Mάλλον δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανησυχία για έναν γονιό από το αν το παιδί του θα είναι καλά, τόσο τη δεδομένη χρονική στιγμή όσο και στο μέλλον. Αυτός ο υποσυνείδητος, απόλυτα λογικός προβληματισμός δημιουργεί μέσα σε κάθε μαμά και σε κάθε μπαμπά έναν μηχανισμό προστατευτικότητας, ο οποίος λειτουργεί με θεαματικά γρήγορα αντανακλαστικά προκειμένου να προλάβει επικίνδυνα ατυχήματα, κακοτοπιές, προβλήματα στο σχολείο, θέματα στη συμπεριφορά, «κακές» παρέες.
Μέχρι εδώ όλα καλά. Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα όταν αυτός ο υγιής μηχανισμός προστατευτικότητας ξεφύγει από τον έλεγχο μας γενόμενος κάτι εντελώς διαφορετικό; Οι ειδικοί το ονομάζουν Σύνδρομο του Γονέα Ελικόπετρο και ουσιαστικά δεν είναι τίποτα περισσότερο αλλά και τίποτα λιγότερο από την υπερπροστατευτική προσέγγιση ανατροφής την οποία αναπτύσσουν αρκετοί γονείς, καταλήγοντας να ελέγχουν πάρα πολύ στενά κάθε δραστηριότητα και συναναστροφή του παιδιού τους. Την ίδια στιγμή, χρησιμοποιείται για να περιγράψει την παρεμβατικότητα των γονιών σε περίπτωση που αισθανθούν πως το παιδί τους αντιμετωπίζει οποιοδήποτε πρόβλημα (από το πιο σημαντικό μέχρι το πιο ασήμαντο), σπεύδοντας να το βοηθήσουν, παίρνοντας άμεσα την κατάσταση στα χέρια τους χωρίς καν το παιδί να προλάβει να το ζητήσει.
Γιατί «ελικόπτερο»; Μα φυσικά γιατί το άγρυπνο βλέμμα του γονέα ο οποίος ανησυχεί υπερβολικά πολύ για το παιδί του περιστρέφεται αφηνιασμένο στον χώρο με τον ίδιο τρόπο και την ίδια ταχύτητα με την οποία περιστρέφονται οι έλικες ενός ελικοπτέρου στον ουρανό.
Όταν αντί για καλό καταλήγουμε να τους κάνουμε κακό
Οι βαθύτερες αιτίες για τις οποίες ένας πατέρας ή μία μητέρα μπορεί να αναπτύξουν αυτού του είδους τη στάση απέναντι στην ανατροφή του παιδιού τους είναι πολλοί και έχουν, συνήθως, τις ρίζες τους στην παιδική ηλικία του ίδια του γονέα.
Ο πιο κοινός ανάμεσα σε αυτούς είναι ο φόβος πως το παιδί δεν θα λάβει στη ζωή την ασφάλεια και τη χαρά που στερήθηκαν εκείνοι όταν ήταν μικροί. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη διαρκή και εμμονική ενασχόληση με το παιδί, αλλά και μία αδιάκοπη παροχή υλικών αγαθών που το μόνο που καταφέρνει είναι να δημιουργήσει άπληστους ενήλικες χωρίς συναίσθηση της αξίας των χρημάτων.
Από την άλλη, αρκετοί γονείς καταφεύγουν στη μέθοδο «ελικόπτερο», χωρίς καν να το συνειδητοποιούν, είναι ο μόνιμος φόβος ότι το παιδί τους θα τα καταφέρει αρκετά καλά σε εξωσχολικές δραστηριότητας (για παράδειγμα στο ποδόσφαιρο ή στο μπαλέτο) με αποτέλεσμα να απογοητευτεί και έτσι κάνουν ό,τι μπορούν για να προλάβουν προκαταβολικά αυτή την απογοήτευση. Αντίστοιχα, δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που αρκετοί γονείς αναπτύσσουν το Σύνδρομο του Γονέα Ελικόπτερο επειδή θέτουν διαρκώς τον εαυτό τους σε σύγκριση με άλλους γονείς, καταλήγοντας να παλεύουν μάταια να γίνουν οι τέλειοι γονείς που μεγαλώνουν ένα τέλειο παιδί.
Μήπως το κάνεις και εσύ;
Δες παρακάτω 5 χαρακτηριστικές συμπεριφορές των γονιών με Σύνδρομο Ελικόπτερο
Φοβάσαι πάρα πολύ και το δείχνεις
Ξεκινάει από την παιδική χαρά, όταν τα παιδιά είναι πολύ μικρά, και επεκτείνεται σε όλα τα στάδια της ανατροφής. «Πρόσεχε αυτό», «Μακριά από εκεί», «Κατέβα από το πεζούλι», «Το νου σου που πατάς», είναι μόνο μερικές από τις φράσεις που πιάνεις τον εαυτό σου να λέει καθημερινά, στερώντας από το παιδί σου την ευκαιρία της εξερεύνησης αλλά και τη δυνατότητα να αναπτύξει το δικό του ένστικτο αυτοσυντήρησης.
Δεν φεύγεις ποτέ από δίπλα τους
Με άλλα λόγια είσαι πάντα εκεί. Σε πάρτι γενεθλίων, σε κάθε μα κάθε εξωσχολική δραστηριότητα, σε εξόδους με φίλους. Πηγαίνεις παντού μαζί τους, ακόμα κι όταν είναι πια έφηβοι, ακόμα κι αν η διαδρομή που πρέπει να διασχίσουν είναι από το σπίτι μέχρι το περίπτερο ή το σούπερ μάρκετ.
Κάνεις τις εργασίες και τα μαθήματα τους
Σίγουρα κανείς δεν θέλει να βλέπει το παιδί του να αποτυγχάνει και να πληγώνεται από αυτό. Όμως, το να λύνεις εσύ τις ασκήσεις τους ή να κάνεις τις εργασίες τους όταν είναι πια στο Γυμνάσιο ή στο Λύκειο είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που μπορείς να κάνεις στην ανατροφή των παιδιών σου. Μπορεί να ακούγεται σκληρό αλλά είναι απαραίτητο για όλους τους ανθρώπους το να βιώσουν ένα υγιές επίπεδο άγχους στη ζωή τους, αφού αυτό τους βοηθάει να αναπτύξουν δεξιότητες στην επίλυση των προσωπικών τους προβλημάτων.
Χώνεσαι εκεί που δεν σε σπέρνουν
Φυσικά και το παιδί σου θα τσακωθεί κάποια στιγμή με έναν συμμαθητή του, ακόμα και με τον καλύτερο του φίλο. Το πώς θα χειριστεί, από εκεί και πέρα, την υπόθεση είναι δικό του ζήτημα. Βέβαια, δεν μιλάμε για ακραίες περιπτώσεις bullying στις οποίες είναι απαραίτητο να ενημερωθεί εγκαίρως το σχολείο. Αλλά το να γυρίσει το παιδί σου σπίτι θυμωμένο γιατί είχε μία διαφωνία με έναν φίλο του και εσύ να πάρεις τηλέφωνο τη μητέρα του για να λύσεις το πρόβλημα είναι εξαιρετικά παρεμβατικό και δεν πρέπει να συμβαίνει σε καμία περίπτωση.
Κάνεις όλες τις δουλειές για εκείνο
Δεν είναι τυχαίο ότι στη μοντεσσοριανή παιδαγωγική μέθοδο προωθούνται συνέχεια τρόποι με τους οποίους τα παιδιά μαθαίνουν από πολύ νωρίς να κάνουν τις δουλειές του σπιτιού μόνα τους. Μάλιστα, δεν είναι λίγοι οι γονείς που ενθαρρύνουν από πολύ νωρίς το παιδί τους να προετοιμάζει μόνο του το πρωινό του και να διαλέγει μόνο του τα ρούχα που θα φορέσει. Κάθε φορά που κάνετε εσείς τα πάντα για το παιδί σας, από το στρώσιμο του κρεβατιού, μέχρι το να του δέσετε τα κορδόνια ή να βάλετε το πιάτο του στο πλυντήριο το εμποδίζετε από το να γίνει ανεξάρτητος, δυναμικός και υπεύθυνος ενήλικας έτοιμος να χτίσει τη δική του ζωή.
Κεντρική φωτογραφία και φωτογραφίες άρθρου: iStock
