Συγκλονίζει η επιστολή της συγγραφέως Μπέττυς Μαγρίζου προς τις διευθύνσεις του Γενικού και Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας, καθώς και το Υπουργείο Υγείας, στην οποία περιγράφει τις δύσκολες στιγμές που βίωσε ο αποθανών 71χρονος σύζυγός της Δαυίδ Μαγρίζος στη Μονάδα Στεφανιαίας Νόσου του ΠΓΝΛ λόγω έλλειψης προσωπικού για διασωλήνωση, όπου μεταφέρθηκε μετά από ισχυρό έμφραγμα που υπέστη.
Δείτε αναλυτικά την επιστολή της:
«Λάρισα 17\9\2023 ( 15 ημέρες πριν)
Κ.κ της Διεύθυνσης του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας
Κ.κ της Διεύθυνσης του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας
Κ.κ του Υπουργείου Υγείας
Σας γράφω αυτήν την επιστολή για να αντιληφθείτε ένα πολύ μεγάλο λάθος που
γίνεται στην πόλη μας όσον αφορά την λειτουργία της Μονάδας Στεφανιαίας Νόσου (στο αιμοδυναμικό τμήμα συγκεκριμένα), που λειτουργεί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο.
Την Κυριακή 17\9\2023 στις 7.30μμ ο σύζυγος μου Δαυίδ Μαγρίζος μεταφέρθηκε με ισχυρό πόνο στο στήθος στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας, το οποίο εφημέρευε. Το ασθενοφόρο ήρθε πολύ γρήγορα αλλά ήταν παλιό και χωρίς κλιματιστικό, που δυσκόλευε ακόμα και την δική μου αναπνοή, ταρακουνούσε τρίζοντας ολόκληρο τον βαριά πονεμένο άνδρα μου και δεν χρησιμοποίησε την σειρήνα ενώ τους φώναζα όπως μου ζητούσε να κάνω ο ίδιος του. Η απάντηση τους δε φθάνοντας στο Γενικό Νοσοκομείο στο ερώτημα μου γιατί δεν έτρεχαν οι κατά τα άλλα καλοί συνοδοί και δεν έβαλαν σειρήνα ήταν πως αγχώνονται χειρότερα οι ασθενείς. Εγώ γνωρίζω όμως πως στο έμφραγμα ο χρόνος είναι πολύ σημαντικός.
Φθάνοντας στο Γενικό Νοσοκομείο διαπιστώθηκε άμεσα πως επρόκειτο για πολύ ισχυρό εν εξελίξει έμφραγμα. Οι εξαιρετικοί γιατροί τον βοήθησαν άμεσα και σταθεροποίησαν κάπως την κατάσταση μέχρι να έρθει ένα πιο καινούργιο και λειτουργικά καλύτερο ασθενοφόρο για να τον μεταφέρει συνοδεία δύο γιατρών στην Μονάδα Στεφανιαίας Νόσου του Πανεπιστημιακού, που δεν εφημέρευε, και συγκεκριμένα στο Αιμοδυναμικό Τμήμα του, όπου τον περίμενε ο εξαιρετικός γιατρός κ. Βασίλης Δημόπουλος με δυο νοσοκόμες για στεφανιογραφία.
Η ώρα όμως είχε φθάσει 9.40μμ και ο άνδρας μου πονούσε φριχτά. Με το αυτί μου κολλημένο στην πόρτα του Αιμοδυναμικού τμήματος, άκουγα την έκβαση της στεφανιογραφίας και τον γιατρό να μιλάει με τον άνδρα μου λέγοντας του ότι έχει τρεις από τις τέσσερις αρτηρίες βουλωμένες και μία μια του τις άνοιγε με μπαλονάκι κι έβαζε στεντ. Σε κάποια στιγμή όμως και όσο η διαδικασία προχωρούσε άκουσα τον γιατρό εναγωνίως να ζητάει από τις νοσοκόμες να βρουν κάποιον γιατί ήθελε να ελευθερώσει τα χέρια του. Λόγω έλλειψης προσωπικού καθώς το Νοσοκομείο δεν εφημέρευε δεν βρέθηκε βοηθός. Κάποιος που ήρθε μετά από ώρα, είπε πως δεν ήξερε να βοηθήσει. Δεν ξέρω πώς και υπερβαίνοντας εαυτόν, τελικά ο γιατρός κατάφερε να αποφράξει όλες τις αρτηρίες.
Τον άκουγα να ρωτάει τον άνδρα μου: ‘’Τώρα που ξεβουλώσαμε την πρώτη δεν θα πρέπει να πονάς πολύ’’ κι αυτός απαντούσε ‘’Ε κάπως καλύτερα αλλά δεν μπορώ να αναπνεύσω’’ Κι ο γιατρός έκανε την ίδια διαδικασία τρεις φορές. Στο τρίτο μπαλονάκι ο άνδρας μου έλεγε δεν αντέχω γιατρέ κι άρχισε να βήχει. Ο γιατρός φώναξε: ‘’Φωνάξτε για διασωλήνωση γρήγορα’’ Άκουσα την νοσοκόμα να λέει ότι δεν έβρισκε προσωπικό για διασωλήνωση. Πολύ σύντομα από μέσα σταμάτησε ο βήχας, σταμάτησε και η ψυχή μου. Άκουγα την φωνή του γιατρού να λέει ατροπίνη. Κι άλλη έλεγε ο γιατρός, κι άλλη, κι άλλη ατροπίνη και ρωτούσε με αγωνία: ‘’πού είναι αυτοί;’’
Τελικά μετά από πολύ χρόνο που σε εμένα φάνηκε αιώνας έφθασαν δυο άτομα κυλώντας ένα μηχάνημα διασωλήνωσης, φαντάζομαι, κι εγώ ούρλιαξα ‘’Γρήγορα τρέξτε, να τον σώσετε, πού είστε τόσην ώρα;’’ Μπήκαν μέσα και δεν ξέρω αν επιχείρησαν να κάνουν διασωλήνωση ή όχι αλλά με τα ίδια μου τα αφτιά άκουσα τον γιατρό να τους λέει: ‘’Είχα κάνει σπουδαία δουλειά, τον είχα ξεβουλώσει , αν είχατε έρθει πριν από 10΄ ’’ Αμέσως μετά τον άκουσα να λέει: ’’Πάμε να ενημερώσουμε την σύζυγο’’ Ήταν 12 . 5΄ όταν με ενημέρωσαν ότι ο άντρας μου ετών 71 έφυγε.
Αξιότιμοι Κύριοι του ιατρικού χώρου, που σέβομαι και εκτιμώ,
σας τα λέω αυτά γιατί ο κοινός κι απλοϊκός ακόμα νους, πόσο μάλλον εσείς, μπορεί να καταλάβει ότι η Κλινική Μονάδα Στεφανιαίας Νόσου του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας καθώς είναι η μοναδική, θα έπρεπε να λειτουργεί καθημερινά πλήρως επανδρωμένη και θα έπρεπε να δέχεται αυτή απευθείας τα περιστατικά καρδιάς για να μην χάνετε πολύτιμος χρόνος και να σώζονται ζωές.»
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις
