Γράφει ο Ανδρέας Γιουρμετάκης
Τι πραγματικά συμβαίνει με τα Εκπαιδευτήρια Ράπτου στη Λάρισα; Απειλήθηκαν με κλείσιμο από το υπουργείο Παιδείας (και άνοιξαν προσωρινά κυριολεκτικά στο παρά πέντε της έναρξης του σχολικού έτους με δικαστική απόφαση) γιατί δεν είχαν άδεια λειτουργίας; Ή, βρέθηκαν στο στόχαστρο μιας ομάδας με συγκλίνοντα συμφέροντα, όπως γράφει στην ανακοίνωσή του ο ιδιοκτήτης του, κατονομάζοντας την υφυπουργό Παιδείας Ζέτα Μακρή και τον επιχειρηματία Αχιλλέα Νταβέλη και φωτογραφίζοντας τον Μητροπολίτη Λαρίσης Ιερώνυμο (για ένα από άμβωνος κήρυγμα του κατά του σχολείου) και τον ιδιοκτήτη του ομώνυμου Εκπαιδευτηρίου Νίκο Μπακογιάννη;
Όσο κι αν ακούγεται περίεργο ισχύουν εν μέρει και τα δύο. Και ισχύουν, αφενός γιατί σε καμία περίπτωση ένα υπουργείο δε θα έσπευδε να σφραγίσει ένα ιστορικό σχολείο αν δεν υπήρχαν σοβαροί λόγοι. Κι αφετέρου, γιατί το συγκεκριμένο σχολείο που είναι τόσο συνδεδεμένο με την κοινωνία της πόλης διεκδικήθηκε πριν από λίγους μήνες από μία ιδιότυπη συμμαχία πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων στην οποία συμμετείχαν κάποιοι από τους κατονομασθέντες από τον ιδιοκτήτη του.
Πράγματα γνωστά στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ με ονόματα, ιδιότητες, παρελθόν, παρόν και προφανώς μέλλον. Άλλωστε, δεν είναι αυτή η πρόσφατη, η μόνη φορά που το εν λόγω σχολείο – πηγή πλούτου, αν λάβει κανείς υπόψη του ότι το δυναμικό του ξεπερνά τους 1.000 μαθητές! – απασχολεί τη δημοσιότητα. Τους τελευταίους μήνες του 2021 το απίθανο «μπρος – πίσω» της μεταβίβασης των μετοχών του από τα μέλη της οικογένειας της ιδρύτριας Μαίρης Ράπτου στην Εκκλησία και αντιστρόφως, είχε προκαλέσει ανάλογο θόρυβο στην τοπική κοινωνία και θύελλα δημοσιεύσεων και αντιπαραθέσεων. Αντιπαραθέσεων μάλιστα, που δεν περιορίστηκαν στην ανταλλαγή επιχειρημάτων αλλά συνοδεύτηκαν με την αποστολή αποδεικτικού φωτογραφικού υλικού στα ΜΜΕ έτσι ώστε το θρίλερ να αναδύει έκτοτε και μια εσάνς κατασκοπείας!
Αναζητώντας την άκρη του νήματος (αν υπάρχει άκρη, τώρα που το νήμα έγινε «κουβάρι»), είχα χθες μία σχεδόν τρίωρη συνομιλία με τον ιδιοκτήτη του ομώνυμου Διδακτηρίου, Νίκο Μπακογιάννη. Τον ανταγωνιστή που «φωτογράφισε» στην ανακοίνωσή του ο Νίκος Ράπτης, ιδιοκτήτης των Εκπαιδευτηρίων Ράπτου, ως έναν από τους εκφραστές του πολέμου των ποικιλώνυμων συμφερόντων. Μου αφηγήθηκε λεπτομερώς το ιστορικό της υπόθεσης σε μία ενδιαφέρουσα συνομιλία που παραθέτω στη συνέχεια. Πρόκειται για τη δική του εκδοχή την οποία επέμενε να χαρακτηρίζει «η απόλυτη αλήθεια για όσα συνέβησαν».
Ήταν στα τέλη Μαΐου μου είπε, όταν άλλος σχολάρχης της περιοχής μπήκε στην ιστοσελίδα του υπουργείου Παιδείας και ανακάλυψε ότι τα Εκπαιδευτήρια Ράπτου δεν έχουν άδεια λειτουργίας. Μου τηλεφώνησε, συνέχισε ο κ. Μπακογιάννης, και με ρώτησε αν ξέρω τι συμβαίνει. Με την ιδιότητα του προέδρου των Ιδιωτικών Παιδικών Σταθμών και Συστεγαζομένων Νηπιαγωγείων συνεκάλεσα αμέσως έκτακτο διοικητικό συμβούλιο και κάλεσα το Νίκο Ράπτη στα πλαίσια της αγαστής συναδελφικής αλληλεγγύης σε συνάντηση την 3η ή την 6η Ιουνίου, στο ξενοδοχείο Imperial…
— Για να πείτε τι;
— Για να συζητήσουμε το θέμα και να τον προστατεύσουμε…
— Μου φαίνεται λίγο περίεργο να ανακαλύπτετε κάτι εις βάρος του που δεν κινητοποιεί τις αρχές ώστε να του επιβάλλουν κυρώσεις και να τον καλείτε εσείς που έχετε κάθε συμφέρον να μείνει εκτεθειμένος για να το συζητήσετε… Δεν έχω σχηματίσει τέτοια εντύπωση για τον ανταγωνισμό…
— Γιατί σας φαίνεται περίεργο κ. Γιουρμετάκη; Να τον προειδοποιήσουμε θέλαμε ώστε να προστατεύσουμε το καλό της ιδιωτικής εκπαίδευσης…
— Εν πάση περιπτώσει τι έγινε μετά;
— Αρνήθηκε να ανταποκριθεί στην πρόσκλησή μας και μάλιστα μας έστειλε μία απαξιωτική απάντηση (σ.σ. μου τη δείχνει)…
— Ίσως, γιατί τον καλέσατε με την ιδιότητα του προέδρου των Παιδικών Σταθμών κ. Μπακογιάννη…
— Το ίδιο όμως έκανε και όταν τον κάλεσε αργότερα, όπως θα σας πω στη συνέχεια, ο Σύνδεσμος Ιδιοκτητών Σχολείων, στον οποίο εγώ είμαι αντιπρόεδρος του πειθαρχικού…
— Μάλιστα… Οπότε, ποια ήταν η αντίδρασή σας στην απαξιωτική του απάντηση;
— Στις 7 Ιουνίου (σ.σ. την επομένη το πρωί δηλαδή) υποβάλλαμε ερωτήματα στην Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και ενημερώσαμε το Δ.Σ. του Συνδέσμου Ιδιοκτητών Σχολείων, το οποίο τον κάλεσε σε ανοιχτή συνεδρίαση αρχικά, αλλά επειδή αρνήθηκε να παραστεί, στη συνέχεια σε τηλεδιάσκεψη για να διαπιστώσουμε τι συμβαίνει…
— Στην ουσία τον καταγγείλατε στην Πρωτοβάθμια…
— Δε μ’ αρέσει η λέξη καταγγελία. Ενημερώσαμε.
— Τον καρφώσατε στην Πρωτοβάθμια… Δεν σας ψέγω: Λογικό το βρίσκω στα πλαίσια του ανταγωνισμού να θέλετε όλοι να είναι ίσοι απέναντι στο νόμο, αλλά μην επικαλείστε τη συναδελφική αλληλεγγύη…
— Κύριε Γιουρμετάκη δυστυχώς δε το καταλαβαίνετε… Να τον προειδοποιήσουμε θέλαμε, καθώς ο μηχανισμός του ΕΟΠΠΕΠ που εποπτεύει τα σχολεία βρισκόταν σε κίνηση για να τον κλείσει.
— Πώς το ξέρατε;
— Το ξέραμε και προέκυψε και από τα δικαστήρια, ότι υπήρχαν αρνητικές γνωματεύσεις για τη λειτουργία του σχολείου… Με το νόμο 4093/2012 και αφετηριακή ημερομηνία το Σεπτέμβριο του 2016, με εντολή Φίλη η οποία ενσωματώθηκε στον παραπάνω νόμο, έπαψαν να ισχύουν όλες οι άδειες των ιδιωτικών σχολείων. Και με καταληκτική ημερομηνία τον Φεβρουάριο του 2017 μετά από αυτοψία οι άδειες ανανεώθηκαν με διατύπωση θετικής γνώμης από τον ΕΟΠΠΕΠ… Τα Εκπαιδευτήρια Ράπτου από το Φεβρουάριο του 2017 έως σήμερα λειτουργούν παράνομα γιατί ο καθ’ ύλην αρμόδιος ΕΟΠΠΕΠ, διατύπωσε δύο φορές αρνητική γνώμη: Τον Απρίλιο του 2017 και τον Σεπτέμβριο του 2019…
— Και γιατί δεν τα έκλεισαν;
— Δε γνωρίζω…
— Τον κάλυπτε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;
— Δεν ξέρω… Δε θέλω να πω τέτοιο πράγμα…
— Δεν όφειλαν να το κλείσουν;
— Είναι υπόθεση των αρμοδίων αρχών.
— Οι οποίες εκώφευαν ή αδιαφορούσαν… Και ενδιαφέρθηκαν μόνο όταν κινητοποιηθήκατε εσείς όχι, όπως λέτε, από ανταγωνιστική διάθεση, αλλά από… συναδελφική αλληλεγγύη;
— Μη το αντιμετωπίζετε έτσι… Ας συμφωνήσουμε ότι εμείς απλώς πυροδοτήσαμε το ενδιαφέρον των αρχών…
— Στο διάστημα που είχε γίνει η μεταβίβαση των μετοχών, το Δ.Σ. εκείνης της περιόδου δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει αν παίρνει στα χέρια του ένα σχολείο χωρίς άδεια λειτουργίας; Υπήρχαν έγκριτοι νομικοί στη σύνθεσή του. Συν το γεγονός ότι η Εκκλησία τα «κοσκινίζει» αυτά τα θέματα…
— Δε γνώριζαν οι άνθρωποι… Τι να πω…
— Μήπως γνώριζαν και αποφάσισαν να τον εκδικηθούν αργότερα γιατί τους «χάλασε» την υπόθεση;
— Δε μπορώ να γνωρίζω τι συνέβη, ούτε με ενδιαφέρει.
— Εν πάση περιπτώσει, τι συνέβη μετά; Πώς έφθασε σε αδιέξοδο η υπόθεση της λειτουργίας του σχολείου;
— Στις 7 Ιουλίου του 2022 ο ΕΟΠΠΕΠ διατύπωσε την τρίτη κατά σειρά αρνητική γνώμη για τη λειτουργία του σχολείου, την οριστική αρνητική γνωμάτευση…
— Γιατί;
— Γιατί, παρά τις παρατάσεις που του δόθηκαν, δε προσεκόμισε ποτέ ολοκληρωμένο φάκελο με τα απαραίτητα έγγραφα.
— Τυπικοί οι λόγοι;
— Καθόλου! Οι χώροι του σχολείου άλλαξαν και από 12 οι αίθουσες του Δημοτικού Σχολείου έγιναν 23 και οι αίθουσες του Λυκείου από 3 έγιναν 11 με αυθαίρετες παρεμβάσεις. Μπορεί κ. Γιουρμετάκη ένα κτήριο που έγινε για 300 μαθητές να χωρέσει 800; Και να μην έχει πρόβλημα; Σας ρωτάω…
— Υποθέτω πως όχι…
— Έτσι προέκυψε η απόφαση της υφυπουργού Παιδείας για ανάκληση της άδειας λειτουργίας… Στη συνέχεια ο κ. Ράπτης προσέφυγε κατά της απόφασης της κ. Μακρή και το Διοικητικό Εφετείο εξέδωσε στις 22 Αυγούστου την προσωρινή διαταγή με την οποία επέτρεπε μόνον διοικητικές πράξεις μέχρι τις 11 Σεπτεμβρίου 2022. Και στη συνέχεια το διοικητικό εφετείο της 1ης Σεπτεμβρίου αναστέλλει προσωρινά τις αποφάσεις της υφυπουργού και επιτρέπει τη λειτουργία του Σχολείου με τις άδειες του 2013 διατάσσοντας τον ΕΟΠΠΕΠ να συνεδριάσει με ολόκληρο το Διοικητικό Συμβούλιο και να υποβάλλει στο Δικαστήριο τα σχετικά στοιχεία.
— Εσείς εκπροσωπηθήκατε νομικά στο Δικαστήριο;
— Ναι, ως έχων έννομο συμφέρον και για να μπορώ από τούδε και στο εξής να μην επιτρέψω καμία παρανομία στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Αλλά και για αναζητήσω ευθύνες για την παράνομη λειτουργία του από το Φεβρουάριο του 2017 έως σήμερα…
— Εκπλήσσομαι πραγματικά κ. Μπακογιάννη… Στην αρχή της ομιλίας μας επικαλεστήκατε συναδελφική αλληλεγγύη και τώρα μου λέτε ότι όχι απλώς θέλατε να κλείσει, αλλά αν είναι δυνατόν και από το ’17…
— Για το καλό της ιδιωτικής εκπαίδευσης και την επικράτηση της ισονομίας…
— Θέλω να σας πω για μία ακόμη φορά ότι πράγματι ως ανταγωνιστής έχετε κάθε δικαίωμα και έννομο συμφέρον. Το επιχείρημα της αλληλεγγύης δε στέκει…
— Δυστυχώς δε μπορείτε να το καταλάβετε…
— Μπορώ… Και θα σας πω κάτι ακόμα: Αφού είχατε όλη την πληροφόρηση για τις αρνητικές γνωματεύσεις του ΕΟΠΠΕΠ που θα οδηγούσαν στο κλείσιμο του σχολείου από το υπουργείο, γιατί δεν καθίσατε στην άκρη ώστε να περιμένετε την πτώση του ανταγωνιστή χωρίς να του δώσετε λαβή για επιχειρήματα του τύπου «με κυνηγούν συμφέροντα»; Τέλος πάντων… Ήθελα να σας ρωτήσω κάτι για τους γονείς των μαθητών του Εκπαιδευτηρίου Ράπτου που βγήκαν στο δρόμο για να μη κλείσει το σχολείο: Αυτοί οι άνθρωποι που νοιάζονται για τα παιδιά τους πώς τα εμπιστεύονται σε ένα σχολείο που όπως λέτε είναι προϊόν αυθαίρετης δόμησης και δεν παρέχει ασφάλεια;
— Δεν ξέρω. Μιλάμε για τα αυτονόητα… Πραγματικά δεν ξέρω… Κοιτάξτε όμως, δεν μπορεί να αποφασίζει ο γονιός ποιο σχολείο είναι νόμιμο και ποιο παράνομο… Υπάρχει η πολιτεία και τα αρμόδια όργανά της γι’ αυτό… Εάν θέλουν οι γονείς μπορούν να ρωτήσουν τον ιδιοκτήτη του σχολείου απλά και σε καθαρά ελληνικά: Κύριε Ράπτη μπορείτε να μας δώσετε τροποποιημένη και επικαιροποιημένη άδεια του Σχολείου για το διάστημα 2022 – 2024;
— Εσείς λοιπόν από ανταγωνιστικό ενδιαφέρον λογικά ασχολείστε με το θέμα. Η Εκκλησία την οποία φωτογραφίζει ο κ. Ράπτης;
— Δεν μπορεί ο Μητροπολίτης, ένας σοβαρός όπως ξέρετε άνθρωπος, να επιτέθηκε από άμβωνος στο σχολείο. Κάτι ξέρει, κάτι έμαθε ο άνθρωπος…
— Μήπως θύμωσε που δε προχώρησε η αλλαγή ιδιοκτησίας; Ο Αχιλλέας Νταβέλης τον οποίο κατονόμασε επίσης ο κ. Ράπτης;
— Δεν έχω καμία αρμοδιότητα να κρίνω ενέργειες και πράξεις άλλων. Για εμένα ένα είναι καθαρό και ξάστερο: Ότι δεν έχω δημιουργήσει κανέναν συνασπισμό παρά μόνο λειτουργώ ως έντιμος και καθαρός δάσκαλος και αγωνίζομαι για το καλό των μαθητών μου…
— Ρωτώ για τον κ. Νταβέλη γιατί η επιχειρηματολογία στα ρεπορτάζ των ΜΜΕ που ελέγχει κατά της λειτουργίας του σχολείου, ήταν τόσο μαχητική και εμπεριστατωμένη που θα’ λεγε κανείς πως μόνον αδιάφορη για την έκβαση της υπόθεσης δεν φαινόταν…
— Είχε γνώση του θέματος… Έγραφε αλήθειες…
— Τυχαία; Σας θυμίζω ότι η σύζυγός του ήταν διευθύντρια του σχολείου στο σύντομο διάστημα της αλλαγής της μετοχικής του σύνθεσης.
— Δεν μπορώ να τα ξέρω αυτά εγώ. Δεν μπορώ να τα γνωρίζω.
— Το σενάριο της εκδίκησης το αποκλείετε δηλαδή;
— Το θέμα της έλλειψης άδειας λειτουργίας είναι προγενέστερο της αλλαγής της μετοχικής σύνθεσης… Δε σχετίζονται αυτά τα θέματα κ. Γιουρμετάκη.
— Τελικά κ. Μπακογιάννη τί εύχεστε για τα Εκπαιδευτήρια Ράπτου εν αναμονή της οριστικής απόφασης; Να συνεχίσει να λειτουργεί ή να κλείσει.
— Ως δάσκαλος κατανοώ όλους τους μαθητές, ιδιαιτέρως των μικρών ηλικιών και ως έμπειρος και ώριμος παιδαγωγός περισσότερο από κάθε άλλον. Κατανοώ τους γονείς για τις επιλογές τους. Το Σύνταγμα της χώρας όμως είναι ένα, οι νόμοι συγκεκριμένοι και ίδιοι για όλους. Επιλογικά θα σας έλεγα ότι ο γιος μου, ο νυν νομικός εκπρόσωπος των Εκπαιδευτηρίων μου, φοίτησε στα Εκπαιδευτήρια Ράπτου έξι ολόκληρα χρόνια. Με τη δεσποινίδα Ράπτου διατηρώ μία σχέση αγαστή και στο ξεκίνημα του εγχειρήματός μου, μου έδωσε καθοριστικής και αποτελεσματικής σημασίας συμβουλές. Την ευγνωμονούσα και εξακολουθώ να την ευγνωμονώ. Με συμβουλευόταν συνεχώς για ζητήματα που άπτονται του νομοθετικού πλαισίου λειτουργίας, γιατί είχε ενημερωθεί ότι τα γνωρίζω καλά. Ανταλλάσσαμε κάθε χρόνο απόψεις για τις επικείμενες αυξήσεις διδάκτρων μέχρι το 2012 που σταμάτησαν λόγω της οικονομικής κρίσης. Τη σέβομαι ακόμη και σήμερα ως τον άνθρωπο που άνοιξε το δρόμο της ιδιωτικής εκπαίδευση στην πόλη, τον οποίο βαδίζουμε εμείς σήμερα. Το αν θα συνεχίσουν να λειτουργούν ή όχι τα Εκπαιδευτήρια Ράπτου είναι θέμα της δικαστικής εξουσίας, στις αρμοδιότητες της οποίας είναι λογικό κανείς να μην επισέρχεται.
— Σας ευχαριστώ.
— Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις
