Μία αποκαλυπτική συνέντευξη παραχώρησε στην εκπομπή «Πάμε Δανάη!» και τον δημοσιογράφο, Άρη Καβατζίκη η Μαίρη Σταυρακέλλη.
Η γνωστή ηθοποιός που φέτος πρωταγωνιστεί στην νέα σειρά του MEGA «Μαίρη, Μαίρη, Μαίρη», μεταξύ άλλων μίλησε για την προσωπική της ζωή, αλλά και τον τον θάνατο της Χρύσας Σπηλιώτη, που τη συγκλόνισε.
«Με τον μπαμπά μου δεν είχα πολλές σχέσεις και αυτό ήταν ένα αγκάθι στη ζωή μου. Οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν απών και δεν με ενδιέφερε η άποψή του. Ας πούμε ότι συμφιλιώθηκα μαζί του πριν φύγει από τη ζωή. Ήταν ένα πολύ περίεργο κεφάλαιο αυτό στη ζωή μου, οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν 12 ετών», δήλωσε.
Η Μαίρη Σταυρακέλη αναφέρθηκε στον σύζυγό της, Νίκο, και περιέγραψε την ιστορία αγάπης τους.
«Ο Νίκος είναι σύντροφος ζωής. Ήμασταν συμμαθητές σε ένα φροντιστήριο, εκεί βλεπόμασταν και εκείνος ισχυρίζεται ότι ήμουν ο πρώτος του έρωτας. Βρεθήκαμε πλέον και κάναμε σχέση όταν ήμασταν 29 ετών. Στο γάμο μας στη Σέριφο δεν υπήρχε κάνεις άλλος πέρα από τους γονείς μας και τους κουμπάρους μας, Μιχάλη Ρέππα και Αλέξανδρο Αντωνόπουλο. Ο Θανάσης Παπαθανασίου ήρθε με την ιδιότητα του παράνυφου, έπρεπε κάπως να το δικαιολογήσουμε, γιατί δεν είχαν έρθει άλλοι αγαπημένοι μου φίλοι».
Η ηθοποιός είχε βρει μία ερημική εκκλησία στην άκρη ενός γκρεμού, ωστόσο δεν συνειδητοποίησε ότι από κάτω υπήρχε ένα χωρίο που αντιλήφθηκε ότι παντρεύονταν ηθοποιοί.
Για την Χρύσα Σπηλιώτη, με την οποία έπαιξαν μαζί στο «Καρέ της Ντάμας», δήλωσε πως η απώλειά της είναι πολύ ιδιαίτερο γεγονός που την σόκαρε.
«Ο τρόπος με τον οποίο έφυγε ήταν πολύ περίεργος. Ήμασταν πολλά χρόνια μαζί στο Ανοιχτό θέατρο. Τα τελευταία χρόνια την είχα χάσει. Και όταν έμαθα για τον θάνατό της πάγωσα. Είναι ένα γεγονός το οποίο με έχει σοκάρει».
Στη συνέχεια περιέγραψε το άγχος που είχε μετά από ένα ατύχημα που είχε. «Πάνω στο μαγείρεμα και για να μην κάψω στο σκύλο μου τράβηξα το σκεύος και κάηκα στο χέρι και στο πρόσωπο. Είπα «πάει, θα γίνω ο άνθρωπος χωρίς πρόσωπο». Το δέρμα επανήλθε, έριξα αλόη στο πρόσωπο μου, έβαλα πάγο και κηραλοιφή. Βίωσα φωτιά και στα επτά μου χρονιά, σε ένα εξοχικό, όταν κάποιος ξέχασε φαγητό στη φωτιά και κάηκε το σπίτι ολοσχερώς».
