Ο Δημήτρης Λάλος είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του. Με μακρά πορεία στο θέατρο και τον κινηματογράφο, τα τελευταία δυο χρόνια έχει επιστρέψει στην τηλεόραση και φέτος μας συστήνεται ως Μαθιός Σταματάκης μέσα από τον Σασμό.
Ποιος είναι όμως ο γοητευτικός Δημήτρης Λάλος
Ο Δημήτρης Λάλος γεννήθηκε στον Βόλο όμως σε ηλικία 8 ετών μετακόμισε με την οικογένειά του στη Νυρεμβέργη της Γερμανίας. Εκεί έμεινε μέχρι τα 18 του όταν τελικά αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα λόγω… του ήλιου όπως θα πει ο ίδιος.
Γυρίζοντας πίσω τον χρόνο, αυτό που έχει να θυμάται από την Γερμανία είναι το κρύο, το κάστρο της Νυρεμβέργης, τη σύσφιξη των σχέσεων με τους ανθρώπους που μιλάνε την ίδια γλώσσα, την ανάγκη που νιώθεις όταν είσαι έξω να επικοινωνήσεις στη γλώσσα σου.
“Στη Γερμανία ένιωθα Έλληνας. Εδώ δεν νιώθω τίποτα. Απλώς άνθρωπος” είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή του.
Στην Αθήνα δεν ήξερε κανέναν. Ήταν ολομόναχος. Αποφάσισε να σπουδάσει μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών χωρίς να έχει καν υπολογιστή στο σπίτι του, ωστόσο λίγο αργότερα μέσω ενός τυχαίου γεγονότος ανακαλύπτει ότι η υποκριτική είναι αυτό που του ταιριάζει.
“Ποτέ δεν ήθελα να γίνω τίποτα. Όταν έφτασε η στιγμή που έπρεπε να αποφασίσω, ήθελα να γίνω αρχιτέκτονας, μου άρεσε πάρα πολύ το σχέδιο. Μέχρι που μια μέρα είδα στον Φούρνο το Suburbia του Ερίκ Μπογκοσιάν που είχε σκηνοθετήσει η Ελένη Σκώτη και σκέφτηκα ότι αυτό θέλω να κάνω. Έδειχνε νέους που έψαχναν τι να κάνουν στη ζωή τους και με έπιασε ακριβώς στη φάση που ήμουνα. Δεν είχα ποτέ τη λόξα να γίνω ηθοποιός, μέχρι τότε δεν υπήρχε καν στο λεξιλόγιό μου. Από τότε ακολούθησα την Ελένη, έκανα μαθήματα μαζί της, βρήκαμε τον χώρο και φτιάξαμε το Επί Κολωνώ.
Δεν πήγα σε σχολή αλλά θήτευσα δίπλα της για δέκα ολόκληρα χρόνια. Είχα μέσα το απωθημένο που δεν πήγα στη σχολή μέχρι που άρχισα να βραβεύομαι…Ο τρόπος με τον οποίο προσέγγισα την υποκριτική ήταν ο πρωταθλητισμός. Νιώθω μεγάλη ευθύνη σε αυτούς που θα έρθουν να με δούνε” έχει πει.
Ένα από τα πρόσωπα που τον έχουν επηρεάσει στον τρόπο που παίζει είναι ο Μπράντο καθώς όπως λέει ήταν “καρκίνωμα” στην εποχή του γιατί δεν ήξερε να παίζει και το μόνο που ήξερε ήταν να είναι ο εαυτός του και να λέει την αλήθεια και όπως και εκείνος, δεν έχει τελειώσει κάποια σχολή.
Για τον Δημήτρη Λάλο ο τρόπος που προσεγγίζει κανείς έναν ρόλο δεν έχει να κάνει με το πόσο ωραία λες τα πράγματα ή το πόσο όμορφος είσαι αλλά με το πόσο τα εννοείς και πόσο σημαντικός είναι ο συμπαίκτης σου.
Το θέατρο έχει παίξει τεράστιο ρόλο στη ζωή του αφού όπως έχει αποκαλύψει τον έχει κάνει πιο συγχωρετικό. “Πλέον καταλαβαίνω τον άλλον πιο εύκολα, τον συμπονώ. Το θέατρο σου αυξάνει τη συναισθηματική νοημοσύνη. Όταν βλέπεις τον άλλο να υποφέρει, μπαίνεις πιο εύκολα στη θέση του. Παλιότερα θύμωνε κάποιος και θύμωνα κι εγώ, ενώ τώρα αρχίζω σιγά σιγά και τον καταλαβαίνω. Βλέποντας πίσω απ’ όλον αυτό τον θυμό και τον σαματά, βλέπεις την ψυχή η οποία προσπαθεί να εκφραστεί αλλά δεν βρίσκει τρόπο” έχει δηλώσει.
Για τον Δημήτρη Λάλο όμως, τεράστια σημασία στη ζωή του έχουν και οι φίλοι του τους οποίους τοποθετεί σε περίοπτη θέση. Αν γυρνούσε τον χρόνο πίσω, ο γοητευτικός ηθοποιός δε θα άλλαζε τίποτα. Ακόμα και τις “κατραπακιές” που έχει φάει, τις έχει φάει γιατί όπως λέει τις ήθελε και νιώθει ευγνώμων για τα λάθη του.
“Ό,τι έχω θυσιάσει μέχρι τώρα άξιζε τον κόπο.
Έχω θυσιάσει πολλή από αυτή που ονομάζεται «προσωπική ζωή», διασκέδαση, το να πάω να πιω έναν καφέ, ένα ποτό, επειδή από τα 19 μου βρήκα έναν συγκεκριμένο στόχο. Δεν το βλέπω σαν θυσία γιατί μου αρέσει πολύ αυτό που κάνω. Έχει πιο πολύ πλάκα το να κάτσω να γράψω ένα σενάριο. Ζώντας έξω ένιωσα έντονα όλους γύρω μου να περιμένουν πότε θα έρθει ο Αύγουστος για να έρθουν στην Ελλάδα. Δεν το άντεξα, ήρθα στην Ελλάδα και ζω κάθε μέρα σαν να κάνω διακοπές” έχει εξομολογηθεί σε παλαιότερη συνέντευξή του.
Ο Δημήτρης Λάλος έχει μάθει να ζει με τα λίγα και ουσιαστικά. Πετάει ότι δε χρειάζεται είτε αυτά είναι υλικά είτε όχι. Είναι χορτοφάγος, μια απόφαση που πήρε στα γυρίσματα της ταινίας Καλαζάρ. Τότε αποφάσισε να νηστέψει και η νηστεία αυτή κρατάει μέχρι σήμερα θεωρώντας πλέον ότι το να μην τρώς κρέας είναι μια ευγενική πράξη.
Αγαπά το χάος της Αθήνας, πιστεύει ότι την ευτυχία τη βρίσκεις μόνο όταν συμφιλιωθείς με τον εαυτό σου και πάψεις να αρνείσαι τους φόβους σου και θεωρεί το σχολείο το μεγαλύτερο κακό που έχει γίνει στην ανθρωπότητα την ίδια στιγμή που θεωρεί τη γνώση το πιο ωραίο πράγμα του κόσμου.
Απεχθάνεται την ξενολατρεία, τη μιζέρια και το ψέμα αφού όσες φορές έχει πει ο ίδιος ψέματα αυτό του έχει γυρίσει πίσω στο δεκαπλάσιο.
Μετά τα Ματωμένα Χώματα απείχε από την τηλεόραση συνειδητά αφού επιθυμία του ήταν να επιστρέψει όταν θα βρισκόταν κάτι που θα ήταν πιο κινηματογραφικό. Έτσι και έγινε την περασμένη τηλεοπτική σεζόν που τον είδαμε να πρωταγωνιστεί στον “Σιωπηλό Δρόμο” ενώ φέτος στη ζωή του μπήκε ο “Σασμός”,
Στη νέα τηλεοπτική σειρά του Alpha, o Δημήτρης Λάλος υποδύεται τον Μαθιό Σταματάκη. Έναν κτηνοτρόφο και αγρότη με οικονομική άνεση λόγω της οικογενειακής περιουσίας σε ζώα, σε χωράφια και ελιές. Έχει παθολογική εξάρτηση από τη μάνα του Καλλιόπη. Απρόσιτος, τύπος που δεν μπορείς να ψυχολογήσεις εύκολα. Εργατικός, τρωτός ψυχικά, φαίνεται ψύχραιμος, αλλά είναι εύθικτος λόγω της καλυμμένης ευαισθησίας του.
Στην πραγματική του ζωή ο Δημήτρης Λάλος είναι παντρεμένος με την πολυβραβευμένη ηθοποιό Ελένη Μαυρίδου την οποία γνώρισε μέσα από τη σπουδαία πορεία της στον χώρο. Με τον έρωτά τους να γεννιέται στην Επίδαυρο όταν κλήθηκαν να συνεργαστούν.
Μαζί έχουν αποκτήσει και μια κόρη η οποία σήμερα είναι 4.5 ετών και χαίρεται όταν τη βλέπει να κάνει κάτι αφού όπως λέει, “Το παιδί πρέπει να το αφήσεις να βαρεθεί για να αναπτύξει τη δημιουργικότητά του”.
Η πατρότητα για εκείνον είναι κάτι σπουδαίο αφού από τότε που ήρθε η κόρη του στον κόσμο σταμάτησε να αισθάνεται μόνος.
“Νομίζω πως αυτό που συμβαίνει όταν γίνεσαι γονιός είναι ότι παύεις να νιώθεις την εσωτερική μοναξιά της ύπαρξης. Εγώ δεν αισθάνομαι μοναξιά από τότε που έγινα πατέρας. Ακόμα και σε μια σχέση είσαι μονάδα. Όταν λες «σ’ αγαπώ για πάντα» στο παιδί σου, πραγματικά το εννοείς και πραγματικά είναι για πάντα, ό,τι κι αν συμβεί. Σταματά να είναι σχήμα λόγου και κάτι που μπορεί να αλλάξει μετά από κάποια χρόνια. Τα παιδιά μας είναι συνέχεια της ύπαρξής μας. Σε μένα η πατρότητα δεν ήρθε κατά λάθος, ήρθε σε συνεννόηση με τη σύντροφο μου, ήταν κοινή απόφαση και σκοπός” είχε δηλώσει χαρακτηρίζοντας την αγαπημένη του “ηρωίδα” που παρά τη δύσκολη εγκυμοσύνη που είχε κατάφερε να φέρει στον κόσμο το παιδί τους.
