Ένα μεγάλο κεφάλαιο της Εθνικής μας Ιστορίας ,ο σφαγιασμός των Ελλήνων του Πόντου, ως αποκορύφωση των διώξεων και των καταστροφών από το Κεμαλικό καθεστώς, μας αναγκάζει σήμερα να σκύψουμε σοβαρά, ευλαβικά και στοχαστικά ,πάνω στη εξέλιξή μας ως Έθνους και ως Λαού.
Η γενοκτονία των Ποντίων ,αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη μετά τη γενοκτονία των Αρμενίων.
Η ιστορία της καταστροφής ,το χρονικό της συγκλονιστικής γενοκτονίας ,έχει φτάσει στις μέρες μας μόνο με τον λυγμό των ξεριζωμένων.
Εκατόν τρία χρόνια μετά το ανηλεές πογκρόμ, κατά τη διάρκεια της οθωμανικής αυτοκρατορίας, σε βάρος του ελληνισμού του Πόντου, η μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων αθώων, που σφαγιάστηκαν ή εκτοπίστηκαν από τις πατρογονικές τους εστίες, παραμένει ζωντανή
Εκεί στηρίζεται και το αίτημα να αναγνωριστεί η γενοκτονία του μικρασιατικού Ελληνισμού και να καταδικαστεί η Τουρκία, έτσι όπως καταδικάστηκε ,στην ιστορική συνείδηση της ανθρωπότητας και η Ναζιστική Γερμανία.
Η 19η Μαΐου δεν είναι απλά μια ακόμα μέρα Μνήμης. Είναι σταθμός περισυλλογής! Περισυλλογής εθνικής και ατομικής!
Η Ελληνική Πολιτεία έχει αναγνωρίσει την Ποντιακή Γενοκτονία και στις 19 Μαΐου αποτίει φόρο τιμής στους αδικοχαμένους Έλληνες της περιοχής αυτής. Αναγνωρίζοντας, ταυτόχρονα, την καθοριστική συμβολή των ξεριζωμένων Ποντίων στην οικονομική, πολιτισμική και κοινωνική ανόρθωση της πατρίδας μας.
Χρέος όλων η Ιστορική Μνήμη
Μαθαίνουμε συνήθως την ιστορία μας με κέντρο την κυρίως Ελλάδα ,αλλά δεν μαθαίνουμε την ιστορία του Μείζονος Ελληνισμού ,τις περιπέτειες ,τους διωγμούς, τη συρρίκνωση του Ελληνισμού της μείζονος Περιφέρειας ,του Ελληνισμού που κάποτε εξαπλωνόταν σε μεγάλη ακτίνα ,γύρω από τον καθ’ αυτό ελλαδικό πυρήνα.
Αυτή η ιστορική εξέλιξη του Μείζονος Ελληνισμού ,που συνιστά το δικό μας ιστορικό και συνειδησιακό βάθος, έχει πολλά, σοβαρά και αξιομνημόνευτα επεισόδια.
Και το Μαρτύριο του Ποντιακού Ελληνισμού ,του Ελληνισμού των Κομνηνών, αποτελεί πολύτιμο κεφάλαιο.
Το ιστορικό κεφάλαιο του δράματος των Ελλήνων του Πόντου δεν έχει κλείσει και δεν είναι δυνατό να κλείσει , εφόσον πολλά γεγονότα δεν έχουν αποκαλυφθεί ακόμη.
Η νίκη των θεμελιωδών ανθρώπινων αξιών και αρχών της ειρήνης, της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης, λειτουργεί και ως αφύπνιση για την αποφυγή παρόμοιων εγκλημάτων στο μέλλον.
Η κληρονομιά αυτή φαντάζει βαριά και ασήκωτη –μια κληρονομιά μοναδική και πολύτιμη ,μια κληρονομιά βαθιάς ευθύνης απέναντι στις επόμενες γενιές.
Χρέος μας να μάθουμε την ιστορία του έθνους μας .
Ένας λαός χωρίς ιστορία είναι καταδικασμένος να αφανιστεί .
Λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του κινδυνεύει να χάσει την εθνική του ταυτότητα.
Τα δικά μας λόγια, δεν είναι παρά ένας ελάχιστος φόρος τιμής στις χιλιάδες αθώες ψυχές ,που χάθηκαν επειδή είχαν την «ατυχία» να κατοικούν στα βόρεια της Μικράς Ασίας ,στα παράλια του Εύξεινου Πόντου και να είναι χριστιανοί .
Δεν είναι παρά ένα ευλαβικό μνημόσυνο για τους ανθρώπους εκείνους ,που ανελέητα εκτοπίστηκαν ,βασανίστηκαν και σφαγιάστηκαν στο όνομα της τουρκικής εθνοκάθαρσης, επειδή γεννήθηκαν Έλληνες και επειδή παρέμειναν Έλληνες ,ως το τέλος.
Το Δίκτυο «ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ» τιμά τους Ποντίους
Ο Πρόεδρος του Δικτύου Κώστας Σκριάπας και οι δύο αντιπρόεδροι Θωμάς Αστερίου και Κώστας Φουρκιώτης , δήλωσαν ότι:
«Το Δίκτυο των Συλλόγων της επ. Ελασσόνας και Αποδήμων «ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ» ,που αγκαλιάζει όλους τους Συλλόγους των Ελασσονιτών σε όλο τον κόσμο , έχει ως ιδρυτικά μέλη του ,πολλούς από τους Συλλόγους των Ποντίων του Δήμου Ελασσόνας , οι οποίοι συμμετέχουν ενεργά και λαμπρύνουν τις δράσεις του. Γι’ αυτό και το Δίκτυο ‘ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ’ έχει ιδιαίτερους λόγους να τιμά τη μαύρη αυτή επέτειο.
Η προάσπιση της ιστορικής γνώσης και μνήμης, με την αναγνώριση του αποτρόπαιου αυτού εγκλήματος είναι αυτονόητο χρέος της διεθνούς κοινότητας, η οποία το τελευταίο διάστημα κρίνεται από τις αποφάσεις της και τη στάση της , σε μια συγκυρία που ο αυταρχικός αναθεωρητισμός απειλεί ευθέως τη σταθερότητα του κόσμου μας.
Η Μνήμη και η Τιμή στους προγόνους μας ενεργεί αποτρεπτικά, ώστε να μην ξαναζήσουμε παρόμοιες θηριωδίες. Ο σεβασμός στη διαφορετικότητα και η διαρκής επαγρύπνηση απέναντι στις διακρίσεις και στη βία, είναι ευθύνη όλων μας και της επίσημης πολιτείας και του λαού».
