Το 1966 ο γνωστός μουσικός παραγωγός Γιάννης Πετρίδης βρίσκεται στη Λάρισα για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία στην 1η Στρατιά. Η συγκυρία αυτή υπήρξε κομβική για την πορεία της μουσικής εξέλιξης της πόλης. Δεν είναι μόνο η ραδιοφωνική εκπομπή στην ΥΕΝΕΔ η οποία ξεκινά από τη Λάρισα, είναι η ευρύτερη δημιουργική του αναζήτηση σχετικά με τα μουσικά δρώμενα που τον ωθεί να κινητοποιήσει τις γνωριμίες του στην Αθήνα, ενώ παράλληλα ψάχνει να εντοπίσει τα λαρισινά μουσικά συγκροτήματα – που μόλις τότε κάνουν την εμφάνισή τους στην τοπική πολιτιστική παραγωγή – και καταφέρνει να δημιουργήσει ένα πρωτοποριακό για την εποχή project, τα μουσικά πρωινά της Κυριακής στον κινηματογράφο Διονύσια…
Για περίπου μια διετία κάθε Κυριακή πρωί ο γνωστός κινηματογράφος φιλοξενεί συναυλίες με γνωστά μουσικά συγκροτήματα των 60s. Αρίωνες με τη Μαίρη Αλεξοπούλου, Charms, Βόρειοι, ΑΠ-ΤΑΙΤ, Σάουντς με την Ταμυ και πολλά άλλα… Οι Charms τραγουδούν «Το τρελοκόριτσο», τη «Νοσταλγία», το «Έξω από τον κόσμο», το «Γλυκιά αγαπημένη» που τραγουδιούνται μέχρι σήμερα και ξεσηκώνουν το μαθητόκοσμο της πόλης που κουνιέται στο ρυθμό παραμένοντας όσο γίνεται πιο σεμνά καθισμένος στις θέσεις του κινηματογράφου.
Η λαρισινή νεολαία – με γραβάτα και κουστούμι τα αγόρια και με φορέματα τα κορίτσια -, που διψά να διασκεδάσει και να παρακολουθήσει τις μουσικές εξελίξεις, κάθε εβδομάδα κατακλύζει τα Διονύσια τις Κυριακές. Οι συναυλίες γίνονται αυστηρά το πρωί, ξεκινούν περίπου στις 10:30 αμέσως μετά το σχόλασμα της εκκλησίας και κρατούν μέχρι τη μία το μεσημέρι ώστε οι μαθητές και ο λοιπός νεαρόκοσμος να επιστρέψει εγκαίρως σπίτι του για το κυριακάτικο γεύμα.
Πριν την εμφάνιση του εκάστοτε προσκεκλημένου συγκροτήματος κάνουν την εμφάνισή τους στη σκηνή τα λαρισινά συγκροτήματα, «Νίμις» και «Lovers» τα οποία είχε εντοπίσει ο Πετρίδης και τα είχε επιλέξει με αυστηρά κριτήρια, καθώς ήθελε να «είναι συγκροτημένοι, να έχουν συγκεκριμένη μουσική ταυτότητα. Εμάς μας εντόπισε σε ένα υπόγειο που παίζαμε τότε και μας πέρασε από ακρόαση» όπως λέει στο onlarissa.gr ο Πέτρος Χατζής, ο ντραμίστας των γνωστών «Νίμις». Μαζί με τον Χατζή ο Ρίζος Πλασταράς, ο Βαγγέλης Γιωτόπουλος, ο Γιώργος Θώμος και ο Χρήστος Σκυλογιάννης. «Ήμασταν οι πρώτοι «γεγιέδες» της Λάρισας και η τιμή που νιώθαμε ήταν τεράστια καθώς ανεβαίναμε στη σκηνή να παίξουμε τραγούδια μας πριν από την εμφάνιση των Charms. Η εμπειρία συγκλονιστική· δεν ήταν μόνο το κατάμεστο ακροατήριο, αλλά η απίστευτη τύχη που είχαμε να παίξουμε με τα όργανα του γνωστού συγκροτήματος» λέει χαρακτηριστικά. Οι «Lovers» δε, αποτελούνταν από τους Λαρισαίους Βαγγέλη και Γιώργο Μηνά, Πέτρο Μίνια, Γιώργο Οικονομίδη, Σώτο Κουματσούλη, Χρήστο Ντάμπο και Δημήτρη Μαριέτο.
Η χρυσή αυτή περίοδος για τα μουσικά δρώμενα της πόλης έμελλε να σταματήσει όταν ο Γιάννης Πετρίδης απολύθηκε από φαντάρος και έφυγε από τη Λάρισα. Ωστόσο, ο σπόρος είχε μπει… Μετά τις συναυλίες στα Διονύσια, τα τοπικά συγκροτήματα – εν τω μεταξύ εμφανίστηκαν και οι «Σκέλετονς» και κάποια άλλα – συνέχισαν να παίζουν και πάλι τις Κυριακές τα πρωινά στον κινηματογράφο Απόλλωνα για μια διετία περίπου ακόμη… Ήταν αρχές του ΄70 και η Λάρισα εν μέσω της χούντας άρχισε να περνά σε επόμενα μουσικά στάδια, καθώς οι νέοι έψαχναν τρόπους για να εκφραστούν και να διασκεδάσουν, έστω και μέσα στα αυστηρά πλαίσια της περιόδου της Δικτατορίας. Από τη Μεταπολίτευση και μετά η Λάρισα γυρίζει οριστικά σελίδα στα πολιτιστικά δρώμενα…
Δείτε φωτογραφίες:
*Ευχαριστώ ιδιαίτερος τον Πέτρο Χατζή για τις πληροφορίες, για την όρεξή του να μου μεταδώσει το κλίμα της εποχής και φυσικά για φωτογραφίες που παραχώρησε στο onlarissa.gr.
Εύη Μποτσαροπούλου
