«Ναι, η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι μια περίκλειστη ήπειρος –άλλωστε αυτό θα ήταν ουτοπία στην εποχή της παγκοσμιοποίησης- δεν μπορεί, όμως, να είναι ανοχύρωτη, και πολύ περισσότερο να υποστείλει τη σημαία των αξιών της, να ακυρώσει την ταυτότητά της στο όνομα της συμβίωσης και ενός ασαφούς πολυπολιτισμού». Τα παραπάνω τόνισε ο γενικός γραμματέας της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ), βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος στην κεντρική ομιλία του κατά την έναρξη της Γενικής Συνέλευσης της ΔΣΟ, η οποία διεξάγεται στη Γεωργιούπολη Αποκορώνου Χανίων, και σε αυτήν συμμετέχουν κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι από δεκάδες χώρες, καθώς και εκπρόσωποι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, των Ορθόδοξων Πατριαρχείων και διεθνών Οργανώσεων.
Την έναρξη των εργασιών κήρυξε ο αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, που παράλληλα μετέφερε μήνυμα του προέδρου της Βουλής Κωνσταντίνου Τασιούλα. Διαβάστηκαν μηνύματα του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, από τον Γέροντα Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ, της Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Αικατερίνης Σακελλαροπούλου, του Πατριάρχη Αντιοχείας κ. Ιωάννη και του Πατριάρχη Μόσχας κ. Κυρίλλου, ενώ παρεμβάσεις έκαναν, μεταξύ άλλων, ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Κώστας Τσιάρας, η αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Ευρώπης κ. Ντόρα Μπακογιάννη και ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν κ. Μαργαρίτης Σχοινάς.
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στο μέλλον της Ευρώπης μετά από την κρίση, θέτοντας το ερώτημα, «ποιες μπορούν να είναι οι προτάσεις για αυτό το κοινό αύριο από εμάς τους ορθοδόξους στο θρήσκευμα κοινοβουλευτικούς, με το κοινό πολιτισμικό υπόβαθρο που ορίζεται από την κοινή θρησκευτική πίστη, τις κοινές παραδόσεις, τα κοινά, για να χρησιμοποιήσω μια ωραία έκφραση, συμπεφωνημένα υπονοούμενα, τους κοινούς κώδικες δηλαδή της συνεννόησης μεταξύ μας», υπογραμμίζοντας ότι «τα σοφά διδάγματα που μας αφήνει η πανδημία πρέπει να τα αφομοιώσουμε και να τα μετουσιώσουμε σε πράξεις στη ζωή μας. Η ανθρωπότητα για να αντιμετωπίσει την απειλή του θανάτου από τον μικροσκοπικό αυτό εχθρό έπρεπε να δράσει σε συντονισμό και από κοινού. Και στο βαθμό που το έκανε είχε σημαντικές επιτυχίες. Η αλληλεξάρτηση είναι εμφανής, καθώς αν παραμείνουν μαύρες τρύπες στον πλανήτη, ολόκληρος ο πλανήτης είναι σε κίνδυνο. Και αυτή η αλληλεξάρτηση οδηγεί μοιραία στην αλληλεγγύη στον συνάνθρωπό μας, στους άλλους λαούς και στα άλλα κράτη που έχουν την ανάγκη βοηθείας κατά το ευαγγελικό ‘αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σ’ εαυτόν’». Το ηθικό πρόταγμα, ωστόσο, για να εμπεδωθεί στις ευρωπαϊκές κοινωνίες πρέπει να μην παραμένει μόνον στο επίπεδο των εξωτερικών κανόνων, αλλά να γίνει εσωτερικό βίωμα. Ο ευρωπαϊκός χώρος, όμως, πλήττεται εδώ και δεκαετίες από μια προσπάθεια κάποιων κύκλων να αποσπάσουν από τον πολιτισμό του, βασικούς πυλώνες της ύπαρξής του, χωρίς τους οποίους θα πάψει να είναι ευρωπαϊκός και μάλλον θα πάψει να είναι και διακριτός πολιτισμός.
Αναφέρομαι βεβαίως στην χριστιανική παράδοση, η οποία σε συνδυασμό με την αρχαία, την κλασσική γραμματεία και το ρωμαϊκό δίκαιο, διαμόρφωσε τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, τον ευρωπαίο άνθρωπο. Αυτή η απόπειρα να κοπούν οι ρίζες του ευρωπαϊσμού θα έχει ως τελικό αποτέλεσμα να μαραθούν οι ανθοί του ευρωπαϊκού δέντρου, και το ίδιο να ξεραθεί».
Βαβέλ το ασαφές ‘πολυπολιτισμικό όραμα’
Ως γνωστόν, το ζήτημα της χριστιανικής ταυτότητας της Ευρώπης είχε τεθεί και κατά την περίοδο της κατάρτισης του Συντάγματος της Ευρώπης το 2005, όμως ορισμένα εκκοσμικευμένα ευρωπαϊκά κράτη της Δυτικής Ευρώπης ήγειραν ενστάσεις και η αναφορά στις ευρωπαϊκές χριστιανικές ρίζες παραπέμφθηκε στις καλένδες. Η Δ.Σ.Ο. θεωρεί ότι η ευκαιρία που χάθηκε τότε, μας δίνεται εκ νέου για να χαρτογραφήσουμε και πάλι τις χριστιανικές συντεταγμένες της Ευρώπης κατά τρόπο φραστικό, αλλά και εμπράκτως.
Σε κάποιους έχουν επικρατήσει, όπως φαίνεται, εμμονικές ιδεοληψίες για το ευρωπαϊκό μέλλον. Αντικαθιστώντας το όραμα της κομουνιστικής κοινωνίας, από το οποίο επίσης εξοβελίστηκε η χριστιανική παράδοση, και το οποίο οδήγησε εντέλει σε τραγωδίες το ανατολικό ευρωπαϊκό τμήμα, σήμερα γίνεται λόγος για ένα ασαφές πολυπολιτισμικό όραμα. Ένα όραμα στο οποίο τα αμιγή ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά θα πρέπει να υποχωρήσουν, αν όχι να εξαφανιστούν, για να επιτευχθεί η συμβίωση ανθρώπων διαφορετικής πολιτισμικής καταγωγής, χωρίς καμία διάθεση ενσωμάτωσης στον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. Ήδη, παρακολουθούμε το άτοπο αυτών των προσδοκιών. Εκεί όπου έχουν επικρατήσει αυτές οι λογικές συχνά εμφανίζονται σύγχρονες βαβέλ, που ενίοτε μετατρέπονται σε εστίες μισαλλοδοξίας, φανατισμού και βίας, που με τη σειρά τους τροφοδοτούν ολοκληρωτικές ιδεολογίες, που ελπίζαμε ότι είχαν σβηστεί από την ευρωπαϊκή ιστορία δια παντός».
Οικουμενικός Πατριάρχης
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος στο μήνυμά του, μεταξύ άλλων, τονίζει τα εξής «Υπ’ αυτάς τας σκοτεινάς συνθήκας και με τοιαύτα λίαν χαλεπά δεδομένα, καλείσθε, αγαπητοί, να καταθέσητε, ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι Κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι, λόγον ελπίδος, εν Χριστώ Ιησού τω Νικητή του θανάτου, ελπίδος, δια το αύριον της Ευρώπης και του κόσμου! Λόγον, ο οποίος θα φωτίση ευαγγελικώς και λυτρωτικώς τα βήματα όχι μόνον των Χριστιανών ψηφοφόρων σας, αλλά και των κυβερνήσεών σας και όλης αδιακρίτως της ανθρωπότητος. Ναι ημείς οι πιστεύοντες εις τον Θεάνθρωποιν Λυτρωτήν του Κόσμου, τον βαστάζοντα τας ασθενείας, τα πάθη και τον όλον φόρτον των ψυχών και της ζωής ημών Ιησούν Χριστον, εξ ιδίας εμπειρίας δυνάμεθα να διακηρύξωμεν ότι τον τελευταίον λόγον δεν τον έχει ο λοιμός, η πανδημία και τα παρεμπόμενά των, αλλ’ Εκείνος ο οποίος είναι η Ζωή και η Ανάστασης και εκφράζει θυσιαστικώς την προς τον άνθρωπον αγάπην της Τρισηλίου Θεότητος».
Πρόεδρος της Δημοκρατίας
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου στο μήνυμά της, μεταξύ άλλων, σημειώνει: «Η προβολή της Ορθοδοξίας και η ανάδειξη της ως βασικού πυλώνα του σύγχρονου πολιτισμού είναι στις μέρες μας, πιο επίκαιρη από ποτέ. Σε ένα διεθνές περιβάλλον που επαναπροσδιορίζεται καθημερινά λόγω των ποικίλων αστάθμητων παραγόντων, κορυφώνεται η ευθύνη όλων μας να εκφέρουμε με νηφαλιότητα λόγο καταλλαγής και ελπίδας, δομικά στοιχεία της ορθόδοξης παράδοσης.
Στο πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα στέκεται αρωγός και συμπαραστάτης σε κάθε προσπάθεια που στοχεύει στον σεβασμό των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, στις οποίες συγκαταλέγονται και οι θρησκευτικές. Στηρίζουμε το θεσμικό διάλογο, σε εσωτερικό και διεθνές επίπεδο, ως μέσο για την ειρηνική συνύπαρξη πολιτισμών και θρησκειών. Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον κάθε εκστρατεία για την προστασία των δικαιωμάτων των χριστιανών, καθώς και των πιστών όλων των δογμάτων και ομολογιών, σε χώρες όπου αυτοί διώκονται για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Στο ίδιο πλαίσιο στηρίζουμε κάθε πρωτοβουλία για τη διάσωση χριστιανικών μνημείων και ναών που καταστρέφονται από εκδηλώσεις φανατισμού και μισαλλοδοξίας, είτε υφίστανται αλλαγή της χρήσης τους. Η απόφαση μετατροπής της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη και της Μονής της Χώρας σε μουσουλμανικά τεμένη, τραυματίζει την πανανθρώπινη αρχή περί σεβασμού στην ιστορία και την διαφορετικότητα και υποβαθμίζει, κάθε προσπάθεια για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς από τη λήθη».
Υπουργός Δικαιοσύνης
Ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης, υπουργός Δικαιοσύνης, κ. Κώστας Τσιάρας στον χαιρετισμό του υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, ότι «ειδικά, σήμερα, περίοδο κατά την οποία χριστιανικοί πληθυσμοί συνεχίζουν να διώκονται στη Μέση Ανατολή, ενώ χριστιανικά μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς κινδυνεύουν όπως η Αγιά Σοφιά στην Κωνσταντινούπολη ή πολύ χειρότερα καταστρέφονται, όπως στη Συρία, η Διακοινοβουλευτική Συνέλευση της Ορθοδοξίας μπορεί να διευρύνει τον παρεμβατικό της ρόλο σε έναν κόσμο που αλλάζει με κατακλυσμιαίους ρυθμούς. […] Σε αυτή τη δυναμική των διακοινοβουλευτικών θεσμών συμμετέχει ενεργά η ελληνική κυβέρνηση, η οποία στηρίζει τις δράσεις και τις πρωτοβουλίες της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Ορθοδοξίας και προσωπικά του γενικού της γραμματέα, κ. Μάξιμου Χαρακόπουλου. Γιατί η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει συνειδητοποιήσει πλήρως πως ο Ελληνισμός της Διασποράς και οι Ελληνορθόδοξες Εκκλησίες απανταχού της Γης, λειτουργούν ως πολλαπλασιαστές της εθνικής μας ισχύος. Μια εθνική ισχύς σταθερά προσανατολισμένη στο σεβασμό της διεθνούς νομιμότητας και της ενίσχυσης της διεθνούς συνεργασίας, προσανατολισμένη στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ζωής, που αποτελούν και το πανανθρώπινο μήνυμα της Ορθοδοξίας».
