Ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός Νίκος Παπάζογλου που απεβίωσε πρόωρα από καρκίνο πριν από μια δεκαετία, το 2011, έχει συνδεθεί στο μυαλό μας με το έντεχνο ελληνικό τραγούδι, τον Διονύση Σαββόπουλο, τον Μανώλη Ρασούλη και τον Νίκο Ξυδάκη. Η απογείωση της καριέρας του έγινε με τον δίσκο «Η εκδίκηση της γυφτιάς» ενώ ακολούθησε μια μακρόχρονη επιτυχημένη καριέρα.
Αυτό όμως που δεν είναι γνωστό στο ευρύ κοινό, ακόμη και σε μας τους Λαρισαίους, είναι ότι τα πρώτά μουσικά βήματα του Νίκου Παπάζογλου, που σύμφωνα με τον Λαρισαίο Πέτρο Χατζή το αρχικό του όνειρο δεν ήταν να ασχοληθεί με το τραγούδι, καθώς το πάθος ήταν η ηλεκτρολογική μηχανολογία και τα διάφορα συστήματα – πατέντες που ο ίδιος δημιουργούσε, όπως ενισχυτές, μικρόφωνα, μετασχηματιστές– ξεκίνησαν από τη Λάρισα τα τέλη της δεκαετίας του ’60 όταν υπηρέτησε για δύο ολόκληρα χρόνια την στρατιωτική θητεία στη πόλη στην 110 Π.Μ. και υπήρξε ο βασικός τραγουδιστής του συγκροτήματος «Ίκαροι» της Λέσχης Αξιωματικών. Ήταν η εποχή που η Λέσχη, επί εποχής Κωνσταντίνου Λιωνή που υπήρξε ο Κοσμήτορας αυτής, αποκτά ένα σταθερό προσανατολισμό σχετικά με τη δημιουργία της μπάντας και διαμόρφωσης μιας συναυλίας κουλτούρας που τα επόμενα χρόνια έφερε στη Λάρισα πολλά γνωστά ονόματα Ελλήνων μουσικών.
Ο Νίκος Παπάζογλου έχει ήδη πολλές στενές σχέσεις με τον Πασχάλη Αρβανιτίδη, τον οποίο αντικατέστησε στους Olympians για κάποιο χρονικό διάστημα. Θυμίζουμε ότι ο Πασχάλης, υπηρέτησε και αυτός τη στρατιωτική του θητεία στη Λάρισα στην 110 Π.Μ., και ο Παπάζογλου έλαβε τη θέση στο συγκρότημα «Ίκαροι» μόλις εκείνος απολύθηκε. Το 1969 οι μουσικές προτιμήσεις του Παπάζογλου δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που έχουμε γνωρίσει στη συνέχεια. Υπήρξε λάτρης του μοντέρνου και δη ξένου τραγουδιού· αγαπημένοι του τραγουδιστές ήταν, την εποχή εκείνη, ο Φρανκ Σινάτρα, ο Μπομπ Ντύλαν και ο Έλβις Πρίσλει.
Ο Πέτρος Χατζής περιγράφει τον Νίκο Παπάζογλου, με τον οποίο συνδέθηκαν στενά και έγιναν φίλοι, σαν ένα άνθρωπο χαμογελαστό, ντόμπρο αλλά και εσωστρεφή που δεν ενδιαφερόταν σχεδόν καθόλου να βγει ως εξοδούχος στην πόλη, αλλά αντιθέτως προτιμούσε να μαζεύει άδεια για να πάει στην πόλη τη Θεσσαλονίκη. Μάλιστα οι δυο τους, με τον Νίκο Χατζηβασίλη συνδέθηκαν ιδιαιτέρως και αποτέλεσαν ένα σταθερό τρίο μεταξύ τους. Στις εξόδους από τη μονάδα, αυτός που τον παράσερνε ήταν πάντα ο Χατζής και ο Παπάζογλου λάτρευε να πηγαίνει στο πατρικό του Χατζή για να φάει αυγά με πατάτες που τους ετοίμαζε η μητέρα του Πέτρου.
Όταν απολύθηκε, έκανε το συγκρότημα «Μακεδονομάχοι» με το οποίο επισκέφτηκε ξανά τη Λάρισα για παίξει στον Γαλαξία, ωστόσο το συγκρότημα δεν έμελλε να έχει ιδιαίτερη επιτυχία. Ακολούθησε μια περίοδος στη Γερμανία και με την επιστροφή του στην Ελλάδα ήρθε σε επαφή με το Σαββόπουλο και εν συνεχεία με τον Ρασούλη και τον Ξυδάκη και κάπου εκεί μια λαμπρή καριέρα ξεκίνησε…
Μετά από δέκα χρόνια από την απόλυσή του, ο Νίκος Παπάζογλου ξαναέρχεται στη Λάρισα για μια συναυλία στο Μύλο του Παππά. Εκείνη την ημέρα, η Φιλαρμονική στην οποία συμμετείχε και ο Πέτρος Χατζής έκανε πρόβες επίσης στον Μύλο. Μόλις μαθεύτηκε ότι ο Παπάζογλου είναι στον ίδιο χώρο, η Φιλαρμονική διέκοψε τη πρόβα και μπήκε στο χώρο του Μύλου 1927 για να τον δει. Ο Παπάζογλου διέκοψε και τη δική του πρόβα – γεγονός αρκετά περίεργο για τις συνήθειες του – για να δει τον Πέτρο Χατζή και άλλους γνωστούς από τα παλιά.
Το βράδυ κατά τη διάρκεια της συναυλίας του, αναφέρθηκε εκτενώς στη διετία που έζησε στη Λάρισα, στη θητεία του στην 110 Π.Μ. και το συγκρότημα «Ίκαροι»…
Εύη Μποτσαροπούλου
