας τεκμηριωμένη κριτική.
Στις επόμενες εκλογές που όπως όλα δείχνουν έρχονται ίσως και εντός της άνοιξης, θα είστε εκ νέου υποψήφιος;
Κατέβηκα υποψήφιος Βουλευτής σε μια εποχή μεγάλων αναταράξεων και αμφισβητήσεων. Πίστευα και πιστεύω πως η χώρα έχει ανάγκη από μεγάλες αλλαγές σε όλα τα επίπεδα στην Παιδεία, την Υγεία, τη Δικαιοσύνη, την Οικονομία. Καλώς ή κακώς την εποχή εκείνη είχα πιστέψει πως με το Ποτάμι και μετά με την αναγέννηση μιας ευρύτερης κεντροαριστερής παράταξης θα μπορούσαμε να επιταχύνουμε αυτές τις αλλαγές. `
Δεν είμαι ούτε φιλοδοξώ να γίνω επαγγελματίας πολιτικός. Η Ορθοπαιδικη Χειρουργική και το Εθνικό Σύστημα Υγείας με καλύπτουν απόλυτα επαγγελματικά. Σαν διευθυντής της Ορθοπαιδικής Κλινικής του Νομαρχιακού Νοσοκομείου έχω αναλάβει ευθύνες σημαντικές και δεσμεύσεις απέναντι στους νεότερους συναδέλφους αλλά και στην κοινωνία του νομού. Έχουμε ξεκινήσει ως ομάδα μια μικρή επανάσταση θέλω να πιστεύω και αυτή η διαδικασία απορροφά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου και του ενδιαφέροντος μου.
Όπως και το 2014 όμως, αν υπάρξει πραγματικά η αίσθηση πως μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα, πως υπάρχει ένα παράθυρο ευκαιρίας για τη χώρα και την παράταξη και πως μπορώ να βοηθήσω με τις μικρές μου δυνάμεις, σε όποιο επίπεδο κι αν χρειαστεί, θα δηλώσω ανεπιφύλακτα παρόν. Προς το παρόν το πρόγραμμα του χειρουργείου είναι βαρύ και απαιτητικό. Ίδωμεν.
