Ο νεοαποκτηθέντας άσος των «πράσινων» αναφέρθηκε στους λόγους που επέλεξε τον Παναθηναϊκό αν και είχε προτάσεις από Γερμανία, Ιταλία και ΗΠΑ, αναλύοντας παράλληλα τη νέα καθημερινότητά του.
Αναλυτικά οι τοποθετήσεις του στο ενημερωτικό φυλλάδιο εν όψει της αναμέτρησης με την Λαμία:
Δεν έχεις συμπληρώσει παρά λίγες ημέρες στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό. Πώς είναι η προσαρμογή σου;
«Βρίσκομαι πολύ λίγο καιρό στην Ελλάδα και στην ομάδα αλλά όλα τα παιδιά με βοήθησαν για να προσαρμοστώ γρήγορα.
Νιώθω χαρούμενος και ήρεμος. Άρχισα να παίρνω χρόνο συμμετοχής μετά από καιρό κι αυτό είναι θετικό για να αποκτήσω πάλι τον ρυθμό των αγώνων και να νιώσω καλύτερα στο γήπεδο».
Έχεις βρει στον Παναθηναϊκό αυτά που περίμενες;
«Γνώριζα το μέγεθος του συλλόγου και πλέον το διαπιστώνω κι από κοντά. Μια μεγάλη ομάδα με πάρα πολλούς φιλάθλους. Αλλά παράλληλα και μεγάλη πίεση και ευθύνη για εμένα.
Η αλήθεια είναι όμως ότι γι’ αυτό επέλεξα να έρθω στον Παναθηναϊκό. Ήθελα έναν τέτοιου είδους μεγάλο σύλλογο, με απαιτήσεις και πίεση προκειμένου να πιέσω κι εγώ τον εαυτό μου για το καλύτερο».
Τι ήταν εκείνο που σε ώθησε να αποχωρήσεις από τη Μπουντεσλίγκα για να έρθεις στο ελληνικό πρωτάθλημα;
«Για να είμαι ειλικρινής ήταν πολλοί εκείνοι στη Γερμανία που εξεπλάγησαν με την απόφασή μου να φύγω από εκεί και να έρθω στην Ελλάδα, κυρίως γιατί είχα προτάσεις από τη Μπουντεσλίγκα αλλά και την Ιταλία, ακόμη και από τις ΗΠΑ.
Αυτό που ήθελα όμως, ήταν ένας μεγάλος σύλλογος, έστω και σε ένα πρωτάθλημα χαμηλότερου επιπέδου από το γερμανικό ή το ιταλικό, που θα μου έδινε τη δυνατότητα να παίξω και να διεκδικήσω τίτλους.
Τα μεγάλα ματς είναι ένα επιπλέον κίνητρο για εμένα γιατί θέλω να δείξω ότι μπορώ και πάλι να βρίσκομαι στο υψηλότερο επίπεδο με μια ομάδα που πρωταγωνιστεί».
Οι πρώτες σου εντυπώσεις απ’ το ελληνικό πρωτάθλημα;
«Οι μεγάλες ομάδες δεν είναι πολλές αλλά όλα τα παιχνίδια είναι δύσκολα και αμφίρροπα. Έχει ενδιαφέρον, μου αρέσει»…
Γιατί επέλεξες τον Παναθηναϊκό;
«Ο κόουτς έπαιξε τον πιο σημαντικό ρόλο για να έρθω. Μου εξήγησε το πλάνο και τον ρόλο που θέλει να έχω στην ομάδα και γενικά το όραμά του για τον Παναθηναϊκό.
Ήταν κάτι που μου άρεσε. Ήξερα για τον Παναθηναϊκό, ούτως ή άλλως, ότι είναι μια μεγάλη ομάδα, όπως επίσης κι ότι η Αθήνα είναι μια εξαιρετική πόλη που δεν θα είχα το παραμικρό πρόβλημα.
Είναι αυτό ακριβώς που ήθελα. Μίλησα με την οικογένειά μου, με τους μάνατζέρ μου και με την ομάδα μου τη Χοφενχάιμ και καταλήξαμε ότι ο Παναθηναϊκός είναι η καλύτερη επιλογή».
Η επιστροφή στην Εθνική Σερβίας αποτελεί ένα επιπλέον κίνητρο για εσένα;
«Ναι σίγουρα. Ήμουν καιρό μέλος της Εθνικής ομάδας. Φυσικά όταν δεν αγωνίζεσαι δεν μπορείς να περιμένεις ότι θα κληθείς ξανά. Είναι κι αυτός ένας λόγος που ήρθα.
Να παίξω, να πάρω παιχνίδια, να βοηθήσω την ομάδα να έχει καλά αποτελέσματα ώστε να προκαλέσω και πάλι ενδιαφέρον για εμένα. Κι αν το αξίζω, να κληθώ και πάλι στην Εθνική».
Τι σκέφτεσαι όταν ακούς το όνομα «Παναθηναϊκός»;
«Ο Παναθηναϊκός είναι μια πολύ μεγάλη ομάδα. Το γνωρίζω απ’ την εποχή που ήμουν μικρός.
Έχουν περάσει σπουδαίοι παίκτες όπως ο Τζιμπρίλ Σισέ, ο Ζιλμπέρτο Σίλβα, ο Γιώργος Καραγκούνης, ο Πράνιτς, ο Πέτριτς, ο Ζέκα, πάρα πολλοί μεγάλοι παίκτες.
Θυμάμαι τον Παναθηναϊκό να παίζει στα Κύπελλα Ευρώπης και στο Champions League, να κερδίζει τίτλους και φυσικά έβλεπα τα γεμάτα γήπεδα με τους «τρελούς» οπαδούς. Αυτές τις εικόνες έχω»…
Πλησιάζει η στιγμή που θα παίξεις στη Λεωφόρο. Έχεις ακούσει για το πάθος κι έχεις δει εικόνες. Ανυπομονείς; Βεβαίως ακόμη τα γήπεδα είναι σχεδόν άδεια λόγω περιορισμών για τον κορονοϊό…
«Πραγματικά, ανυπομονώ να παίξω στη Λεωφόρο μπροστά στον κόσμο μας το επόμενο διάστημα.
Είναι ένας ακόμη λόγος που επέλεξα να έρθω. Περιμένω πώς και πώς τα μεγάλα παιχνίδια που θα ακολουθήσουν».
Η πίεση των ντέρμπι σε… γοητεύει περισσότερο;
«Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό. Είναι κάτι το ιδιαίτερο. Γι’ αυτού του είδους τα παιχνίδια ζεις και αναπνέεις.
Προφανώς ως μεγάλη ομάδα πρέπει να κερδίζεις όλα τα ματς αλλά τα ντέρμπι είναι το ποδόσφαιρο. Η πίεση, η ατμόσφαιρα, το πάθος, σε κάνουν να θέλεις όσο τίποτα άλλο τη νίκη».
Πού οριοθετείς τους στόχους του Παναθηναϊκού εφέτος;
«Διανύουμε μια σεζόν που ο Παναθηναϊκός δίνει, και θα δώσει μάχη, για την κατάκτηση του Κυπέλλου.
Αυτός είναι ένας βασικός στόχος, να βοηθήσουμε δηλαδή την ομάδα να κερδίσει έναν τίτλο μετά από καιρό. Παράλληλα, θα δώσουμε μάχη για τα πλέι-οφ και την επιστροφή του κλαμπ στα Κύπελλα Ευρώπης».
Τι γνώμη έχεις αποκομίσει για το στυλ παιχνιδιού της ομάδας;
«Είναι το στυλ που μου αρέσει. Έχουμε δείξει ότι μπορούμε να κυριαρχήσουμε στο γήπεδο και να παίξουμε επιθετικό ποδόσφαιρο ανεξάρτητα απ’ τον αντίπαλο. Έχουμε μεγάλες δυνατότητες»…
Τι ατμόσφαιρα έχεις συναντήσει στα αποδυτήρια;
«Ειλικρινά ένιωσα απ’ την πρώτη ημέρα πώς όλοι έσπευσαν να με υποδεχτούν, να με βοηθήσουν και να μου προσφέρουν οτιδήποτε χρειάζομαι για να προσαρμοστώ πιο γρήγορα και καλύτερα.
Βρήκα καταπληκτική ατμόσφαιρα. Ήταν πολύ σημαντικό για μένα που βρέθηκα σε μια νέα χώρα και σε νέα ομάδα κι όμως ένιωσα αμέσως τόσο οικεία και φιλικά.
Αυτό συνέβη για όλα, όχι μόνο για το ποδόσφαιρο. Για το διαμέρισμα, για το αυτοκίνητο, ακόμη και για το κούρεμα (γέλια).
Όλοι βοηθούν κι αυτό δείχνει πολλά για το κλίμα στο εσωτερικό της ομάδας».
Δηλαδή η προσαρμογή στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό ήταν πιο εύκολη απ’ ό,τι στη Γερμανία;
«Ναι, δεν υπάρχει αμφιβολία. Ήμουν και νεότερος τότε. Στη Γερμανία όλα πήγαιναν πιο αργά, κι όλα ήταν τελείως καινούργια για μένα.
Η κουλτούρα, οι άνθρωποι, ακόμη και οι διαδικασίες για να μείνεις σε ένα σπίτι, να πάρεις αυτοκίνητο ή έπιπλα είναι πιο χρονοβόρες.
Σε χώρες όμως όπως η Ελλάδα και η Σερβία, όλα κινούνται πιο γρήγορα, πιο έντονα. Εδώ, ήδη, μέσα σε ελάχιστες μέρες, έφυγα απ’ το ξενοδοχείο και μετακόμισα σε νέο σπίτι, ενώ στη Γερμανία η αντίστοιχη διαδικασία πήρε χρόνο.
Πρώτα να βρεις το διαμέρισμα, μετά τα έπιπλα, μετά το wifi. Κι εδώ ήδη έχουν προχωρήσει όλα».
Γνώριζες κάποιον στον Παναθηναϊκό ή όλα είναι νέα για εσένα;
«Όλοι μα όλοι στην ομάδα είναι καινούργιοι για μένα. Δεν είχα καμία γνωριμία.
Ήξερα μόνο κάποιους απλώς σαν ποδοσφαιριστές, σαν ονόματα που έχουν παίξει σε μερικά μεγάλα κλαμπ αλλά ποτέ δεν είχα γνωριστεί με κανέναν».
Πέραν του κόουτς, μίλησες με κάποιον άλλον προτού πάρεις την απόφαση; «Γκούγκλαρες» για να αντλήσεις πληροφορίες;
«Χρειάστηκε να μιλήσω με κάποιους παίκτες που παίζουν στην Ελλάδα. Όχι όμως απ’ τον Παναθηναϊκό γιατί, όπως είπα, δεν είχαν προσωπική επαφή με κανέναν στην ομάδα.
Όλοι όσοι συνομίλησα όμως μου είπαν το ίδιο πράγμα: ότι ο Παναθηναϊκός παίζει ωραίο ποδόσφαιρο, ότι κυριαρχεί στο γήπεδο κι ότι δεν θα χάσω αν έρθω.
Έψαξα στο ίντερνετ για να δω την κατάσταση της ομάδας, πού βρίσκεται στη βαθμολογία. Μίλησα με κόσμο για να πάρω πληροφορίες και φυσικά ο κόουτς μου εξήγησε όλη την κατάσταση».
Ήρθες, πάντως, σε μια περίοδο δύσκολη για την ομάδα με τρεις διαδοχικές ήττες αλλά και σε ένα κομβικό σημείο καθώς όλα θα κριθούν από εδώ και πέρα μέχρι το τέλος της σεζό
«Ναι πράγματι. Το περίμενα όμως ότι θα είχαμε και δύσκολες στιγμές.
Το θετικό είναι πως η ομάδα, παρά τα αρνητικά αποτελέσματα και την πίεση, παραμένει ενωμένη.
Μόνο μ’ αυτό τον τρόπο μπορούμε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες, να ανακάμψουμε και να κερδίσουμε τα επόμενα παιχνίδια αρχής γενομένης απ’ το ματς με τη Λαμία.
Θέλουμε να αρχίσουμε να χτίζουμε ένα νικηφόρο σερί από εδώ και στο εξής. Κι ελπίζω απ’ την πλευρά μου να βρεθώ σύντομα στο 100% για να βοηθήσω κι εγώ».
Η αγαπημένη σου θέση μέσα στο γήπεδο;
«Στο νούμερο 10 σαν επιθετικός μέσος ή στην αριστερή πλευρά»…
Πώς σου φαίνεται η Αθήνα; Ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις σου;
«Προφανώς δεν έχω δει πολλά πράγματα αλλά μου αρέσει. Έχω περπατήσει σε κάποια μέρη, έχω επισκεφτεί μερικά εστιατόρια, γενικά μου αρέσει.
Μου είχαν πει απ’ την αρχή ότι είναι απίθανο να μην μου αρέσει η πόλη».
Ήρθες μόνος ή με την οικογένειά σου;
«Ήρθα μόνος αλλά ελπίζω να βρίσκονται μαζί μου περίπου σε έναν μήνα. Η σύζυγός μου είναι έγκυος και θα γεννήσει άμεσα το επόμενο διάστημα, γι’ αυτό και δεν μπορούσαμε να είμαστε μαζί απ’ την αρχή. Περιμένουμε ξανά αγοράκι»…
Αυτά είναι ευχάριστα νέα. Με το καλό! Τι ηλικία έχει ο γιος σου;
«Είναι λίγο μεγαλύτερος από δύο ετών. Στην ηλικία που βρίσκεται, μπορείς πλέον να παίξεις, να μιλήσεις.
Υπάρχει η επικοινωνία, η ανταπόκριση, η διάδραση. Πραγματικά το απολαμβάνω…»
Αντιλαμβάνομαι ότι η οικογένεια παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή σου.
«Για να είμαι ειλικρινής το κομμάτι της οικογένειας είναι πολύ σημαντικό για εμένα. Θεωρώ ότι πλέον είναι σημαντικό να έχω ζωή και πέρα απ’ το ποδόσφαιρο.
Προηγουμένως το ποδόσφαιρο ήταν τα πάντα για μένα. Όλη μέρα υπήρχε μόνο το ποδόσφαιρο, είτε έπαιζα, είτε έβλεπα μπάλα. Απ’ τη στιγμή που γνώρισα τη γυναίκα μου αυτό άλλαξε.
Και νομίζω ότι το χρειαζόμουν κιόλας για να έχω και χρόνο έξω απ’ το ποδόσφαιρο».
Είχες επισκεφτεί ποτέ ξανά την Ελλάδα;
«Έχω έρθει άλλες τρεις φορές κατά το παρελθόν για διακοπές στη Μύκονο με φίλους και με τη γυναίκα μου. Μας αρέσει πολύ. Δεν είναι μόνο νησί για πάρτι.
Έχει πολλά ωραία και ήσυχα μέρη. Νομίζω ότι τα προσφέρει όλα».
Ελληνική κουζίνα δοκίμασες;
«Δοκίμασα γύρο! Έχουμε και στη Σερβία βέβαια αλλά έπρεπε να δοκιμάσω κι εδώ».
Υπάρχει κάτι που σου έχει κάνει εντύπωση;
«Εδώ πίνουν τρεις, τέσσερις ακόμη και πέντε φορές τη μέρα φρέντο εσπρέσο (γέλια)! Εγώ δεν πίνω τόσο καφέ. Δοκίμασα όμως κι είναι εντάξει».
Πώς περνάς τις ώρες σου έξω απ’ το γήπεδο, μακριά απ’ την προπόνηση;
«Την περισσότερη ώρα είμαι με την οικογένειά μου. Επίσης, βλέπω ποδόσφαιρο. Αρέσει και στον γιο μου και βλέπουμε μαζί.»
Λες να γίνει κι αυτός ποδοσφαιριστής; Το έχετε οικογενειακή παράδοση άλλωστε, αφού κι ο πατέρας σου έπαιζε επαγγελματικά ποδόσφαιρο κι αργότερα ακολούθησε καριέρα προπονητή.
«Η αλήθεια είναι ότι έχει αρχίσει και κλωτσάει την μπάλα, του αρέσει. Αλλά δεν θέλω να του βάλω πίεση ότι πρέπει να γίνει κι αυτός ποδοσφαιριστής (γέλια).
Όπως και σε μένα, δεν χρειάστηκε κάποιος για να με πείσει να γίνω ποδοσφαιριστής. Δεν μπορούσα να με φανταστώ να κάνω κάτι άλλο».
Το γεγονός ότι ο πατέρας σου ήταν ποδοσφαιριστής σού έκανε πιο εύκολο το να μπεις στο ποδόσφαιρο ή μήπως σου προκάλεσε περισσότερη πίεση;
«Σίγουρα με βοήθησε γιατί είχα πάντοτε κάποιον να μου δίνει συμβουλές σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού.
Απ’ την άλλη πλευρά όμως, ήταν δύσκολο διότι ο πατέρας μου ήταν και ο προπονητής μου και πάντοτε ένιωθα ότι πρέπει να είμαι πολύ πολύ καλύτερος από τους υπόλοιπους για να αποδείξω ότι δεν έπαιζα λόγω του πατέρα μου.
Επίσης, κι η μητέρα μου έπαιζε χάντμπολ και γνώριζε από τέτοιες καταστάσεις και εκείνη επίσης με βοήθησε πολύ.»
Πέραν του ποδοσφαίρου σου αρέσουν άλλα σπορ; Τι παρακολουθείς;
«Ναι, μου αρέσουν πολλά σπορ: το μπάσκετ, το τένις γενικά μου αρέσει ο αθλητισμός».
Οι Σέρβοι έχετε και μεγάλη παράδοση στον αθλητισμό.
«Πράγματι, η Σερβία είναι μια χώρα με ταλέντο σε πολλά σπορ. Και θεωρώ ότι με τη σωστή νοοτροπία μπορούμε να πετύχουμε πολλά.
Το δείξαμε και στα πρόσφατα προκριματικά του Μουντιάλ. Νομίζω ότι μοιάζουμε σ’ αυτό με την Ελλάδα. Δεν είμαστε μεγάλες χώρες αλλά διαθέτουμε ταλέντο. Και με τη σωστή νοοτροπία και καθοδήγηση μπορούμε να επιτύχουμε».
Αν μη τι άλλο, εσύ και η γενιά σου, είχατε σπουδαίες επιτυχίες στο ποδόσφαιρο. Τις μεγαλύτερες που είχε ποτέ η Σερβία σε επίπεδο εθνικών ομάδων.
«Αυτό που πετύχαμε ήταν πολύ μεγάλο για το σερβικό ποδόσφαιρο.
Κατακτήσαμε το Ευρωπαϊκό κάτω των 19 ετών και το Παγκόσμιο Κύπελλο κάτω των 20 ετών.
Σπουδαίες επιτυχίες, αξέχαστες στιγμές. Θυμάμαι, τρία χρόνια πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο, όταν συναντηθήκαμε πρώτα με τον τότε προπονητή μας τον Παούνοβιτς, μας έδειξε ένα βίντεο απ’ το Παγκόσμιο Κύπελλο Νέων του ‘87 στη Χιλή που το σήκωσε η Γιουγκοσλαβία.
Και μας είπε: «Σε τρία χρόνια θα το κάνουμε κι εμείς αυτό». Κοιταζόμασταν μεταξύ μας τότε με απορία. Αλλά τελικά είχε δίκιο και τα καταφέραμε. Έφτιαξε μια ομάδα που με όποιον κι αν έπαιζε, δεν φοβόταν τίποτα κι έμπαινε στο γήπεδο λέγοντας «σήμερα εμείς θα κερδίσουμε». Τρομερή νοοτροπία».
Ποιο είναι το μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στον κόσμο του Παναθηναϊκού;
«Θέλουμε δίπλα μας τους φιλάθλους μας, ιδίως τώρα στα δύσκολα.
Η ομάδα χρειάζεται τη στήριξή τους. Κι εμείς απ’ την πλευρά μας θα δώσουμε τα πάντα μέσα στο γήπεδο για να φέρουμε την πίστη στους οπαδούς μας ότι μπορούμε να πετύχουμε κάτι καλό».
