“Πριν τελειώσουμε, τελειώνει η τηλεκάρτα, δεν προφταίνω να σου πω πως σ’ αγαπώ”, ποιος δεν έχει σιγοτραγουδήσει το συγκεκριμένο κομμάτι του αείμνηστου Αντώνη Βαρδή με τον γιο του Γιάννη, 24 χρόνια πριν, το 1997 όταν πρωτοκυκλοφόρησε. Τότε που τα καρτοτηλέφωνα ήταν στα φόρτε τους και όλοι μας είχαμε στις τσέπες, ή τα πορτοφόλια μας από μια τουλάχιστον τηλεκάρτα.
Οι εποχές άλλαξαν, τα κινητά τηλέφωνα αποτελούν εδώ και χρόνια την προέκταση του χεριού μας και τα καρτοτηλέφωνα μπήκαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ή μήπως όχι; Τελικά μάλλον όχι, διότι στέκουν εκεί αγέρωχα, όπως, παλιά (τα περισσότερα απ’ αυτά) σε διάφορες γωνιές της Λάρισας.
Το ζητούμενο είναι αν τα χρησιμοποιεί πια κανείς ή αποτελούν πλέον απλά τα απομεινάρια μιας άλλης εποχής και διακοσμητικά στοιχεία της πόλης…
Η αλήθεια είναι ότι μοιάζουν περισσότερο με …πίνακες ανακοινώσεων. Αυτοκόλλητα ομάδων, αγγελίες, αφίσες με εκδηλώσεις και γκράφιτι έχουν γεμίσει από πάνω μέχρι κάτω τους τηλεφωνικούς θαλάμους. Οι περισσότεροι λοιπόν μπορεί να θεωρούμε πως δεν υπάρχει κανείς πια που ακόμη και σήμερα θα αγοράσει από ένα περίπτερο μια τηλεκάρτα για να κάνει ένα τηλεφώνημα. Κι όμως!
Μιλώντας με περιπτεριούχους του κέντρου της Λάρισας διαψεύδουν αυτόν τον ισχυρισμό, εκπλήσσοντας μας.
«Εγώ στο περίπτερό μου προμηθεύομαι περίπου δύο τετράδες την εβδομάδα», τονίζει περιπτεράς της Κεντρικής πλατείας, προς έκπληξη μας: “Πουλάω κατά μέσο όρο οκτώ (!) κάρτες την εβδομάδα σε ανθρώπους που ίσως να μην έχουν πρόσβαση σε ένα κινητό τηλέφωνο εκείνη τη στιγμή ή σε κάποιους που θέλουν να κρατήσουν κρυφή την παρουσία τους, για κάποιον δικό τους λόγο”, θα σημειώσει.
Ένας ακόμη περιπτεράς επεσήμανε το γεγονός πως κατά κύριο λόγο οι κάρτες απευθύνονται σε συγκεκριμένο και περιορισμένο κοινό, όπως για παράδειγμα οι ξένοι. «Πολλοί ξένοι δεν έχουν προγράμματα κινητής τηλεφωνίας ή κάποιο διαθέσιμο κινητό, επομένως η μόνη διαθέσιμη λύση είναι η κάρτα» σημείωσε.
«Έχω πετύχει νεαρούς να κάνουν φάρσες και σήμερα»
Αυτή η φράση μας πηγαίνει χρόνια πίσω όταν πολλοί εξ υμών ήμασταν μικρότεροι και σκαρώναμε φάρσες σε γνωστούς μας. Όπως μας εκμυστηρεύτηκε ένας ακόμη περιπτεράς, έχει τύχει να πουλήσει κάρτα σε νεαρούς πουν θέλησαν να κάνουν κάποια φάρσα και έτσι μπήκαν στην διαδικασία να ενδιαφερθούν και να μάθουν πως λειτουργουν αυτοί οι τηλεφωνικοί θάλαμοι μιας άλλης εποχής…
Ρεπορτάζ: Δημήτρης Αυλογιάρης
