Έπειτα από δύο και πλέον μήνες νοσηλείας στο νοσοκομείο του Βόλου αφότου προσβλήθηκε από Covid-19, o Θάνος Μωραϊτίδης πήρε εξιτήριο και πλέον βρίσκεται σε φάση ανάρρωσης. Η περιπέτεια υγείας που αντιμετώπισε ο Βολιώτης μουσικός έφερε τα πάνω – κάτω στη ζωή του. Ωστόσο, έπειτα από την υποχώρηση της οξείας φάσης της νόσου, έχει κάθε λόγο να αισιοδοξεί πως η εικόνα της υγείας του θα βελτιωθεί και το τελευταίο εφιαλτικό δίμηνο θα αποτελέσει μακρινή ανάμνηση. Αναγκαίο κρίνει τον εμβολιασμό ο 36χρονος καλλιτέχνης για τη δημιουργία τείχους προστασίας του πληθυσμού από τον κορωνοϊό.
«Αντιμετώπισα σοβαρό πρόβλημα με το αναπνευστικό μου και χρειαζόμουν παροχή οξυγόνου από την πρώτη ημέρα που έκανα εισαγωγή στο νοσοκομείο», εξομολογήθηκε ο νεαρός μουσικός, καθώς αναφέρθηκε στις επιπλοκές που παρουσίασε στο αναπνευστικό σύστημα. «Η ανεπαρκής πρόσληψη οξυγόνου από τους πνεύμονες ήταν κάτι που με κράτησε νοσηλευόμενο από τις αρχές Αυγούστου μέχρι και την 1η Οκτωβρίου που πήρα το πολυπόθητο εξιτήριο. Δεν είχα εμβολιαστεί, είναι αλήθεια, αλλά παρότι δεν ανήκα σε ομάδα υψηλού κινδύνου, για παράδειγμα δεν καπνίζω, ούτε πίνω αλκοόλ, ο κορεσμός οξυγόνου παρέμενε χαμηλός», πρόσθεσε περιγράφοντας την κλινική του εικόνα καθ’ όλη τη διάρκεια του διμήνου που παρέμενε κλινήρης, αρχικά στην Κλινική Covid-19 και έπειτα στην πτέρυγα της Β’ Παθολογικής του «Αχιλλοπούλειου» Νοσοκομείου Βόλου.
Πώς ξεκίνησαν όλα; Ο Θάνος Μωραϊτίδης θυμάται με κάθε λεπτομέρεια την αρχή της περιπέτειας που λίγο έλειψε να του κοστίσει τη ζωή. «Ετοιμαζόμουν να κλείσω το μαγαζί μου για διακοπές (σ.σ. είναι ιδιοκτήτης του μπαρ «Τεχνόπολις» στα Παλαιά), όταν νόσησα. Έκανα rapid test, το οποίο βγήκε αρνητικό, παρότι η σύντροφός μου διαγνώστηκε θετική, έχοντας την ίδια κλινική εικόνα με μένα. Έμεινα σε κατ’ οίκον περιορισμό, αλλά τα συμπτώματα του έντονου βήχα και του πυρετού δεν υποχωρούσαν. Παράλληλα, είχα δύσπνοια και αφού υποβλήθηκα σε μοριακό τεστ, που ήταν θετικό αυτή τη φορά, πριν τον Δεκαπενταύγουστο βρέθηκα στο νοσοκομείο μια και η αναπνοή μου ολοένα και δυσκόλευε».
Αρκετές φορές βρέθηκε ένα βήμα πριν από τη διασωλήνωση, αν και το διάστημα της νοσηλείας του δεν συνέβη το ίδιο με φίλους και γνωστούς του, οι οποίοι μάλιστα έχασαν τη μάχη. «Ζούσα έναν εφιάλτη. Ένιωθα τον θάνατο που υπήρχε τριγύρω μου. Στους ασθενείς, βέβαια, απέφευγαν να μας πούνε για το εάν κατέληξε κάποιος, αλλά μέσα από το διαδίκτυο μαθαίναμε τι συνέβαινε. Υπέστην μεγάλο σοκ, όταν έμαθα για τον χαμό ενός καλού φίλου, του dj και μουσικού Γιάννη Σαλάχα, ο οποίος υπέκυψε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λάρισας. Όσο περνούσαν οι ημέρες και η κατάστασή μου επιβαρυνόταν, τόσο περισσότερο απογοητευόμουν. Υπό αυτές τις συνθήκες καταλαβαίνεις πως όλα κρέμονται από μία κλωστή. Όμως, δόξα τον Θεό, όλοι οι γιατροί και νοσηλευτές βρίσκονταν συνεχώς από πάνω μου και τους χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ».
Η 1η Οκτωβρίου, η ημέρα που βγήκε από το νοσοκομείο, θα μείνει βαθιά χαραγμένη στη μνήμη του Θάνου Μωραϊτίδη: «Όταν έφευγα, οι νοσηλευτές με χειροκρότησαν. Συγκινήθηκα αφάνταστα εκείνη την ημέρα, αφού όλο αυτό με την Covid-19 ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που πέρασα στη ζωή μου. Και το πιο επώδυνο ήταν πως επί τόσες εβδομάδες στερήθηκα την οικογένειά μου. Η μόνη επικοινωνία με τον έξω κόσμο γινόταν μέσω Skype», παραδέχθηκε. Πλέον βρίσκεται σε φάση αποκατάστασης, δηλώνοντας, όμως, έτοιμος για τον μακρύ και επίπονο αγώνα που τον περιμένει. «Έχασα περισσότερα από 17 κιλά και η απώλεια μυϊκής μάζας θα με ταλαιπωρήσει για καιρό ακόμη», σχολίασε.
Κλείνοντας δε, θέλησε να στείλει το δικό του μήνυμα πως πέρα από τα υπόλοιπα μέτρα προφύλαξης από τον κορωνοϊό, τα εμβόλια παίζουν πρωτεύοντα ρόλο στην αντιμετώπιση της Covid-19. Κρίνοντας δε από όσα βίωσε από τις αρχές του περασμένου Αυγούστου, όταν και παρουσίασε τα πρώτα συμπτώματα της νόσου, τόνισε πως τα εμβόλια φαντάζουν μονόδρομος. Υπό την προϋπόθεση, ωστόσο, να γίνονται με την ελεύθερη βούληση του καθενός και όχι βάσει υποχρεωτικότητας.
Χριστόφορος Σεμέργελης
