Καλεσμένη στην εκπομπή «After Dark» βρέθηκε η Ρούλα Κορομηλά το βράδυ της Παρασκευής 21/6.
Σε μια συζήτηση εφ’ όλης της ύλης με τον Θέμη Γεωργαντά, η παρουσιάστρια μίλησε για τη χρυσή εποχή της τηλεόρασης, το πώς την αντιμετώπισε ενώ αναφέρθηκε και στο σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε.
«Είναι η προίκα μου η αγάπη και ο σεβασμός του κόσμου. Και έχει διατηρηθεί αυτή η αγάπη μέσω του διαδικτύου. Είδα ότι δεν έχουν αλλάξει τα συναισθήματα του κόσμου απέναντί μου. Μου αρέσει που είμαι η Ρούλα τους, το Ρουλάκι τους. Καμιά φορά προσπαθείς να βάλεις το μυαλό σου σε μια σειρά και να πεις ότι αυτή είναι η αγαπημένη μου στιγμή. Αλλά είναι τόσες πολλές που καθεμία έχει το δικό της ενδιαφέρον. Έχω φιλοξενήσει πολλά πρόσωπα! Όσους σπουδαίους ηθοποιούς του κινηματογράφου τους έχω φιλοξενήσει εκτός από τον Μάνο Κατράκη και άλλους δυο τρεις που δεν τους πρόλαβα νομίζω», είπε αρχικά η Ρούλα Κορομηλά.
Και συνέχισε: «Πολλές φορές σκέφτηκα “ωχ, τι μπορώ να κάνω; Τι γίνεται; Πώς θα τα βγάλω πέρα;”. Πολλές φορές συνέβη αυτό. Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος έχει μια δύναμη μέσα του και μπορεί να την εξωτερικεύει στις δύσκολες στιγμές. Εκεί φαίνεται πως μπορείς να αντιμετωπίσεις δύσκολες και ακραίες καταστάσεις. Εκεί βάζω τη δύναμη που δεν ξέρω ότι έχω. Ήταν πολλές οι φορές που είπα “ώπα, σηκώνω τα χέρια ψηλά. Δεν ξέρω τι να κάνω”. Τα κατάφερα όμως».
Όσον αφορά την προσωπική της ζωή, η Ρούλα Κορομηλά σημείωσε: «Την αγαπώ και την σέβομαι την τηλεόραση. Άφησα πολλές φορές πίσω τη Ρούλα. Αλλά είμαι ενήλικας και αναλαμβάνω τις ευθύνες μου. Έδωσα προτεραιότητα στη δουλειά, περισσότερο χρόνο και αφοσίωση σε αυτή, και παραμέλησα την προσωπική μου ζωή και τη Ρούλα. Δεν την αγάπησα πολύ και δεν της έδωσα την αξία που της άξιζε. Και το πλήρωσα αυτό! Είναι πολλές οι θυσίες που έχω κάνει. Όταν αγαπάς κάτι δεν παλεύεις για αυτό; Να βρεις τρόπους να επουλώσεις τα τραύματα αν υπάρχουν; Εγώ τη δουλειά δεν τη βλέπω αμιγώς σαν δουλειά αλλά σαν τον έρωτα της ζωής μου. Είμαι συνέχεια ερωτευμένη! Το έχω πληρώσει, όμως, αυτό. Η Ρούλα ήταν λίγο στα σύννεφα και την έβλεπε από ψηλά. Μετά συνήλθα! Δεν υπήρξα επηρμένη, δεν πέταξα στα σύννεφα. Εννοώ ότι δεν με φρόντιζα, δεν με αγαπούσα 100%. Με άφηνα στη γωνία και έδινα σημασία και αξία στη δουλειά μου, σε άλλα πρόσωπα και όχι σε εμένα».
«Είναι πολύ εύκολο να αποκτήσεις έπαρση. Υπάρχουν περιπτώσεις που κρατούν μια ζωή. Αλλά παίζει μεγάλο ρόλο για μένα η οικογένειά σου, οι αρχές σου και η στήριξη από την οικογένεια. Το φιλικό περιβάλλον μεταλλάσσεται. Όταν γίνεσαι γνωστός κάποιοι άνθρωποι σε βλέπουν διαφορετικά. Υπήρξε ένα στιβαρό βάθρο στην οικογένεια που και με στήριξε και με καθοδηγούσε σε κάποιους δρόμους σωστούς. Η μητέρα μου ήταν πολύ αυστηρή, ο πατέρας μου δίκαιος και αυστηρός και μου έλεγε “Δεν έχεις κάνει κάτι, ηρέμησε”. Καθοριστικό ρόλο παίζει ο αδερφός μου, Θανάσης. Σε πολλά στάδια της ζωής μου ήταν ο βράχος μου. Και στις ανασφάλειες και στις φοβίες που εξακολουθώ και έχω, είναι ο άνθρωπος που καταφεύγω. Είναι το καταφύγιο. Μου λέει τα πράγματα όπως είναι. Σιχαίνομαι οι άνθρωποι να με γλείφουν. Θέλω να μου τραβάς τα μαλλιά και να πονάω για να καταλάβω ότι κάτι έκανα λάθος», συμπλήρωσε η παρουσιάστρια.
Για το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε η Ρούλα Κορομηλά εξομολογήθηκε: «Σαφώς και άλλαξα σκεπτικό, αλλά χωρίς να γίνω άλλος άνθρωπος. Κατάλαβα γιατί δεν πρέπει να στεναχωριέσαι για απλά πράγματα. Που να φανταστώ εγώ ότι εκεί που πέταγα, θα εξελιχθούν έτσι τα πράγματα. Τότε είχες έρθει να με δεις μαζί με τον Αντώνη Ρέμο και είχατε πάθει σοκ. Ήταν μι πάρα πολύ δύσκολη περίοδος για εμένα, δεν έβλεπα φως πουθενά είπα “εδώ τελειώνω”. Πέρασαν αρκετά χρόνια και για αυτό ήμουν και απούσα από τα τηλεοπτικά δρόμενα. Ήμουν στο σπίτι μου, δεν ήθελα να δω κανέναν γιατί ντρεπόμουν. Ακόμα και εσύ και ο Ρέμος όταν σας άνοιξα την πόρτα και δεν με γνωρίσατε, νιώσατε αμήχανα. Ήταν μια μαύρη περίοδο για εμένα, αλλά τελικά βρήκα τη δύναμη και το ξεπέρασα. Το πρόβλημα παραμένει, απλά παραμένει σε ύφεση ενώ παράλληλα παίρνω και φαρμακευτική αγωγή. Από το 2007 μέχρι και σήμερα παίρνω κορτιζόνη. Υπήρξε περίοδος που δεν μπορούσε να περπατήσω καν, ούτε να φάω, ούτε να σηκώσω τα χέρια μου.
