Δύο επιγραφές που παραμένουν ακόμη στις προσόψεις κτιρίων της Λάρισας, αντιστέκονται στη φθορά του χρόνου και είναι εδώ για να μας θυμίσουν εποχές της διασκέδασης της παλιάς Λάρισας. Το μόνο που χρειάζεται είναι να σηκώσει κανείς το βλέμμα του ψηλά για να τις δει.
Πρόκειται για την επιγραφή «Bar Μέλαθρον» στο πλαϊνό τμήμα κτιρίου επί της οδού Κούμα και το «Καφέ Εμπορικόν» επί της Παπασταύρου.
Το «Bar Μέλαθρον» βρισκόταν σε δώμα, στην ταράτσα του Ξενοδοχείου «Μέλανθρον» στην οδό Κούμα, το οποίο ως κτίριο παραμένει μέχρι σήμερα και χρησιμοποιείται ως φροντιστήριο.
Το ξενοδοχείο κτίστηκε το 1957 ως ιδιωτική επένδυση από την οικογένεια Μπλίατσου και σήμερα ανήκει στις τρεις αδερφές Γεωργία Μπλιάτσου, Φωτεινή Μπλιάτσου και Αγγέλα Σιτρά.
Αρχικά είχε την επωνυμία «Ξενίας Μέλαθρον» που παρέπεμπε στο κρατικό πρόγραμμα του ΕΟΤ “Ξενία” και όταν λίγα χρόνια αργότερα, το 1959, κτίζεται το μοτέλ «Ξενία Λάρισας» σε κτίριο του Άρη Κωνσταντινίδη, από την επωνυμία του ξενοδοχείου της οικογένειας Μπλιάτσου αφαιρείται η λέξη “Ξενίας” και έκτοτε λειτουργεί με το όνομα «Μέλαθρον».
Υπήρξε ένα από τα πρώτα και πλέον πολυτελή και σύγχρονα ξενοδοχεία στην πόλη της Λάρισας, με 37 δωμάτια, ανσασέρ, κεντρική θέρμανση και διέθετε τέσσερις ορόφους που έφταναν τα 14,5 μέτρα, το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος για τη Λάρισα τότε· το μέγιστο όριο ύψους αυξήθηκε μελλοντικά, και το 1985 σύμφωνα με τον νέο ΓΟΚ έφτασε τα 32,0 μέτρα.
Σε ένα διαφημιστικό έντυπο του ξενοδοχείου «Ξενίας Μέλαθρον», το οποίο παραχωρήθηκε προς χρήση στη «Φωτοθήκη Λάρισας» από την κα Αγγέλα Σιτρά, περιγράφεται το «Bar Μέλαθρον» ως εξής:
«Η ταράτσα του ξενοδοχείου εις ύψος 14,5 μ. (το μέγιστον επιτρεπόμενον εν Λαρίση) είναι εις την διάθεσην των ενοίκων από όπου δύνανται να απολαύσουν την θαυμάσιαν Θέαν προς το πανόραμα του θεσσαλικού κάμπου».
Το «Καφέ Εμπορικόν» στεγαζόταν στην οδό Παπασταύρου 4, δίπλα από το κτίριο της εφημερίδας «Ελευθερία» και στο οίκημα που σήμερα λειτουργεί το εμπορικό κατάστημα παιδικών ρούχων “Marazil”.
Λειτούργησε τη δεκαετία του ΄70 και ΄80 ως καφέ μπαρ και εκτός από το κοινό, εξυπηρετούσε παράλληλα τις όμορες επιχειρήσεις. Στα τέλη της δεκαετίας του ΄80 αρχίζει η εμπορική του πτώση και παρακμή και για ένα χρονικό διάστημα λειτουργεί στο πίσω του μέρος χαρτοπαιχτική λέσχη μέχρι τις αρχές του 1990, οπότε και η επιχείρηση κλείνει.
*Ευχαριστούμε το Θωμά Κυριάκο για τις πληροφορίες και την παραχώρηση φωτογραφικού υλικού από τη «Φωτοθήκη Λάρισας».
Εύη Μποτσαροπούλου
