Ο Στέλιος Καλαθάς έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό μέσα από διάφορους ρόλους του στο θέατρο και στην τηλεόραση.
Μιλώντας στην εφημερίδα Espresso και τον δημοσιογράφο Βαγγέλη Καράλη εξομολογείται για πρώτη φορά τις συγκλονιστικές συναντήσεις που είχε τρεις φορές με τον γέροντα Παΐσιο στο Άγιον Όρος, πώς σώθηκε από θαύμα όταν είχε ατύχημα με το αυτοκίνητό του αλλά και την επιθυμία τους ως έφηβος να γίνει ιερέας.
Ο ηθοποιός περιγράφει πώς γνώρισε τον Παΐσιο, τα σοφά λόγια που του είπε αλλά και την συγκινητική συνάντηση που είχε μαζί με τρεις τυφλούς φίλους του που ήθελαν να τον γνωρίσουν: «Η πρώτη φορά που συνάντησα τον γέροντα τότε Παίσιο, ήμουν φοιτητής της θεατρικής σχολής και ακολούθησαν άλλες δύο συναντήσεις μας. Είχα ακούσει για την φήμη του και έτυχε να μένω σε μια σκήτη της Μονής Κουτλουμουσίου που ήταν απέναντι από το κελί του γέροντα. Κάθε πρωί τον έβλεπα από το παράθυρο του δωματίου μου. Θα πήγαινα να τον συναντήσω ακόμη και εάν ήμουν στην άλλη άκρη του Αγίου Όρους.
Την τρίτη φορά μάλιστα είχα πάει με τρεις φίλους μου τυφλούς οι οποίοι με είχαν παρακαλέσει να τους συνοδεύσω στον γέροντα. Θυμάμαι την ταπεινότητά του και την μεταφύσική του ενέργεια που είχε, ο χαμηλόφωνος τρόπος που μιλούσε και το βλέμμα του που ήταν στραμμένο κάτω όταν σου μίλαγε. Μια απίστευτη επί της ουσίας ταπεινότητά, όχι δήθεν. Έλεγε λίγες κουβέντες αλλά μέσα σε αυτές τις κουβέντες υπήρχε μια σοφία και μια γαλήνη. Θυμάμαι μου είχε πει, «όταν περνάς δύσκολα να κοιτάς τον ουρανό και να λες και αυτό θα περάσει».
Εκείνα τα χρόνια πήγαινε πολύς κόσμος να τον συναντήσει γιατί τον έβλεπε ως μέντιουμ.
Σε αυτό ήμουν πολύ αντίθετος και δεν ρώταγα τίποτα για το μέλλον. Επίσης ήταν πολύ δυνατή και συγκινητική η συνάντηση που είχε ο γέροντας με τους τυφλούς φίλους μου. Τους είπε χαρακτηριστικά ότι «τώρα εδώ περνάτε δύσκολα, μια μεγάλη δοκιμασία αλλά για κάποιο λόγο συμβαίνει αυτό που μόνο ο Θεός ξέρει. Να είστε σίγουροι ότι μετά θα δικαιωθούν όλες οι δυσκολίες σας και οι κόποι σας».
Ο ηθοποιός μάλιστα περιγράφει το θαύμα που βίωσε όταν το αυτοκίνητό του είχε μπλοκάρει στην παλιά εθνική οδό μη μπορώντας να το χειριστεί, με τις νταλίκες να έρχονται κατά επάνω του και να αναγκάζεται να το ρίξει επάνω σε δέντρο για να μην πέσει στο γκρεμό: «Νοιώθω γενικότερα μια προστασία από τον Θεό. Γυρνούσα στην Αθήνα με το αυτοκίνητό μου από την Επίδαυρο και μπλόκαρε το αυτοκίνητό μου ξαφνικά και ερχόντουσαν οι νταλίκες κατά επάνω μου.
Κατάφερα να αποκτήσω τον έλεγχο ενός αυτοκινήτου που δεν λειτουργούσε, ούτε το φρένο, ούτε το χειρόφρενο, ούτε το γκάζι και μετά από κάποια λεπτά κατάφερα να το ρίξω σε ένα δέντρο γιατί από κάτω ήταν γκρεμός και από την άλλη ερχόντουσαν κατά πάνω μου νταλίκες. Χτύπησα πολύ λίγο, περισσότερο ήταν το σοκ που έπαθα και ευγνωμονώ τον Θεό που γλίτωσα την ζωή μου!» δηλώνει συγκλονισμένος.
Η πίστη του ηθοποιού στον Θεό δημιουργήθηκε από τα παιδικά του χρόνια με τον ίδιο μάλιστα ως έφηβος να θέλει να γίνει ιερέας: «Μεγάλωσα σε ένα σπίτι που απέναντι είχε μια εκκλησία και ήταν ο χώρος παιχνιδιού για εμένα εκεί τριγύρω που παίζαμε. Μετά έγινα παπαδάκι και ήμουν μέσα στην εκκλησία και η εφηβεία μου ήταν όλη μέσα στην εκκλησία και έτσι καλλιεργήθηκε η πίστη μου στο Θεό. Μάλιστα ήμουν σε ένα μεγάλο δίλημμα εάν θα γίνω παπάς ή ηθοποιός. Τελικά αποφάσισα να γίνω ηθοποιός και δεν το έχω μετανοιώσει.» αναφέρει.
