Η Νικολέτα Μαυρίδη είναι ένα κορίτσι γεμάτο ζωή, ενέργεια, θετική διάθεση και πολλή αγάπη για τη δουλειά της. Δεν της αρέσουν οι ίντριγκες, αντιδρά στην αδικία και θέλει πάντα να παίζει ακολουθώντας πιστά τους κανόνες ενός παιχνιδιού.
Στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο TLIFE, η Νικολέττα Μαυρίδη αποκαλύπτει πως το Survivor ήρθε στη ζωή της σε μια αρκετά δύσκολη περίοδο, βοηθώντας τη να βρει ξανά τον εαυτό της και να γυρίσει πίσω με περισσότερη ενέργεια και όρεξη να κυνηγήσει τα όνειρά της.
Έχοντας, λοιπόν, τις καλύτερες αναμνήσεις από αυτή την εμπειρία, είπε “ναι” για δεύτερη φορά στο ριάλίτι επιβίωσης, στο οποίο όμως αντίκρισε μια νέα εντελώς διαφορετική κατάσταση, μια κατάσταση που δεν της ταιριάζει γι’ αυτό και επιλέγει να θυμάται απ΄ το παιχνίδι μόνο τα καλά που έχει ζήσει.
Νικολέτα, θα ήθελα να γυρίσουμε λίγο τον χρόνο πίσω, στο 2021 και να μου πεις πώς πήρες την απόφαση να δηλώσεις συμμετοχή στο Survivor.
Η αλήθεια είναι ότι, παρότι από μικρή βρίσκομαι στον χώρο του αθλητισμού και έχω περάσει από διάφορα αθλήματα, δεν περίμενα ποτέ ότι μια μέρα ο δρόμος μου θα με βγάλει στο Survivor. Το Survivor ήρθε στη ζωή μου σε μια πολύ δύσκολη φάση. Ήταν μια περίοδος που ένιωθα πως είχα χάσει τον εαυτό μου και την αυτοπεποίθησή μου. Ένιωθα να μην πατάω καλά στα πόδια μου.
Είπα στον εαυτό μου, “θα το κάνεις ή τώρα ή ποτέ”. Και κάπως έτσι βρέθηκα στον Άγιο Δομίνικο. Αυτό το παιχνίδι το έχω πραγματικά αγαπήσει. Με βοήθησε να ξαναβρώ τα πατήματά μου και την αυτοπεποίθησή μου. Είχα σταματήσει να πιστεύω στον εαυτό μου και αυτό είναι κάτι που άλλαξε με τη συμμετοχή μου στο Survivor. Βρήκα ξανά τον εαυτό μου.
Παρότι στο παρελθόν είχα συμμετάσχει και σε άλλα τηλεοπτικά project, ήμουν για δυο χρόνια στο DWTS και μάλιστα τη μια χρονιά είχα βγει και νικήτρια, ομολογώ ότι στο Survivor πέρασα υπέροχα. Το 2021 πέρασα φανταστικά. Είναι από τις πιο όμορφες αναμνήσεις της ζωής μου.
Μπορεί λοιπόν η απόφαση να ήταν δύσκολη γιατί θα έπρεπε για δεύτερη φορά να τα αφήσω όλα πίσω μου, αλλά αποφάσισα να φύγω. Δεν το έχω μετανιώσει, νομίζω ότι έκανα πολύ καλά.
Οι δικοί σου άνθρωποι πώς αντέδρασαν όταν τους ανακοίνωσες την απόφασή σου;
Η αλήθεια είναι ότι περίμενα να με “κράξουν”, να προσπαθήσουν να με μεταπείσουν. Κάθε άλλο όμως, φάνηκαν ιδιαιτέρως υποστηρικτικοί και με παρότρυναν να κάνω αυτό που θέλω. Μου δήλωσαν πως πιστεύουν πολύ σε εμένα και στις δυνατότητές μου και αυτό ήταν κάτι που με έκανε να μην έχω δεύτερες σκέψεις για την απόφασή μου.
Βγαίνοντας από το παιχνίδι, μπήκες στη διαδικασία να δεις τι είχε γραφτεί για σένα και να απαντήσεις ενδεχομένως σε κάποια από τα σχόλια;
Προφανώς και διάβασα πολλά μηνύματα, άλλα θετικά και άλλα αρνητικά. Δε μπήκα όμως στη διαδικασία να απαντήσω, και είναι κάτι που δεν πρόκειται να κάνω και ποτέ. Ακόμη και έναν διαπληκτισμό που είχα με μια συμπαίκτριά μου μέσα στο παιχνίδι, δε μπήκα στη διαδικασία να τον δω. Είδα το απόσπασμα όταν βρέθηκα καλεσμένη σε μια εκπομπή και μου το έβαλαν να το δω. Δε σου κρύβω ότι ένιωσα αρκετά άβολα.
Σε κάθε περίπτωση όμως, δε θεωρώ ότι ένας άνθρωπος μπορεί να κριθεί από μια και μόνο αντίδραση σε ένα συγκεκριμένο περιστατικό. Οι άνθρωποι που με ξέρουν, οι φίλοι μου, η οικογένειά μου, οι συνεργάτες μου, γνωρίζουν πώς είμαι ένας άνθρωπος που δεν μου αρέσει να προκαλώ εντάσεις.
Δεν είμαι ένας άνθρωπος που αν δε με προκαλέσεις ή δε με προσβάλεις θα σου μιλήσω άσχημα ή θα φωνάξω. Αυτό που θέλω είναι να υπάρχει ένα ωραίο κλίμα μεταξύ των ανθρώπων. Έτσι ήμουν ανέκαθεν και έτσι θα συνεχίσω να είμαι. Έχω μάθει άλλωστε να λειτουργώ σε ομάδες.
Σαφώς και δέχτηκα αρνητικά σχόλια για μια ατάκα που είχα πει. Και ναι, στην αρχή μπορεί να με στεναχώρησαν αλλά το ξεπέρασα γρήγορα γιατί ξέρω πολύ καλά ποια είμαι. Ξέρω ότι ποτέ στη ζωή μου δε θα μίλαγα άσχημα σε κάποιον που δε με έχει προηγουμένως προσβάλει.
Μου είπες πριν ότι επιστρέφοντας την πρώτη φορά από το Survivor, είχες βρει και πάλι τον εαυτό σου και τα πατήματά σου. Εφόσον λοιπόν έχει συμβεί αυτό, τι σε έκανε να τα αφήσεις πάλι όλα πίσω και να πεις “ναι” στο Survivor All Star;
Δεν περίμενα ότι θα ξαναπάω. Είχα κάνει μια συζήτηση με την παραγωγή το καλοκαίρι αλλά, το είχα αφήσει στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Τον Οκτώβριο, με κάλεσαν και μου ανακοίνωσαν πως θα μπω με τους πρώτους, το είχαν ως δεδομένο ενώ εγώ ακόμη ήμουν “στα τυφλά”. Εγώ ζούσα και μέσα σε μια γενικότερη τρέλα εκείνη την περίοδο καθώς αναζητούσα επί 1,5 χρόνο χώρο για να ανοίξω το δικό μου γυμναστήριο.
Είχα πει ότι αν δε βρω τον χώρο που ήθελα, δεν θα πάω. Τον Νοέμβριο, βρήκα τελικά τον χώρο που έψαχνα και αφού το συζήτησα με τους δικούς μου ανθρώπους και με διαβεβαίωσαν ότι θα με στηρίξουν σε ό,τι και αν αποφασίσω, αποφάσισα να πω “ναι”, έχοντας ωστόσο χίλιες τύψεις στο κεφάλι μου.
Τελικά, έφυγα τον Φεβρουάριο λέγοντας πως αυτή είναι η τελευταία φορά. Βέβαια ποτέ δεν ξέρεις πώς στα φέρνει η ζωή. Να σου πω όμως κάτι; Έχοντας αυτή την τόσο όμορφη πρώτη εμπειρία πώς θα μπορούσα να έχω πει όχι; Σημαντικό ρόλο φυσικά παίζει και το χρηματικό ποσό που μας δόθηκε το οποίο είναι αρκετά μεγάλο. Ας μην κοροϊδευόμαστε, οι περισσότεροι από εμάς για τα χρήματα πήγαμε, την εμπειρία την έχουμε ζήσει όλοι.
Πολλοί συμπαίκτες σου, ωστόσο, υποστηρίζουν το αντίθετο.
Προσωπικά δεν το πιστεύω αυτό και θα σου εξηγήσω γιατί. Γιατί πολύ απλά δεν είναι το ίδιο. Δεν έχει την αθωότητα της πρώτης χρονιάς. Στον φετινό κύκλο, νιώθω ότι ο ένας προσπαθεί να “φάει” τον άλλον. Δεν χαίρεται ο ένας τη νίκη του άλλου. Δεν χαίρονται το παιχνίδι γενικά. Εγώ δεν έχω ζήσει τέτοιες στιγμές. Έχω περάσει πραγματικά πολύ όμορφα σε αυτό το παιχνίδι και αυτά είναι τα μόνα που κρατάω.
Απογοητεύτηκες με όσα είδες να συμβαίνουν φέτος;
Προφανώς. Θα μου πεις, δεν το περίμενες; Προσωπικά δεν έχω υπάρξει σε τέτοιο περιβάλλον ποτέ στο παρελθόν. Σε κάποια πράγματα βάζουμε μόνοι μας τα όριά μας. Στο Survivor, αναγκαστικά κάποια πρόσωπα τα βλέπεις κάθε μέρα, όλη μέρα. Είναι λογικό κάποιες στιγμές να φτάσεις στα όριά σου. Και ναι, υπήρξαν στιγμές που έφτασα κι εγώ στα όριά μου.
Έπαιρνα όμως πάντα μια βαθιά ανάσα και σκεφτόμουν ότι οι φίλοι μου και η ζωή μου είναι έξω, το Survivor είναι ένα παιχνίδι. Αυτό που εγώ δε μπορώ να αντέξω σε καμία περίπτωση, είναι το άδικο. Και αν νιώσω να αδικούν εμένα, ίσως να μην αντιδράσω, όταν βλέπω όμως να συμβαίνει μια αδικία σε βάρος κάποιου άλλου, πόσω μάλλον σε βάρος κάποιου φίλου μου, δεν χαρίζομαι. Δυστυχώς φέτος στο παιχνίδι, θεωρώ πως οι άνθρωποι ξεπουλιούνται για να μείνουν μια εβδομάδα παραπάνω. Εγώ αυτό δε μπορώ να το κάνω και γι’ αυτό και δεν το έκανα.
Υπήρχαν άτομα με τα οποία είχες έρθει κοντά εκτός παιχνιδιού και όταν τους συνάντησες μέσα, είδες συμπεριφορές που δε σου άρεσαν;
Από τους φετινούς παίκτες με τη μόνη που κάναμε παρέα εκτός παιχνιδιού και ήμασταν μαζί και την πρώτη φορά, είναι η Ελένη Χαμπέρη. Η Ελένη είναι το καλύτερο δώρο που μου έχει κάνει αυτό το παιχνίδι. Είναι ένας άνθρωπος από τον οποίο δεν έχω νιώσει στιγμή το αίσθημα της ζήλιας. Αυτό είναι και η πραγματική φιλία για εμένα. Όπως σου είπα, η Ελένη είναι το μεγαλύτερο δώρο που μου έκανε το Survivor.
Για τα υπόλοιπα παιδιά, όπως τον Ηλία Μπόγδανο, τον Γιώργο Ασημακόπουλο και τον Κόρο με τον οποίο ήμασταν επίσης στην ίδια ομάδα δεν έχω να πω κάτι. Με τον Κόρο, όπως σου είπα, ήμασταν στην ίδια ομάδα και περνούσαμε φανταστικά, δεν έχω κανένα θέμα μαζί του, είμαστε φίλοι.
Το μόνο που είπα στα άλλα δυο αγόρια της μπλε ομάδας, είναι ότι δε τους βλέπω να το ζουν τόσο όμορφα, όσο το ζούσαν κάποτε. Έπιασα τον Ηλία Μπόγδανο και τον ρώτησα που είναι η θετικότητά του, το ίδιο και τον Γιώργο Ασημακόπουλο. Αυτό που κατάλαβα όμως, είναι ότι γενικότερα το κλίμα στην ομάδα τους ήταν άλλο, λογικό λοιπόν να αντιδρούν κι εκείνοι με αυτόν τον τρόπο.
Έχοντας δει όλα αυτά που έχουν γίνει, αν γύρναγες πίσω τον χρόνο, θα έλεγες πάλι “ναι” στο Survivor All Star;
Αρχικά, δε ξέρω αν θα έμπαινα καν στη διαδικασία να το σκεφτώ γιατί έχουν αλλάξει τα πράγματα στη ζωή μου. Αυτή την περίοδο τρέχω το γυμναστήριό μου και επειδή είμαι πολύ δεμένη με τους μαθητές και τους συνεργάτες μου, δύσκολα θα τους άφηνα ξανά. Σκέψου ότι όταν ήταν να φύγω, και τους χαιρετούσα, έκλαιγα σίγουρα μια εβδομάδα. Μου στοιχίζει πραγματικά αυτό γιατί είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της καθημερινότητάς μου.
Όλο αυτό που έχει συμβεί με τις απανωτές αποβολές εσύ πώς το βλέπεις;
Το θεωρώ απόλυτα δίκαιο. Οι παίκτες πριν αναχωρήσουν για Άγιο Δομίνικο είχαν συμφωνήσει με τον Ατζούν ότι δεν πρόκειται να αγγίξουν κινητό. Εγώ δεν ήμουν παρούσα σε αυτό το meeting γιατί μπήκα στην πορεία του παιχνιδιού αλλά το έμαθα από τα υπόλοιπα παιδιά. Όταν έχεις κάνει μια συμφωνία, είτε πιάσεις το κινητό για να μιλήσεις με κάποιον δικό σου, είτε για να εξασφαλίσεις φαγητό, είναι παράβαση κανόνων. Βρίσκω απολύτως σωστό και λογικό να γίνει αυτό που έγινε. Για μένα, ίσως και να άργησαν να γίνουν οι αποβολές.
Δε μπορώ να καταλάβω τον λόγο που δυσανασχετούν με αυτό. Ο καθένας ωστόσο έχει την άποψή του και παρουσιάζει τα πράγματα όπως εκείνος ξέρει, μιλάω τουλάχιστον για τον Ηλία Γκότση που γνωρίζω κάποια παραπάνω πράγματα και απ’ ότι έχω καταλάβει έχει πάρει πάνω του το βάρος για διάφορα πράγματα.
Σχετικά με τα κορίτσια που απέβαλαν στην αρχή, ισχύει αυτό που σου είπα, ότι δεν έχει σημασία ο λόγος που πιάνεις το κινητό αλλά το ότι το κάνεις. Καλώς ή κακώς, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε αναδειχθεί από αυτό το πρόγραμμα, που όπως σου είπα εγώ το αγαπώ πάρα πολύ. Γιατί λοιπόν, να μην πάμε να το κάνουμε σωστά, να πάρουμε τα λεφτά μας – που είναι πολύ καλά – και να τηρήσουμε τη συμφωνία μας;
Εσύ τα είχες αντιληφθεί όλα αυτά όσο ήσουν εκεί;
Ομολογώ ότι εγώ δεν είχα αντιληφθεί κάτι τέτοιο, και δεν είχα αντιληφθεί τίποτα ούτε για τους απέναντι τους οποίους βλέπαμε μόνο στα αγωνίσματα. Πρόκειται για ένα παιχνίδι επιβίωσης. Είναι άλλο το να βρεις κάτι στο δρόμο ή στα σκουπίδια και να το φας. Όλοι μπήκαμε σε αυτή τη διαδικασία. Όλοι έχουμε φάει από τα σκουπίδια. Είναι άλλο αυτό και άλλο το να ζητάς από έναν local να σου φέρει φαγητό έναντι χρημάτων. Είναι κρίμα να συμβαίνει αυτό ειδικά με παίκτες που είναι και πολύ δυνατοί αγωνιστικά.
Και είναι κρίμα γιατί τα παιδιά αυτά, μπορεί να στέρησαν αυτή τη θέση σε άλλους που θα έπαιζαν βάσει κανόνων. Είναι ένα παιχνίδι και πρέπει να παίζουμε με τους κανόνες του. Έτσι κι αλλιώς δε θα μείνουμε εκεί μέσα όλη μας τη ζωή.
Πόσο εύκολη είναι τελικά η επαφή με τους locals;
Τι να σου πω κι εγώ. Καταρχήν οι άνθρωποι δε μιλάνε Αγγλικά, δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Δε ξέρω πώς τα έχουν καταφέρει φέτος. Το έχουν πάει πραγματικά σε άλλο επίπεδο. Οι άνθρωποι εκεί πραγματικά πεινούν, οπότε αν τους δοθεί η ευκαιρία να βγάλουν κάποια χρήματα θα το κάνουν.
Το παιχνίδι θα μπορούσε να είναι πολύ ωραίο και κάπως μόνοι μας το φτάσαμε εκεί. Επίσης, έχω την αίσθηση ότι και κάποιες εκπομπές και δημοσιογράφοι προσπαθούν να το αποδομήσουν. Το παιχνίδι έχει δείξει τη δυναμική του και τα προηγούμενα χρόνια. Δε χρειάζεται να το χτυπούν με τέτοιο τρόπο.
Πρέπει βέβαια να πω ότι φέτος, παρότι εγώ δε μπήκα από την αρχή, τα μεγάλα έπαθλα φαγητού ξεκίνησαν από πολύ νωρίς για να μπαίνουν στη διαδικασία να παραβιάζουν τους κανόνες για το φαγητό. Δεν είχαν καμία σχέση με τα έπαθλα που είχαμε το 2021. Το λέω και το ξαναλέω, είναι κρίμα αυτό που γίνεται.
Πρόσφατα ο Γιώργος Λιανός ανέφερε ότι υπάρχουν εκπομπές στην Ελλάδα που πληρώνουν ανθρώπους στον Άγιο Δομίνικο για να τους δίνουν πληροφορίες.
Είναι πολύ πιθανό να συμβαίνει. Δεν καταλαβαίνω τον λόγο να συμβαίνει όλο αυτό. Τελικά, η ανθρωποφαγία δεν είναι μόνο μέσα στο παιχνίδι αλλά και εδώ έξω. Είναι κρίμα όλο αυτό που συμβαίνει. Προσπαθούν να καταστρέψουν ένα πρόγραμμα για το οποίο εργάζονται τόσοι άνθρωποι.
Η δική σας επαφή με τους ανθρώπους της παραγωγής ποια είναι; Και γι’ αυτή έχουμε ακούσει διάφορα. Πολλοί λένε ότι οι παίκτες έχουν άσχημη συμπεριφορά προς τους ανθρώπους της παραγωγής και άλλοι το αντίθετο. Τι ισχύει τελικά;
Η μόνη επαφή που έχουμε είναι με 2-3 πρόσωπα που μπορούμε να απευθυνθούμε αν χρειαστούμε κάτι. Όταν όμως έχεις να διαχειριστείς 30 διαφορετικές προσωπικότητες, είναι λογικό κάποια στιγμή να ανέβουν οι τόνοι. Το βασικό είναι, και αυτό ήθελε και ο κύριος Ατζούν να μας περάσει, είναι ότι είμαστε συνεργάτες. Ούτε εκείνοι ήθελαν να είμαστε δυσαρεστημένοι αλλά το ίδιο και για τους εαυτούς τους.
Γι’ αυτό ο άνθρωπος μάς κάλεσε και στο σπίτι του και μάς μίλησε. Μας ρώτησε αν έχουμε κάποιο παράπονο από την παραγωγή. Λάθη, αν με ρωτάς, κάνουν και οι δυο πλευρές. Μην τα ισοπεδώσουμε όμως όλα.
Η καταπόνηση που υφίσταται ένας οργανισμός σε ένα τέτοιο παιχνίδι είναι μεγάλη. Σου έχει αφήσει προβλήματα;
Την πρώτη φορά που βγήκα από το παιχνίδι, είχα κάποια ορμονικά θεματάκια, τώρα όμως είμαι καλά. Αυτό που μπορώ να πω ότι έπαθα, είναι μια διατροφική διαταραχή. Πήρα πολλά κιλά, τα οποία δεν έχω πάνω μου, έχω χάσει και αρκετά. Μου πήρε πολύ καιρό να συνέλθω από όλο αυτό. Το σοκ που έπαθε ο οργανισμός μου εκεί μέσα, δεν το είχε ξαναπάθει. Ήμουν και μαθημένη, λόγω αθλητισμού, να κάνω πέντε γεύματα τη μέρα, και ξαφνικά πήγα στη μια φορά τη μέρα και αυτό ένα κομματάκι καρύδα… Καταλαβαίνεις… Έπαθα υπερφαγικό σοκ.
Τηλεοπτικά, θα ήθελες να κάνεις κάτι;
Τηλεοπτικά θα με ενδιέφερε να κάνω ο,τιδήποτε έχει σχέση με τη δουλειά μου, τη γυμναστική και τον χορό δηλαδή. Δε θα μπορούσα ας πούμε, να είμαι σε μια εκπομπή και να κάνω τη δουλειά του δημοσιογράφου. Δε κρίνω όσους το κάνουν, αλλά για μένα έκαστος στο είδος του.
Δεν είσαι δηλαδή από εκείνους που μπήκαν στο παιχνίδι για να κερδίσουν την αναγνωρισιμότητα και να μπουν στον κόσμο της τηλεόρασης.
Δε με ενδιαφέρει καθόλου αυτό το πράγμα. Τηλεόραση θα έκανα μόνο στην περίπτωση που ήταν κάτι που θα είχε να κάνει με το κομμάτι του fitness και μέχρι εκεί.
Το όνειρο για να ανοίξεις το δικό σου γυμναστήριο, πότε γεννήθηκε;
Πριν από 3-4 χρόνια. Έχοντας και την ιδιότητα της χορογράφου, αρχικά ήμουν μπερδεμένη στο τι ακριβώς ήταν αυτό που ήθελα να κάνω. Ωστόσο, έχω πλέον καταλήξει στο ότι θέλω να χορεύω για τον εαυτό μου και ο χορός να είναι ένα μέρος μόνο για μένα χωρίς να πρέπει να διδάξω κάτι σε κάποιον άλλον. Ήταν κάτι που το έκανα πολλά χρόνια. Πλέον, έχω επιλέξει να ασχοληθώ περισσότερο με το κομμάτι του fitness και του Pilates.
Το ονειρευόμουν λοιπόν τα τελευταία χρόνια και ήξερα ότι κάποια στιγμή θα τα καταφέρω. Έψαχνα αρκετό καιρό και τελικά ήρθε η στιγμή αυτό το όνειρο να γίνει πραγματικότητα.
Σε αυτό το εγχείρημα είστε μαζί με την κολλητή σου σωστά;
Η κολλητή μου είναι… αδελφή μου. Ναι, πήραμε την απόφαση να το κάνουμε μαζί όλο αυτό. Μου αρέσει να λειτουργώ ομαδικά. Μας αρέσει το “μαζί”, είμαστε ένα. Λέμε ότι οι δυο μας κάνουμε το “άπειρο”. Το logo του γυμναστηρίου μας είναι “ΝΟUS” που στα Γαλλικά σημαίνει “εμείς”. H έμπνευση, ήρθε από τα αρχικά των ονομάτων μας. Ν= Νικολέτα, Ο= Όλγα και το US= εμείς. Το Nous, είναι το The new era of us και είναι κάτι που το κάνουμε με πολλή αγάπη και με πολύ μεράκι για τη δουλειά μας. Περιμένουμε πως και πως να ανοίξουμε και να δούμε τον κόσμο να έρχεται και να αγαπήσει αυτόν τον χώρο όσο εμείς.
Πότε περίπου υπολογίσεις ότι θα ανοίξετε;
Καλώς εχόντων των πραγμάτων θα ανοίξουμε στις αρχές Ιουνίου. Βρίσκεται στην Άνω Γλυφάδα, Γεωργίου Γεννηματά 99 και πρόκειται για έναν πάρα πολύ ωραίο χώρο που θα εμπεριέχει fitness, pilates reformer, cadillac και mat καθώς και διάφορες άλλες υπηρεσίες που θα ενταχθούν σιγά σιγά στο πρόγραμμά μας.
Φωτογραφίες; Πέτρος Χόντος
