Μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε ο Γιάννης Ζουγανέλης στο περιοδικό Λοιπόν και στον δημοσιογράφο, Ανδρέα Θεοδώρου.
Ο γνωστός μουσικοσυνθέτης, μεταξύ άλλων, μίλησε για τον αγαπημένο του φίλο, Σάκη Μπουλά, αλλά και για τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε λίγο πριν φύγει από τη ζωή.
Τις απώλειες πώς τις διαχειρίζεστε; Στο επάγγελμά σας καλώς ή κακώς χάνεις κάποιον δικό σου και πρέπει να ανέβεις στη σκηνή και να ψυχαγωγήσεις τον κόσμο.
Έχω χάσει πάρα πολλούς φίλους που τους έχω μέσα μου. Έτσι διαχειρίζομαι τις απώλειες. Έχω πονέσει πάντως πολύ, γιατί η απώλεια είναι απώλεια. Ο πατέρας μου έχει πεθάνει εδώ και 25 χρόνια και τον σκέφτομαι πιο πολύ απ’ όταν ζούσε.
Το ίδιο συμβαίνει και με τον Σάκη Μπουλά, τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, τον Μανώλη Ρασούλη, τον Νίκο Παπάζογλου, τον Δημήτρη Μητροπάνο, τον προσφάτως αποχωρίσαντα Άκη Δαούτη, δεν είναι μόνο οι γνωστοί αλλά και άνθρωποι της καθημερινότητας.
Στις τελευταίες του στιγμές ο Σάκης Μπουλάς ήταν αισιόδοξος;
Όχι, δεν ήταν αισιόδοξος και αυτό ήταν κάτι στο οποίο δεν μπορούσα να ισορροπήσω. Να ένα κακό στοιχείο του εαυτού μου, όταν ήθελε να μου εκφραστεί για τα πράγματα αυτά, αποχωρούσα. Όταν διαγνώστηκε με καρκίνο, στην αρχή είχε θυμό για όλο αυτό που του συνέβη αλλά μετά ισορρόπησε.
Ο Σάκης ήταν από τους πιο καλλιεργημένους και ωραίους ανθρώπους που είχα γνωρίσει. Δυστυχώς όμως δεν αγαπούσε τον εαυτό του όσο τον αγαπούσαμε εμείς.
Δεν πρόσεχε τον οργανισμό του όπως έπρεπε;
Ναι, αγαπούσε πολύ το αλκοόλ. Σημασία όμως έχει όταν φεύγει ο άλλος, να θυμόμαστε μόνο τα καλά.
