Κάθε καλοκαίρι μετά το ‘50 μαθητές από τον νομό Λάρισας, από φτωχές οικογένειες και ορφανά παιδιά, έρχονταν για κατασκήνωση στο Πλαταμώνα.
Συνολικά 1000 με 1200 παιδιά κάθε καλοκαίρι επισκέπτονταν για 15 μέρες τις κατασκηνώσεις. Υπήρχαν μεγάλες σκηνές για διανομή τα πρώτα χρόνια πριν κατασκευαστούν τα κτίρια.
Όπως αναφέρει το «Πλαταμώνας τότε και τώρα»: «όταν περνούσε το τραίνο οι επιβάτες πετούσαν στα παιδιά από το παράθυρο καραμέλες, σοκολάτες….γινότανε μάχες.
Και φυσικά καθημερινό μπάνιο στο Καλαμάκι.
Μετά το ‘50 τα καλοκαίρια υπήρχε το “εκδρομικό” τραίνο Λάρισα – Πλαταμώνα. Το πρωί έφερνε τον κόσμο εκδρομή για μπάνιο και το βραδάκι επιστροφή στην Λάρισα. Ακόμη και τα βαγόνια για τα ζώα και τα εμπορεύματα ήταν γεμάτα κόσμο.
Στον σταθμό τους περίμεναν παιδιά του Πλαταμώνα να τους πουλήσουν καλαθάκια με σύκα, κεράσια, κούμαρα..
Δείτε φωτογραφίες:
1955 – Μαθητές κατασκήνωσης Πλαταμώνα. Αριστερά Παντούλης Νίκος (διετέλεσε επί χρόνια πρόεδρος στο παλαιό Νοσοκομείο Λάρισας), στη μέση Δελεσιότης Παναγιώτης, στα δεξιά άγνωστος ο νεαρός. Το εκκλησάκι της φωτογραφίας είναι ακόμη εκεί.
1951 – Παιδιά απο τις κατασκηνώσεις στην γέφυρα της Ντριμπίνας ,τοτε ήταν ακόμη ξύλινη
Μετά το 50 τα καλοκαίρια υπήρχε το “εκδρομικό” τραίνο Λάρισα – Πλαταμώνα. Ομιλώντας με έναν μαθητή των κατασκηνώσεων (ο μικρός μπροστά στην φώτο, σήμερα 80+ ) αναφέρει ότι αυτή η διαδρομή ηταν η καλύτερη της ζωής του
Η μεταφορά των μαθητών από Λάρισα στον Πλαταμώνα γινότανε και με μεγάλα φορτηγά, στρωματσάδα.
(Στην φωτογραφία γίνεται μεταφορά κατοίκων του Πλαταμώνα σε γειτονικό χωριό να παρευρεθούν σε γάμο συχωριανου)
