Φιλοξενούμενη της Ελένης Τσολάκη στο Καλοκαίρι Not βρέθηκε το πρωί της Παρασκευής η Νάσια Κονιτοπούλου, η οποία μίλησε για το πώς έζησε τον πύρινο εφιάλτη των προηγούμενων ημερών. Η φωτιά απείλησε το σπίτι της τραγουδίστριας.
«Έφυγα και πήρα μαζί μου τα δύο σκυλάκια και μια τσάντα. Ο γιος μου θα έπαιρνε το τρίτο που είναι πιο μεγαλόσωμο. Πήγα προς Γλυφάδα. Στον δρόμο έβρεχε στάχτες. Ο γιος μου δεν σήκωνε τα τηλέφωνα. Είναι εθελοντής πυροσβέστης.
Είδα το σπίτι μου στις ειδήσεις ότι δεν είχε καεί. Περνάει η πρώτη βραδιά άσχημα λόγω της ατμόσφαιρας. Την άλλη μέρα είδα πάλι καπνό και πιο κοντά. Βλέπω δύο παιδιά μου γνωστά και μου είπαν ότι πήρε φωτιά μια γνωστή ταβέρνα. Παίρνω τον γιο μου να έρθει όσο πιο γρήγορα γίνεται. Άρχισα να πανικοβάλλομαι γιατί η φωτιά έκανε μια στροφή και άρχισε να κατεβαίνει, σαν να με κυκλώνει.
Πέρασε η Πολιτική Προστασία με ντουντούκες να εκκενώσουμε. Ένα ρούχο πήρα. Αν είναι να χαθεί, τι να πάρεις. Λέω, ό,τι είναι να γίνει θα γίνει. Δεν ξέρω βέβαια αν έχανα το σπίτι μου τι θα έλεγα.
Κοίταζα γύρω γύρω και έλεγα “τι να πάρω;”. Πήρα μόνο τα έμψυχα και μια αλλαξιά. Πήγα στην Κωνσταντίνα (σ.σ. την τραγουδίστρια), την ευχαριστώ πολύ» εξομολογήθηκε χαρακτηριστικά.
Ακόμα, η Νάσια Κονιτοπούλου εξέφρασε την πικρία για την οικογένειά της, που δεν την πήρε τηλέφωνο μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές, ενώ δεν έκρυψε τη συγκίνησή της.
«Να ευχαριστήσω όλον τον κόσμο που νοιάστηκε από συναδέλφους, φίλους και γνωστούς. Η οικογένεια προς μεγάλη μου έκπληξη δεν με πήρε τηλέφωνο. Δεν θέλω να κατηγορήσω κανέναν, μπορεί οι άνθρωποι να είναι σε χειρότερη κατάσταση από μένα. Ο θείος μου ο Βαγγέλης με πήρε τηλέφωνο πολλές φορές. Έχει κι εκείνος σπίτι στην περιοχή. Για τους υπόλοιπους δεν έχω ιδέα. Το να επικοινωνεί όλος ο κόσμος και να νοιάζεται και να σου λέει έλα να μείνεις σαν να είναι δικός σου (και όχι η οικογένεια); Και πάλι δεν ξέρω τι τους συμβαίνει.
Θύμωνα να σου πω την αλήθεια. Με αυτό που έγινε και τόση αγάπη που εισέπραξα από γύρω μου, δεν με νοιάζει πια για τους συγγενείς. Τους φίλους τους επιλέγουμε. Μέχρι σήμερα ένιωθα πολύ μόνη μου. Αυτό άλλαξε τώρα. Και χαίρομαι πάρα πολύ. Τους ευχαριστώ όλους για το ενδιαφέρον τους».
«Εκεί που άνοιγα το παράθυρό μου και έβλεπα πράσινο τώρα βλέπω μόνο καμένα δέντρα. Θα ξαναπρασινίσουν. Το θέμα είναι να μας γίνεται μάθημα. Κάτι να γίνει να είμαστε πιο προετοιμασμένοι».
