Συνέντευξη Μάξιμου Χαρακόπουλου στην “Αυγή της Κυριακής”

Το μήνυμα ότι η κυβέρνηση πρέπει να σκύψει περισσότερο στην καταπολέμηση του πληθωρισμού, της απληστίας και τις αισχροκέρδειας, παράλληλα με την ανάπτυξη της οικονομίας, στέλνει μέσω της ΑΥΓΗΣ της Κυριακής ο Μάξιμος Χαρακόπουλος. Ο βουλευτής Λάρισας αναγνωρίζει ότι ένα τμήμα των ψηφοφόρων της Ν.Δ. θέλει να στείλει ένα σήμα στην κυβέρνηση λόγω των υπαρκτών προβλημάτων της ακρίβειας, της αύξησης της εγκληματικότητας και κάποιων αποφάσεων που «θεωρήθηκαν ότι δεν συνάδουν με τις παραδόσεις της παράταξής μας». Αναφορικά με την τραγωδία των Τεμπών, σημειώνει ότι «από πλευράς κυβερνήσεως υπήρξαν κενά στην επικοινωνιακή διαχείριση της υπόθεσης, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στις κάθε είδους φήμες». Τέλος, επισημαίνει ότι για τη Θεσσαλία «η λύση δεν είναι οι ξηρικές καλλιέργειες».

Κύριε υπουργέ, η ΝΔ εμφανίζει δημοσκοπική κάμψη. Σε ποιες ενέργειες πρέπει να προβεί η κυβέρνηση για να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των πολιτών;

Ένα μέρος αυτής της κάμψης θεωρώ ότι είναι φυσιολογικό. Κατ’ αρχάς η κυβέρνηση βρίσκεται στη δεύτερη θητεία της, οπότε κάποια φθορά είναι αναμενόμενη. Επίσης, οι πολίτες καλούνται να ψηφίσουν σε ευρωεκλογές στις οποίες, καλώς-κακώς, επικρατεί η λογική της χαλαρής ψήφου. Δεν τίθεται δηλαδή το διακύβευμα της εξουσίας, της διακυβέρνησης της χώρας. Γιατί εκεί η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχουν αντίπαλο. Ιδιαίτερα σε μια περίοδο που προτάσσεται η σταθερότητα λόγω της διεθνούς ρευστότητας. Σύμφωνα και με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των δημοσκοπήσεων, η αντιπολίτευση στο σύνολό της δεν πείθει ως προς την ικανότητά της να κυβερνήσει.

Ωστόσο, φαίνεται ότι υπάρχει και ένα τμήμα των ψηφοφόρων μας που θεωρούν ότι πρέπει να στείλουν ένα μήνυμα δυσαρέσκειας. Κατά την άποψή μου αυτό οφείλεται, πρωτίστως, στο υπαρκτό πρόβλημα της ακρίβειας που ταλανίζει τα νοικοκυριά, στην αύξηση της εγκληματικότητας, αλλά και σε κάποιες κυβερνητικές αποφάσεις που θεωρήθηκαν ότι δεν

συνάδουν με τις παραδόσεις της παράταξής μας. Η κυβέρνηση, νομίζω ότι, πρέπει να σκύψει περισσότερο στην καταπολέμηση του πληθωρισμού της απληστίας και της αισχροκέρδειας, παράλληλα με την ανάπτυξη της οικονομίας, την προσέλκυση ξένων επενδύσεων και την αύξηση του πλούτου. Γιατί από την απόδοσή της σε αυτό το κρίσιμο πεδίο θα κριθεί η επιτυχία της.

Η κυβέρνηση δέχεται πυρά για συγκάλυψη της τραγωδίας των Τεμπών. Σας προβληματίζει το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας υποστηρίζει ότι δεν έχουν αποδοθεί ευθύνες;

Είναι απολύτως λογικό η ανείπωτη αυτή τραγωδία, στην οποία χάθηκαν 57 ζωές κυρίως νέων ανθρώπων, να συγκλονίσει την ελληνική κοινωνία. Και είναι, επίσης, αυτονόητο ότι για να συμβεί το μοιραίο δυστύχημα έγιναν λάθη και υπήρξαν ελλείψεις και παραλείψεις. Ένα δραματικό γεγονός που συμπυκνώνει, εν πολλοίς, παθογένειες δεκαετιών του ελληνικού κράτους. Από το… προπατορικό αμάρτημα των ρουσφετολογικών διορισμών μέχρι την βραδύτητα στον εκσυγχρονισμό των σιδηροδρόμων. Επίσης, αντιλαμβάνομαι πλήρως τον πόνο των γονιών που έχασαν τα παιδιά τους και τον αγώνα που κάνουν για να λάμψει η πάσα αλήθεια. Αυτό θα έκανε ο κάθε γονιός στη θέση τους. Από εκεί και πέρα, όμως, θεωρώ ότι κάποιες πλευρές του ζητήματος έγιναν αντικείμενο μικροκομματικής εκμετάλλευσης, με αρκετά στοιχεία συνωμοσιολογίας και fake news. Είναι προφανές ότι από πλευράς κυβερνήσεως υπήρξαν κενά στην επικοινωνιακή διαχείριση της υπόθεσης, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στις κάθε είδους φήμες. Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι πολίτες ζητούν ξεκάθαρες απαντήσεις για όλα όσα έχουν ακουστεί και προσδοκώ ότι αυτές θα δοθούν στην δίκη που αναμένουμε να ξεκινήσει λίαν συντόμως.

Συμμερίζεστε τον έντονο προβληματισμό του αγροτικού κόσμου της Θεσσαλίας σχετικά με την πρόταση της ολλανδικής εταιρείας που αφορά το βαμβάκι;

Χρόνια τώρα ακούμε για αναδιάρθρωση καλλιεργειών γιατί το βαμβάκι είναι υδροβόρα καλλιέργεια. Πάντως, η λύση δεν είναι οι ξηρικές καλλιέργειες. Εμείς εδώ λέμε ότι αν ο Κάμπος κιτρινίζει από τα στάχυα (έχουμε μόνο καλλιέργειες δημητριακών που δίδουν χαμηλό εισόδημα), έρχεται φτώχεια. Το πρόβλημα της διαχείρισης των υδάτινων πόρων στην Θεσσαλία είναι σοβαρό και διαχρονικό, και γι’ αυτό έχουν προταθεί μια σειρά από έργα, όπως η κατασκευή φραγμάτων σαν αυτό στην Σκοπιά Φαρσάλων που βρίσκεται στη φάση ωρίμανσης. Και βεβαίως είναι σημαντικό ότι και οι Ολλανδοί συνιστούν την ολοκλήρωσή του μεγάλου έργου της εκτροπής του Αχελώου, που αποτελεί ταμπού για ένα μέρος της Αριστεράς.

Σε κάθε περίπτωση, θα ήταν λάθος να στοχοποιήσουμε την βαμβακαλλιέργεια, η οποία για μισό αιώνα συνεισφέρει σε μεγάλο βαθμό στο αγροτικό εισόδημα. Οφείλουμε, επίσης, να λάβουμε υπόψη και τον υψηλής αξίας μηχανολογικό εξοπλισμό στον οποίο επένδυσαν οι αγρότες μας για το βαμβάκι. Ασφαλώς, πρέπει να δούμε και νέες καλλιέργειες, που μπορούν να αξιοποιήσουν τον μεγάλο θησαυρό που διαθέτουμε και ονομάζεται Θεσσαλικός Κάμπος, αλλά για την προώθησή τους απαιτείται και η ουσιαστική κρατική αρωγή.

Είστε ικανοποιημένος από τους ρυθμούς αποκατάστασης των ζημιών στην περιοχή; Οι θεσμικοί εκπρόσωποι των αγροτών αναφέρουν ότι «όσο καιρό θα χρειαστεί για να γίνουν τα χωράφια πάλι καλλιεργήσιμα, θα πρέπει να έχουν ένα εισόδημα».

Χωρίς αμφιβολία οι καταστροφές που προκάλεσαν στην Θεσσαλία οι πλημμύρες «Ντάνιελ» και «Ελίας» ήταν πρωτοφανείς. Ωστόσο, η κυβέρνηση κινήθηκε εξαιρετικά γρήγορα για την κάλυψη των πρώτων αναγκών και την καταβολή γενναίων προκαταβολών αποζημιώσεων. Η αποκατάσταση, όμως, είναι μαραθώνιος. Υπάρχουν πολλά ζητήματα που χρειάζονται ειδική προσέγγιση, όπως οι παρακάρλιες περιοχές. Η συσσώρευση των υδάτων στην αποξηραμένη λίμνη της Κάρλας, μετά από τόσες δεκαετίες κάλυψε χιλιάδες στρέμματα καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Γι’ αυτούς τους παραγωγούς απαιτείται ειδικός σχεδιασμός και αρωγή, γιατί μέχρι να φύγουν τα νερά και να καλλιεργηθεί εκ νέου η γη οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να επιβιώσουν. Ήδη έχει εξαγγελθεί ειδικό πρόγραμμα στήριξης αυτών των αγροτών ύψους 42 εκατομμυρίων ευρώ. Αναμένουμε ότι θα υλοποιηθεί και η εξαγγελία για αντίστοιχο πρόγραμμα στήριξης-πέραν των πλημμυρισμένων της Κάρλας- και όσων δεν θα καλλιεργήσουν τα χωράφια τους γιατί αυτό δεν είναι εφικτό. Και βεβαίως το τελικό ύψος της αποζημίωσης των αγροτών να είναι ανάλογο της γενναίας προκαταβολής.