Δεν ήταν εύκολή αλλά ούτε και δύσκολη! Αν και πιάνουν λίγο τα χέρια μου ήταν κάτι το οποίο δεν το είχα ξανακάνει. Ήθελε αρκετή μελέτη και σχεδιασμό ώστε να μπορέσω ένα τόσο μικρό αυτοκίνητο να το μετατρέψω όπως ήθελα για να υπάρχει εκεί μέσα κρεβάτι, χώρος για όλα τα πραγματά μου, συν εξοπλισμός και υλικά για να μπορώ να μαγειρεύω.

Μάριε, ποιες ήταν οι μεγαλύτερες δυσκολίες που έχεις αντιμετωπίσει είτε στην αρχή είτε και ακόμη και σήμερα;

Δεν θα έλεγα πως έχω αντιμετωπίσει τρομερές δυσκολίες στα ταξίδια μου… Ίσως κάποιες φορές που έβρεχε και δεν μπορούσα να βγω από το αυτοκίνητο και τότε με το ClioVan ήταν μια δύσκολη περίπτωση αυτό γιατί αν δεν έβγαινα από το αυτοκίνητο δεν μπορούσα να κάνω σχεδόν τίποτα. Ενώ με ένα κανονικό βαν δεν έχεις τέτοιο πρόβλημα, έχεις μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων. Οπότε και να βρέχει θα το απολαμβάνω κιόλας.

Αν μπορεί να θεωρηθεί δυσκολία αυτό, είναι ότι θα ήθελα να πάω σε περισσότερα νησιά της χώρας με το αυτοκίνητο αλλά το κόστος για να βάλεις το αυτοκίνητο στο καράβι είναι υπερβολικά μεγάλο με αποτέλεσμα να προτιμώ σχεδόν πάντα να τα δίνω αυτά τα λεφτά σε καύσιμα και να μπορώ να κάνω χιλιόμετρα παρά να πάω σε κάποιο νησί!

Τα ταξίδια είναι ακριβό χόμπι αν θέλεις πολυτέλειες. Εγώ δεν κάνω ταξίδια σαν τουρίστας βέβαια, οπότε δεν έχω να πληρώσω σχετικά έξοδα, όπως για παράδειγμα ξενοδοχείο. Τα δικά μου έξοδα είναι καθαρά τα καύσιμά μου, τι θα φάω και τι θα πιώ εκεί και φυσικά πάντα υπάρχει και ο απρόβλεπτος παράγοντας.

Επομένως, εξαρτάται από εμένα αν θέλω μια μέρα να κινηθώ περισσότερο ή να μείνω στάσιμος, αν θα φάω απ’ έξω ή θα μαγειρέψω στο αυτοκίνητο. Γενικά μιλώντας βιοπορίζομαι δουλεύοντας αυτό τον καιρό σαν ηλεκτρολόγος αυτοκινήτων αλλά ταυτόχρονα ασχολούμαι και με το YouTube.

Οικονομικά θα έλεγα πως έχω επενδύσει ως τώρα περισσότερα από όσα έχω βγάλει. Και ότι βγάζω, το επανεπενδύω. Αλλά είναι κάτι που το αγαπάω να το κάνω και θα το έκανα έτσι και αλλιώς οπότε θα δείξει που θα βγει με τον καιρό.

Όπως και να έχει με έχει βοηθήσει σε συνεργασίες που έχω κάνει ως προς τον εξοπλισμό που χρειάζομαι για τα ταξίδια μου. Ως προς την αλληλεπίδρασή μου με άλλους ανθρώπους η αλήθεια είναι ότι έχω γνωρίσει πάρα πολύ κόσμο και από εξωτερικό και από Ελλάδα που κάνουν ταξίδια με βαν και έχουν παρόμοιο τρόπο ζωής και με κάποιους/ες έχουμε γίνει φίλοι και κρατάμε επαφή.

Επίσης πολλές φορές υπάρχει κόσμος που θέλει να με βοηθήσει όπως μπορεί όταν είμαι στον δρόμο. Για παράδειγμα, προχτές μια γυναίκα μου έστειλε μήνυμα ότι αν χρειάζομαι σκέπαστρο για το βαν ή και δωμάτιο για να μείνω να της το πω και θα μου το παρέχει δωρεάν γιατί είδε ότι είμαι κοντά στην περιοχή της. Αχρείαστο να ‘ναι, όμως πραγματικά υπάρχει πολύ καλή θέληση από τον κόσμο για να βοηθήσει και το εκτιμάω πολύ.

Κάτι που δεν το περίμενα όταν ξεκινούσα είναι ότι έχει επηρεαστεί αρκετός κόσμος από αυτό τον τρόπο ζωής και ταξιδιού που τους έδειξα και μάλιστα πολλοί έχουν ξεκινήσει να κάνουν το ίδιο!
Δηλαδή είναι αλλιώς να βλέπεις έναν τύπο με ένα μεγάλο βαν και αλλιώς εμένα που το έκανα με ένα Renault Clio. Κατάλαβαν ότι αφού μπορώ εγώ, μπορούν και αυτοί με οποιοδήποτε όχημα έχουν. Για εμένα αυτό είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή!

Θα έλεγα το ότι μπορώ να φτιάξω κάποια γρήγορα απλά φαγητά και γενικώς να σκεφτώ λύσεις λειτουργικές για πράγματα άμεσης επιβίωσης όταν είμαι στην μέση του πουθενά και πρέπει να βρω ένα τρόπο για να κάνω κάτι.

Τα πάω αρκετά καλά είναι η αλήθεια αν και δεν την θεωρώ μοναξιά αυτή την κατάσταση που ζω. Μοναξιά νομίζω είναι όταν είσαι μόνος γιατί δεν έχεις παρέα ενώ θα ήθελες να έχεις. Στη δική μου περίπτωση είναι μοναχικότητα την οποία απολαμβάνω. Το έχω επιλέξει δηλαδή να κάνω αυτά τα ταξίδια κατά κύριο λόγο μόνος μου. Γενικά δόξα το Θεό τα πάω καλά με τον εαυτό μου οπότε δεν έχω ανάγκη κάποιον άλλο για να αισθανθώ ότι είμαι καλά χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θέλω να έχω παρέα γενικά αλλά και σε κάποια ταξίδια. Αλλά το θεωρώ πολύ σημαντικό να μπορώ να περνάω ποιοτικό χρόνο μόνος μου ώστε και η παρέα που θα έχω να είναι από επιλογή μου και όχι από ανάγκη. Επίσης, όταν ταξιδεύεις μόνος γνωρίζεις πολύ περισσότερο κόσμο γιατί είσαι πιο εύκολα προσεγγίσιμος και τελικά δεν αισθάνεσαι μόνος ιδιαίτερα.

Θα ήθελα, δεν είναι κάτι που το απορρίπτω, αλλά για να ακολουθήσει κάποιος/α είτε είναι φίλος, είτε ίσως κάποια κοπέλα που θα έχω στο μέλλον θα πρέπει να ξέρει ακριβώς τι πάμε να κάνουμε ή να ασχολείται και αυτός με κάτι παρόμοιο, όπως έχει τύχει σε κάποιες περιπτώσεις σε κάποιο ταξίδι.

Μιλάω πάντα για την περίπτωση που πάω ταξίδι όπως πάω εγώ τώρα που το καταγράφω. Αλλιώς και αυτός/ή θα ταλαιπωρηθεί και θα είναι άβολο για εμένα. Αν είναι τώρα να πάμε για διακοπές εκεί τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ιδανικά έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου κάτι και θέλω κάποια στιγμή να κάνω ένα μεγάλο ταξίδι με μια ομάδα ατόμων που θα ξέρουμε τι πάμε να κάνουμε όμως!

Όχι. Μόνο τις πρώτες φορές που έμεινα στο αυτοκίνητο μπορώ να πω πως ένιωσα ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα. Από εκεί και πέρα όμως φορά με την φορά πλέον μου φαίνεται τελείως φυσιολογικό και απλό να παρκάρω και να μείνω οπουδήποτε.

Το πιο ακραίο που έχω ζήσει ήταν τώρα πριν λίγο καιρό στην Γαύδο. Ξεκίνησα να πάω στο πιο νότιο σημείο της, το οποίο είναι και το πιο νότιο σημείο της Ευρώπης και έβλεπα σε όλη την διάρκεια της πεζοπορίας τα σύννεφα να έρχονται από πίσω μου αλλά το πήρα τελείως στην πλάκα. Λίγα λεπτά μετά αφού είχα φτάσει στην «Καρέκλα» που είναι το σήμα κατατεθέν του νοτιότερου σημείου, άρχισε μια καταιγίδα που πραγματικά παρόμοια δεν έχω ξαναζήσει στη ζωή μου.

Εκεί πραγματικά φοβήθηκα. Δεν φοβήθηκα για μένα όμως αλλά για τον εξοπλισμό μου τον οποίο είχα όλο μαζί. Μετά αφού γύρισα στο αυτοκίνητο απλά γελούσα. Τέτοιες περιπέτειες είναι το αλάτι στα ταξίδια μου και αυτά που σου μένουν περισσότερο.

Να κατεβάσει το app park4night στο κινητό του. Είναι μεγάλη βοήθεια για να βρει μέρη για να μείνει. Οπότε πολλές φορές θα μείνει σε μια γειτονιά από βαν στην μέση του πουθενά εκεί που δεν το περιμένει.

Να μην ντρέπεται να μιλήσει και να ζητήσει κάτι, για παράδειγμα να φορτίσει τις συσκευές του σε ένα μαγαζί ή να ρωτήσει που υπάρχουν μέρη ήσυχα για να παρκάρει για το βράδυ. Πολλές φορές οι ντόπιοι σου δίνουν την καλύτερη λύση.

Να έχει μαζί του κάποια βασικά πράγματα πάντα, όπως ένα μικρό φαρμακείο, γρήγορα γεύματα, σνακς και νερό. Να μην φοβάται, να παρκάρει και να μείνει στην μέση του πουθενά. Το πρωί θα απολαύσει ένα από τα πιο ωραία πρωινά της ζωής του. Κάτι το οποίο εγώ δεν το κάνω πάντα, αλλά σίγουρα καλό θα είναι να έχει πει σε κάποιον προς τα που θα πάει.

Η απάντηση είναι ξεκάθαρη! Με αυτό που ζω στα ταξίδια και με το να μένω στον δρόμο πολλές φορές, αντιλαμβάνομαι το πόσο απλή είναι η ζωή, το πόσο λίγα χρειαζόμαστε για να είμαστε γεμάτοι και ευτυχισμένοι τελικά και το πόσο όμορφο είναι να ξυπνάς στον καθαρό αέρα, να είσαι κοντά στην φύση και όλα αυτά που αν δεν τα ζήσει κάποιος δεν μπορεί να τα κατανοήσει και δεν θα τα καταλάβει ποτέ.

Συν το συναίσθημα της εξερεύνησης και να βλέπεις μέρη που δεν έχεις ξαναδεί, να κοιμάσαι και να ξυπνάς σε μέρη που αλλιώς θα τα έβλεπες μόνο από φωτογραφίες και να ζω περιπέτειες που ίσως κάποια ημέρα να τις διηγούμαι στα εγγόνια μου.

Νομίζω πως θέλω για όλη μου την ζωή να υπάρχουν διαστήματα που θα παίρνω τους δρόμους και θα ζω περιπέτειες εκεί έξω.

Περισσότερα Εδω