Στην παρέα του «Πάμε Δανάη!» βρέθηκε ο Γιάννης Μπέζος, ο οποίος μίλησε για το θέατρο και την τηλεόραση στην Ελλάδα, το ξεκίνημά του στο χώρο, αλλά και την παράσταση «Οθέλλος» στην οποία πρωταγωνιστεί.
«Η αλήθεια είναι ότι μετά από αυτή την υποχρεωτική καθίζηση υπάρχει μια τάση και του κόσμου να προσέλθει στα θέατρα και μία τάση δική μας να παρουσιάσουμε πράγματα. Και εμείς πρέπει να έχουμε έργο να δείξουμε και να είμαστε καλύτεροι από ποτέ», σχολίασε ο αγαπημένος ηθοποιός σχετικά με την επιστροφή σε μία – μερική έστω – κανονικότητα στο χώρο του πολιτισμού.
«Η ελληνική τηλεόραση παραμένει συντηρητική, όμως, προς τη θεματολογία της και την ανανέωση των προσώπων. Πρέπει να πάμε σε πιο τολμηρά θέματα, να ανοίξουμε λίγο τη βεντάλια. Δεν πρέπει να μένουμε στις εξαιρέσεις, στις Μέλισσες ή τον Σιωπηλό Δρόμο. Πρέπει να γίνει πιο γενικό αυτό. Δεν αφορά μόνο στις σειρές αυτό, αφορά και στις εκπομπές λόγου, τις πρωινές εκπομπές κλπ.. Το ότι η τηλεθέαση καθορίζει το πρόγραμμα το καταλαβαίνω μέχρι ενός σημείου. Η τηλεθέαση δε μετράει την εκτίμηση του κοινού, αλλά την προτίμησή του εκείνη την ώρα. Η εκτίμηση του κοινού δε μετριέται», σημείωσε ο Γιάννης Μπέζος σχολιάζοντας το χώρο της τηλεόρασης σήμερα.
Ο Γιάννης Μπέζος μίλησε και για το θέμα του #MeToo, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «Υπάρχει κάτι που έλεγαν οι αρχαίοι, το παν μέτρον άριστον. Δεν το ακολουθούμε. Είμαστε της υπερβολής. Αποθεώνουμε γρήγορα και κατακρεουργούμε αμέσως. Οι άνθρωποι έχουν και αδυναμίες και μεγαλειώδεις στιγμές. Δε θα δικαιολογήσουμε τις εγκληματικές συμπεριφορές, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι ένας άνθρωπος έχει αδυναμίες. Ο αγώνας που γίνεται να ξεπεράσουμε τις αδυναμίες μας, είναι αυτό που παράγει και τον πολιτισμό».
Σχετικά με το αν επικοινώνησε ο ίδιος με κάποιον από τους κατηγορούμενος στη υπόθεση ο ίδιος είπε ότι «Το θέμα δεν είναι αν επικοινώνησα, δε θα απαντήσω γιατί αυτό είναι δικό μου θέμα. Υπάρχει κάτι γενικότερο που με απασχολεί. Ορισμένες υποθέσεις κρίνονται νομικά και κοινωνικά ορισμένες έχουν ήδη κριθεί. Εμένα με απασχολεί το θέμα της συμπεριφοράς. Στο χώρο το δικό μας έχει πεδίο δόξης λαμπρό η κακή και απαξιωτική συμπεριφορά.
Δεν είναι ανάγκη να κάνεις μια εγκληματική πράξη. Θεωρώ αδιανόητο να είσαι σκηνοθέτης, πρωταγωνιστής, θιασάρχης και να φέρεσαι άσχημα. Είναι κάτι που διαχέει το χώρο μας. Πρέπει να καταλάβουμε ότι κάνουμε μία δουλειά. Ο σεβασμός και ο τρόπος που αντιμετωπίζεις τον νεότερο και τον αδύναμο σε χαρακτηρίζει ως άνθρωπο. Εγώ ρίχνω ευθύνη για αυτό και στους παραγωγούς. Έχουν ευθύνη οι παραγωγοί όπως έχουν και οι θεσμοί».
