Το άνοιγμα της εστίασης την δεύτερη ημέρα του Πάσχα, βρήκε τον κλάδο στον Βόλο φτωχότερο. Το ιστορικό καφενείο «Συνάντηση» στην παραλία της πόλης δεν άνοιξε για να υποδεχθεί τους θαμώνες του. Μετά από έναν αιώνα ζωής και πλέον, γράφονται τίτλοι τέλους για ένα από τα παραδοσιακότερα καφενεία της πόλης και σημείο συνάντησης όπως λέει και το όνομά του για ανθρώπους του μόχθου και της εργασίας ακόμη και πολιτικούς που περνούσαν να πιουν το καφεδάκι τους αλλά και να παίξουν τάβλι και χαρτιά.
«Η πανδημία του κορονοϊού ήταν η χαριστική βολή», αναφέρει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο Κωνσταντίνος Παραδάκης, ο οποίος αποφάσισε να αποχωρήσει από την ενεργό δράση. «Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε από το 2010, μαζί με την οικονομική κρίση, οπότε και ο κόσμος δεν είχε την οικονομική άνεση ακόμη και για τον καθημερινό του καφέ. Μαζί με την οικονομική κρίση ήρθαν και οι αλλαγές στον χώρο. Ανοιξαν άλλα στέκια, το χαρτί και το τάβλι εγκαταλείφθηκε και πολλοί στράφηκαν στον ηλεκτρονικό τζόγο. Το κυριότερο ήταν όμως ότι δεν υπήρχε δίαυλος επικοινωνίας με τη διοίκηση του Νοσοκομείου Βόλου στο οποίο ανήκει ιδιοκτησιακά όλο το οικοδομικό τετράγωνο», περιγράφει τις δυσκολίες των τελευταίων ετών ο κ. Παραδάκης.
«Η κρίση έφερε τα πάνω- κάτω και ο κορονοϊός ήταν το τελειωτικό χτύπημα. Σήμερα, αν λειτουργούσα, θα μπορούσα να το κάνω μόνο στον εξωτερικό χώρο και στο μισό μαγαζί. Δεν βγαίνουν τα έξοδα. Είναι ασύμφορο ειδικά για μεγάλα μαγαζιά. Αποφάσισα να συνταξιοδοτηθώ. Οι γιοι μου βρήκανε τον δρόμο τους στη ζωή. Εγώ προσπάθησα αλλά δεν μπόρεσα να συνεχίσω. Η εστίαση δεν είναι εύκολη. Μπήκα 31 ετών και φεύγω στα 68 μου. Δεν είχα Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Πάσχα, γιορτές, καλοκαίρι. Ημουν στο μαγαζί, πιο παλιά από τις 6 το πρωί και όσο πήγαινε μετά τα μεσάνυκτα», αναφέρει.
Ο κ. Παραδάκης αγόρασε την ιστορική «Συνάντηση» από τον Χαράλαμπο Καλαφάτη, ο οποίος την είχε κληρονομήσει από τον Κώστα Καλαφάτη. Πρόκειται για ένα καφενείο που ξεκίνησε να λειτουργεί περί τα 1900 και αποτέλεσε σημείο συνάντησης όλων. «Εδώ έρχονταν οι οικοδόμοι να κλείσουν τις δουλειές τους, από εδώ περνούσαν πολιτικοί, εδώ συναντιόντουσαν εργαζόμενοι αλλά και συνταξιούχοι. Το καφενείο είναι από τα τελευταία παραδοσιακά στην πόλη», σημειώνει ο κ. Παραδάκης, ο οποίος έχει δεχθεί πλήθος μηνυμάτων από θαμώνες που χάνουν το στέκι τους.
Το νέο του οριστικού λουκέτου της «Συνάντησης» δυσαρέστησε ιδίως τους παλαιότερους θαμώνες που είχαν συνδυάσει το πρωινό ή απογευματινό τους καφεδάκι με το συγκεκριμένο καφενείο. «Δεν είναι εύκολο. Η ζωή όμως συνεχίζεται. Προσωπικά θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους θαμώνες που τόσα χρόνια με στήριξαν με την παρουσία τους. Ηρθε όμως η ώρα να ξεκουραστώ κι εγώ», σημειώνει ο κ. Παραδάκης.
