Καταιγιστικές είναι οι εξελίξεις στην υπόθεση των τριών νεκρών παιδιών στην Πάτρα, όπου οι Αρχές επιχειρούν να συνθέσουν το «παζλ».
Η Ρούλα Πισπιρίγκου παραμένει προφυλακισμένη στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού για τη δολοφονία της 9χρονης κόρης της, Τζωρτζίνας. Οι Αρχές αντιμετωπίζουν τώρα συνολικά την υπόθεση των τριών παιδιών, καθώς ερευνούν εάν οι θάνατοι των δύο μικρότερων κοριτσιών -της Μαλένας και της Ίριδας- είναι και αυτοί δολοφονίες.
Οσον αφορά στη μικρή Ιριδα, τα στοιχεία φαίνεται να οδηγούν στη λύση του γρίφου.
Ειδικότερα, σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται η εκπομπή «Φως στο Τούνελ», «μιλάνε» οι πνεύμονες και ο εγκέφαλος του παιδιού. Εξάλλου, πρόσφατα δόθηκε και η απάντηση στον γονιδιακό έλεγχο του μωρού που είχε ζητήσει η ιατροδικαστής, η οποία ήταν αρνητική.
Για τη δολοφονία της Τζωρτζίνας, οι διωκτικές Αρχές είναι πεπεισμένες πως πρόκειται για μία «δεμένη» υπόθεση. Μέχρι τώρα, παραμένει αναπάντητο το ερώτημα για την προέλευση, προμήθεια, και διαδρομή της κεταμίνης, της ουσίας που κατά τη δικογραφία, της στέρησε τη ζωή.
Εψαχνε πληροφορίες για την κεταμίνη
Αυτός είναι και ο λόγος που η Εισαγγελία απέστειλε σχετικό αίτημα στον ΕΟΦ, μέσω του οποίου ζητά να ενημερωθεί για τις πιθανές νόμιμες και μη, πηγές προμήθειας της ουσίας αυτής, επικεντρωμένες κυρίως στην περιοχή της Πάτρας.
Η έρευνα συνεχίζεται και από τα Εγκληματολογικά Εργαστήρια μετά την άρση απορρήτου των τηλεπικοινωνιών στα τηλέφωνα, υπολογιστές και τάμπλετ της κατηγορούμενης.
Η Ρούλα Πισπιρίγκου φέρεται να αναζητούσε διαδικτυακά από δική της συσκευή ουσίες που επιφέρουν τον θάνατο. Οι απαντήσεις για το πότε χρονικά έκανε αυτή την αναζήτηση θα δοθούν απευθείας στην ανακρίτρια.
Οι καταθέσεις μαρτύρων συνεχίζονται με γοργούς ρυθμούς. Νοσηλευτής που έχει ήδη μιλήσει στις Αρχές, ζωντανεύει στο «Φως στο Τούνελ» και την Αγγελική Νικολούλη τις στιγμές που η 6μηνη Ιριδα διακομίσθηκε νεκρή στο Καραμανδανειο.
«Η μάνα γονάτισε όταν ζήτησε να δει το παιδί. Ο Μάνος άρχισε να φωνάζει δυνατά μέσα στο νοσοκομείο “έναν γιατρό, έναν γιατρό, μην πάθει κάτι η γυναίκα μου”… ενώ ήμασταν όλοι δίπλα τους, νοσηλευτές, ο αναισθησιολόγος, όλοι και εκείνος συνέχιζε να φωνάζει. Αυτό ήταν λίγο θεατρικό και κοιταζόμασταν με απορία μεταξύ μας, αλλά εντάξει, θεωρήσαμε ότι ήταν οι άνθρωποι χαμένοι, ας πούμε. Αυτό που μας παραξένεψε ήταν ότι μετά έπεσε κάτω ο πατέρας και άρχισε να κλαίει και αυτή τον χάιδευε, τον φιλούσε και του έλεγε “δεν πειράζει, είμαστε νέοι, θα κάνουμε κι άλλα παιδιά”».
