Με τιμές ήρωα και σε κλίμα συγκίνησης πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι του Σαββάτου η τελετή επαναπατρισμού των λειψάνων του ήρωα ΕΛΔΥΚάριου Θωμά Κουκούλη, έφεδρου Ανθυπασπιστή Πεζικού , στην πατρώα γη του, τον Άγιο Θεόδωρο.
Ο στρατιωτικός που υπηρετούσε το 1974 στην ΕΛΔΥΚ, στην Κύπρο, έπεσε κατά την τουρκική εισβολή και το όνομά του βρισκόταν για δεκαετίες στον μακρύ κατάλογο των αγνοουμένων της Κυπριακής τραγωδίας.
Βαθιά συγκίνηση το πρωί στην εκκλησία, όπου το χωρίο υποδέχτηκε τα λείψανα του Έλληνα μαχητή. Σε μια σεμνή και συγκινητική τελετή, παρουσία του βουλευτή κ. Γιώργου Κωτσού, του Δημάρχου Καρδίτσας κ. Βασίλη Τσιάκου, του Αντιδημάρχου Καρδίτσας κ. Αριστοτέλη Σπάνια, του Τ.Σ της Τοπικής Κοινότητας, επισήμων, κατοίκων και στρατιωτικού αγήματος τελέστηκε η επιμνημόσυνη δέηση χοροστατούντος του Μητροπολίτη κ. Τιμοθέου και στη συνέχεια έγινε η ταφή των οστών του καρδιτσιώτη ήρωα στο κοιμητήριο του χωριού
Ποιος ήταν ο Θωμάς Κουκούλης
Κάθε χρόνο στις 20 Ιουλίου τιμούμε μια θλιβερή επέτειο για τον Ελληνισμό, μια τραγωδία που τον σημάδεψε βαθύτατα. Στις 20 Ιουλίου του 1974 πριν από 47 χρόνια, οι τουρκικές ορδές εισέβαλαν στην Κύπρο αποβιβάζοντας στρατεύματα στην Κερύνεια.
Οι στρατιώτες της ΕΛ.ΔΥ.Κ (Ελληνική Δύναμη Κύπρου) και η Κυπριακή Εθνοφρουρά πολέμησαν ηρωικά υπερβάλλοντας πολλές φορές τους εαυτούς τους. Η Κύπρος βίωνε τις δραματικότερες στιγμές του σύγχρονού βίου της. Οι στρατιώτες της ΕΛ.ΔΥ.Κ πολέμησαν σαν λιοντάρια απέναντι στους βάρβαρους εισβολείς.
Ανάμεσα στους Έλληνες της μητροπολιτικής Ελλάδας ήταν και ο στρατιώτης Θωμάς Κουκούλης από τον Άγιο Θεόδωρο Καρδίτσας. Οι μάχες με τους Τουρκους στρατιώτες ήταν αλλεπάλληλες. Ο Κουκούλης πολεμούσε με σθένος μην εγκαταλείποντας ούτε εκατοστό την θέση του. Οι σφαίρες σφύριζαν πάνω από τo κεφάλι του.
Μέσα στον χαλασμό εκείνου του καυτού Ιουλίου μια σφαίρα έκοψε το νήμα της ζωής του παλληκαριού από την Καρδίτσα, περνώντας τον ταυτόχρονα στο πάνθεον των ηρώων του Ελληνισμού, φορώντας του τα αθάνατα φτερά της δόξας. Ήταν 21η Ιουλίου του 1974 όταν έπεφτε νεκρός ο Θωμάς Κουκούλης, αφήνοντας τα κόκαλα του στην γη της Κύπρου, όπως και εκατοντάδες άλλοι Έλληνες και Ελληνοκύπριοι ποτίζοντας με το αίμα τους το αιώνιο δένδρο της Ελευθερίας του Ελληνισμού.