Το αυξημένο ενδιαφέρον των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων για τις θέσεις του ΚΚΕ για την αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή και τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, αναδείχθηκε στην εκδήλωση της ΚΟ Υπαίθρου Λάρισας του ΚΚΕ, με θέμα: «Η θέση του ΚΚΕ για τους βιοπαλαιστές αγρότες», που έγινε στον Τύρναβο με ομιλητή τον Διονύση Αρβανιτάκη, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Αγροτικής Πολιτικής της ΚΕ του ΚΚΕ.
Στο ξεκίνημα της ομιλίας του, ο Διονύσης Αρβανιτάκης αναφέρθηκε στις πρόσφατες κινητοποιήσεις και τα μπλόκα των βιοπαλαιστών αγροτοκτηνοτρόφων σε όλη την Ελλάδα που συντόνισαν τον αγώνα τους για την επιβίωση.
Αφού σημείωσε πως μόνο το ΚΚΕ στήριξε τα αιτήματα αλλά και τις μορφές πάλης, υπογράμμισε ότι «μόνο με τους αγώνες, μόνο όταν τρίζουν οι καρέκλες των κυβερνήσεων και των αντιπάλων της αγροτιάς, δηλαδή των εμποροβιομηχάνων, των τραπεζιτών, των μονοπωλίων, μπορούν να παίρνουν ανάσα οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι, να αποσπάνε κάτι».
Στη συνέχεια μίλησε για τη σχέση της αγροτικής παραγωγής με τη βιομηχανία, αλλά και τις οικονομικές σχέσεις με τις οποίες δένονται μεταξύ τους αυτοί οι δύο τομείς της οικονομίας.
Μέσα από παραδείγματα, ανέδειξε ότι επεκτείνεται η άμεση σύνδεση της βιομηχανίας με την αγροτική παραγωγή, ενώ κατέληξε λέγοντας ότι «το τι και πώς θα παραχθεί καθορίζεται από το κίνητρο του μεγάλου καπιταλιστικού κέρδους και όχι βέβαια από την επιδίωξη ενός κέρδους του μικρού ή έστω σχετικά μεσαίου παραγωγού, της οικογένειάς του».
Ανέφερε ακόμα πως η ΚΑΠ της ΕΕ και η πλήρης υποταγή της παραγωγής στην κερδοφορία των εμποροβιομηχάνων, μετέτρεψε τη χώρα από πλεονασματική σε ελλειμματική σε μια σειρά από προϊόντα, όπως το μαλακό σιτάρι που αποτελεί βασική πρώτη ύλη για το αλεύρι αρτοποιίας, αλλά και για ζωοτροφές, με συνέπειες που όλοι τώρα ανακάλυψαν με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία. Αντίστοιχα, σημειώθηκε συρρίκνωση της παραγωγής σε ολόκληρους κλάδους της, όπως η τευτλοκαλλιέργεια και η παραγωγή ζάχαρης, η καπνοκαλλιέργεια, ενώ χτυπήθηκαν και βιομηχανικοί κλάδοι όπως η κλωστοϋφαντουργία, η βιομηχανία λιπασμάτων.
Ο Δ. Αρβανιτάκης, αφού επισήμανε πως οι αγώνες των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων, η προσπάθεια ανάπτυξης κοινής δράσης με σωματεία εργαζομένων και άλλους φορείς του κινήματος απαντάνε στις σημερινές αγωνίες των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων για μια καλύτερη ζωή των ίδιων και των παιδιών τους, στάθηκε στην ανάγκη αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ, για να μπορούν αυτοί και όλος ο λαός να ζουν αξιοπρέπεια, για να ικανοποιούνται οι διευρυνόμενες ανάγκες της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας, για να αξιοποιούνται οι δυνατότητες που προσφέρουν η επιστήμη και η ανάπτυξη της τεχνολογίας προς όφελος των πολλών και όχι για τα κέρδη των λίγων.
Τόνισε πως, απάντηση στα σημερινά αδιέξοδα που αναπαράγει για το λαό η οργάνωση της παραγωγής με κριτήριο το κέρδος είναι ο σοσιαλισμός, η κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία, που θα στηρίζεται στην κοινωνική ιδιοκτησία των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής. Εκεί θα εντάσσονται και οι βιοπαλαιστές αγρότες μέσω των εθελοντικών παραγωγικών συνεταιρισμών, δίνοντας οριστικά τέλος στο βάσανο της επιβίωσης, που σήμερα αποτελεί ατομική και όχι κοινωνική υπόθεση και ευθύνη.
Παράλληλα, ο Δ. Αρβανιτάκης στάθηκε στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων πως, «ο κίνδυνος ενός πιο γενικευμένου πολέμου, μιας άμεσης σύγκρουσης ΝΑΤΟ – Ρωσίας είναι εδώ, γιατί ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος είναι η άλλη όψη της ιμπεριαλιστικής ειρήνης ανάμεσα σε κράτη – μονοπώλια – κεφάλαιο, που ο ανταγωνισμός στη μοιρασιά των αγορών είναι στο DNA τους. Το Κομμουνιστικό Κόμμα σε κάθε χώρα έχει ευθύνη να οργανώσει την πάλη του λαού αυτοτελώς ως προς τα αστικά κόμματα ή κυβερνήσεις, να καλλιεργήσει την ανάγκη του προλεταριακού διεθνισμού, της αλληλεγγύης των λαών, της ανάγκης οι λαοί να στρέψουν τα όπλα όχι μεταξύ τους, αλλά ενάντια και στη δική τους αστική τάξη, να την αφοπλίσουν, να την ανατρέψουν, να κατακτήσουν τη δική τους εξουσία, να ανοίξουν το δρόμο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, της φιλίας και συνεργασίας με άλλους λαούς στην εξουσία στη βάση του αμοιβαίου οφέλους, της αξιοποίησης ό,τι θετικού – δημιουργικού έχει φτιάξει ο ανθρώπινος πολιτισμός σε οποιαδήποτε άκρη της γης και περίοδο της Ιστορίας».
Στη συνέχεια ακολούθησε πλούσια συζήτηση για τα θέματα των αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ, της προστασίας από τις φυσικές καταστροφές, τον παραγωγικό συνεταιρισμό.
