Τις τελευταίες ημέρες το όνομα του Σωτήρη Τσαφούλια βρέθηκε και πάλι στο προσκήνιο. Αυτή τη φορά, ο λόγος που έγινε αυτό δεν είναι μια ακόμα κινηματογραφική του επιτυχία ή κάποια άλλη δουλειά του αλλά ο τρόπος με τον οποίο επέλεξε να μιλήσει στις κόρες του για το revenge porn.
«Εγώ τους έκανα προχθές μια συζήτηση, ότι μπορεί, αύριο, μεθαύριο, να πέσεις στην παγίδα, όλοι έχουμε πέσει, και ενώ βρίσκεσαι σε μια πολύ προσωπική στιγμή με το αγόρι σου, αυτός να έχει βάλει ένα κινητό κάτω από ένα μαξιλάρι ή σε μια τσάντα που έχει μια τρύπα και να το μαγνητοσκοπήσει και να το βγάλει. Κοίταξε μην πας και μου πηδήξεις από κανένα μπαλκόνι. Δεν έγινε και τίποτα» ήταν τα λόγια του Σωτήρη Τσαφούλια στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Dot το περασμένο Σαββατοκύριακο.
Τα λόγια αυτά, γρήγορα έγιναν viral και αναπαράγονται πλέον σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αφού είναι τα λόγια που θα έπρεπε κάθε γονιός να πει στα παιδιά του, ο τρόπος με τον οποίο κάθε γονιός θα έπρεπε να στέκεται δίπλα στα παιδιά του δημιουργώντας μια σχέση εμπιστοσύνης, μια σχέση υποστηρικτική.
Αυτό όμως δεν είναι το μόνο θέμα για το οποίο ο Σωτήρης Τσαφούλιας έχει μιλήσει κερδίζοντας τον σεβασμό.
Στην ίδια συνέντευξη, ο σκηνοθέτης αναφέρθηκε και στα κενά που υπάρχουν στο εκπαιδευτικό μας σύστημα λέγοντας: «Τα παιδιά μας δεν κάνουν σεξουαλική αγωγή, δεν κάνουν οδική συμπεριφορά, κάνουν τον βίο της Αγίας Αικατερίνης και γράφουν 15 σελίδες. Όταν έρθει μπροστά της ο βιαστής, ο ομοφοβικός, ο καταπιεστής, ο δυνάστης, δεν θα ξεφύγει από αυτό. Με όλο το σεβασμό και την αγάπη προς τη θρησκεία μας, ξέροντας για την Αγία Αικατερίνη. Υπάρχει ένα κενό. Η κοινωνία αλλάζει και η παιδεία δεν ακολουθεί».
Και στο παρελθόν όμως, όταν το κίνημα #metoo “έσκασε” στη χώρα μας, ο Σωτήρης Τσαφούλιας είχε κάνει μια σημαντική τοποθέτηση μέσα από το Πρωινό αποδεικνύοντας πως εκτός από ένας πολύ αξιόλογος καλλιτέχνης είναι και ένας πολύ αξιόλογος άνθρωπος.
«Όταν βλέπεις ένα παιδί 6 ετών και λέμε τώρα παραγράφηκε το αδίκημα, αλλά δεν έχει παραγραφεί το δικαίωμα του δράστη να μηνύσει για συκοφαντική δυσφήμηση, το τραύμα στην πληγή του Μοθωναίου, στα πόσα χρόνια παραγράφεται; Ακούω να μιλάμε για τους ανθρώπους που τους κατηγορούν και αποκαλούνται μεγάλοι καλλιτέχνες. Ποιος είναι ο μεγάλος καλλιτέχνης; Δεν υπάρχει μεγάλος καλλιτέχνης αν δεν έχεις γίνει σπουδαίος άνθρωπος…
Ποιο θέατρο κινδυνεύει; Το θέατρο ξεκίνησε το 750 π.Χ. Μετράει 3.000 χρόνια, ο Λιάγκας και ο Τσαφούλιας επειδή δεν είναι καλά σαν άνθρωποι επειδή το πάτησαν για 3 ή 4 δεκαετίες θα κινδυνεύσει το θέατρο από αυτούς; Το κάτσε φρόνιμα πρέπει να πάει σε αυτούς που αδυνατούν να διαχωρίσουν το φλερτ από την παρενόχληση. Σε αυτούς που απέναντι σε βιασμένες ψυχές και κορμιά αναζητούν την ευκαιρία τους να ξεθάψουν την καριέρα τους ή να συνεργαστούν με ανθρώπους που δε συνεργάστηκαν.
Σε αυτόν που δεν μπορεί να παραδεχτεί το λάθος του και αν ζητήσει μια συγνώμη, λέγοντας ζητούμε συγνώμη, που δεν καταφέραμε να μεταλαμπαδεύσουμε τη γνώση χωρίς τη βία που τη συνόδευε όταν τη λάβαμε εμείς. Εκεί πάει το κάτσε φρόνιμα» ήταν μερικά από τα λόγια που ειχε πει τότε και μας έκανε να τον χειροκροτήσουμε.
Ποιος είναι όμως ο Σωτήρης Τσαφούλιας;
Γέννημα θρέμμα Πειραιώτης, μεγαλωμένος από δυο γονείς που πρόσφεραν τόσο σε εκείνον όσο και στην αδερφή του απλόχερα πολλή αγάπη.
Σαν παιδί, παρότι αρκετά ντροπαλός, στα οικογενειακά τραπέζια ήταν αυτός που θα ανέβαινε στα τραπέζια για να κάνει μιμήσεις και να πει ποιήματα, έτσι εκφραζόταν καλύτερα.
«Ήμουν παιδί πολύ ντροπαλό, αργούσα να εγκλιματιστώ. Ακόμα και σε παιδικά πάρτι, μέχρι να σηκωθώ από τον καναπέ, είχε έρθει η ώρα να φύγουμε. Όταν γινόταν όμως κανένα τραπέζι, ήμουν αυτός που θα με ανεβάζανε να κάνω καμιά μίμηση, να πω ένα ποίημα. Το είχα αυτό από μικρός, εκφραζόμουν καλύτερα έτσι. Ήμασταν από τους πρώτους που είχαμε, στα ’80s, να πάρουμε βίντεο και μόλις κατάφερα να μαζέψω, από κάλαντα και γιαγιάδες, λίγα χρήματα, πήγα και αγόρασα μια βιντεοκασέτα 180άρα, στην οποία έγραφα μόνο το «Θέατρο της Δευτέρας» και καθόμουν και το έβλεπα μετά με τις ώρες.
Η πρώτη μου έντονη κινηματογραφική πώρωση ήταν οι ταινίες του Ρόκι. Υπάρχουν τραγούδια που μπορεί να τα θεωρούμε λιγότερο ποιοτικά, όμως κρύβουν στίχους-διαμάντια και χάνονται γιατί μπορεί να είναι κακή η μουσική – ή ανάποδα. Αν τον απομονώσεις, ο Ρόκι έχει πολλά ποιοτικά χαρακτηριστικά που χάνονται μέσα στο mainstream ύφος. Οι ταινίες έχουν φλοιούς – όσο μπορείς, όσο θες, μπαίνεις. Όσο μπαίνεις, κάτι θα βρίσκεις» είχε αποκαλύψει ο ίδιος.
Όταν ανακοίνωσε στους γονείς του την επιθυμία του να ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία, τα πράγματα δεν ήταν πολύ θετικά. Τελικά, σπούδασε ναυτιλιακά, δούλεψε σε μια σχετική εταιρεία, στη συνέχεια δημιούργησε μια δική του και εκεί που όλα είχαν πάρει τον δρόμο τους αποφάσισε να κάνει στον εαυτό του δώρο εκείνο το όνειρο που είχε μείνει στη μέση. Έτσι, άρχισε να σκηνοθετεί.
Χωρίς να έχει βγάλει καμία σχολή σκηνοθεσίας αποφάσισε να ψηθεί στην πράξη. Ήταν τότε που αποφάσισε να δημιουργήσει τον “Κοινό παρονομαστή”.
«Όλη μου η καλλιτεχνική φύση μού ξύπναγε έντονα τα καλοκαίρια, όταν πήγαινα στο νησί μου, στα Ψαρά, τόπο καταγωγής της μαμάς, αλλά τελικά και του Πελοποννήσιου μπαμπά, όπως μάθαμε αργότερα. Η προέλευση του επωνύμου μου, Λαΐνης –όπως έχω ονομάσει και τον ήρωα του Έτερος Εγώ–, είναι από κει, το Τσαφούλιας είναι παρατσούκλι. Είναι ασύλληπτο μέρος, βαθιά ενεργειακό, όσοι πάνε ή θέλουν να βρουν σπίτι εκεί ή δεν θέλουν να το ξαναδούν, ούτε στον χάρτη. Είναι νησί που βγάζει μεγάλα πάθη.
Εμένα μου έβγαζε πάντα έντονη την ανάγκη να γράψω κάτι. Το πρώτο μου σενάριο ήταν το Έτερος Εγώ. Μου φάνηκε πολύ δύσκολο να γυριστεί, γιατί ήμουν άσχετος. Μετά έγραψα τον Παρονομαστή, που τελικά ήταν πιο δύσκολος σκηνοθετικά. Στην αρχή πλησίασα άλλους σκηνοθέτες, αλλά μου απάντησαν ότι τέτοια σενάρια καταστρέφουν καριέρες. Τελικά, ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης με παρακίνησε να το σκηνοθετήσω. Του χρωστάω πολλά» είχε εξομολογηθεί ο Σωτήρης Τσαφούλιας στη Lifo.
Ο Σωτήρης Τσαφούλιας αν για κάτι καμαρώνει περισσότερο από όλα αυτό, δεν είναι άλλο από τις δυο κόρες του οι οποίες όπως λέει ήταν κάτι το “τέλειο από την πρώτη στιγμή”.
«Οι κόρες μου είναι το μοναδικό έργο στη ζωή μου που δεν χρειάστηκε δεύτερο draft. Ήταν τέλειες από το πρώτο. Η περίπτωσή μας, με τη μαμά τους, είναι ο ορισμός του ότι το διαζύγιο υπάρχει για να σώζεται μια σχέση και όχι για να τερματίζεται. Χρειάστηκε να χωρίσουμε για να καταλάβουμε πόσο αγαπάμε, πόσο εκτιμάμε ο ένας τον άλλον, κάτι που, αν μέναμε μαζί, δεν θα το βλέπαμε και θα περνάγαμε παθογένειες στα παιδιά. Το βλέπω και ως ένα μήνυμα στα κορίτσια μου για το μέλλον: να μη βρεθούν ποτέ εγκλωβισμένες αν περνάνε άσχημα. Η ζωή είναι μία, η ευτυχία είναι επιλογή» έχει πει.
Τα τελευταία χρόνια ο Σωτήρης Τσαφούλιας είναι ζευγάρι με την ηθοποιό Άννα Μενενάκου με την οποία γνωρίστηκαν στα γυρίσματα της ταινίας “Έτερος Εγώ” αι παρότι η σχέση τους στην αρχή ήταν επαγγελματική, τελικά εξελίχθηκε σε πιο προσωπική φροντίζοντας ωστόσο να κρατούν πάντα χαμηλούς τόνους.
