Σε ανακοίνωση της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ παράρτημα Λάρισας αναφέρονται τα εξής:
“Οι εμπνευστές του προγράμματος «Μνήμες Κατοχής στην Ελλάδα» επανήλθαν, με επιστράτευση καθηγητών Πανεπιστημίων, διοργανώνοντας ημερίδα, με στόχο να επιβάλουν την εφαρμογή αυτού του Προγράμματος ως διδασκαλία της Ιστορίας στα σχολεία, επιμένοντας στην αναγκαιότητα καθιέρωσής του σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες.
Αυτή η επιμονή τους να γίνει αποδεκτή μια υποτιθέμενη εύληπτη μέθοδος γνώσης, εκμάθησης και κατανόησης της ιστορίας της ναζιστικής κατοχής στην Ελλάδα και της λαϊκής, αντιστασιακής, απελευθερωτικής πάλης είναι σκόπιμη και στοχοπροσηλωμένη στις πολιτικές επιδιώξεις των αστικών δυνάμεων στις σύγχρονες συνθήκες.
Άλλωστε το είπε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Αιγαίου, που είχε την πρωτοβουλία της συνδιοργάνωσης της ημερίδας πολύ συγκεκριμένα, μιλώντας για «πολιτικές και ιδεολογικές αντιστάσεις τις οποίες συναντά το Πρόγραμμα». Αντιστάσεις εναντίον της εφαρμογής «μιας διμερούς και αμφοτεροβαρούς συνεργασίας, με στόχο την ιστορική αυτογνωσία, που θα προετοίμαζε το έδαφος για την υλοποίηση πρακτικών απονομής ιστορικής δικαιοσύνης για τα ζητήματα που δημιούργησε η γερμανική Κατοχή στην Ελλάδα….. Οφείλουμε να προσεγγίσουμε το Πρόγραμμα απερίσπαστοι από ιδεοληψίες ως ένα εξαιρετικό μαθησιακό πλαίσιο και ταυτόχρονα ως μια πλούσια εργαλειοθήκη προσομοιωμένων ιστορικών πρακτικών …..αποβλέποντας στην προώθηση των φλεγόμενων ζητημάτων της ιστορικής δικαιοσύνης, που διαταράσσουν τις σχέσεις των δύο κρατών ή και των δύο λαών».
Γίνεται φανερό ότι η ιστορική δικαιοσύνη σημαίνει αυτό που επιδιώκει το Πρόγραμμα, δηλαδή να επιβάλλει τις διαφορετικές προσεγγίσεις του πολέμου και της κατοχής, γι΄αυτό επιλέγονται μαρτυρίες και των θυμάτων και των θυτών. Για να «κατανοήσουν» οι μαθητές και την άλλη πλευρά, τους ναζιστές κατακτητές του λαού και της χώρας μας, οι οποίοι παρουσιάζουν τα γεγονότα από τη δική τους σκοπιά. Να προσεγγίσουν οι μαθητές την Ιστορία ο καθένας υποκειμενικά, με βάση τις μαρτυρίες. Για τέτοια δικαιοσύνη μιλούν. Για παραμόρφωση της ιστορικής μνήμης ή και δικαιολόγηση των ναζιστικών εγκλημάτων, με βάση τις μαρτυρίες των ναζιστών, προκειμένου να μη διαταράσσονται οι σχέσεις των δύο κρατών, οι οποίες δεν διαταράσσονται αφού είναι σύμμαχοι και εταίροι σε ΕΕ και ΝΑΤΟ.
Είναι αδύνατον ο μαθητής ή ο φοιτητής να κατακτήσει την ιστορική γνώση, να προσεγγίσει την ιστορική αλήθεια στη βάση της υποκειμενικής και συναισθηματικής προσέγγισης των μαρτυριών και όχι των ιστορικών γεγονότων.
Σε αυτή την ημερίδα προσπάθησαν να διαφοροποιήσουν τη ρητορική τους, να την κάνουν πιο εύληπτη, πατώντας στην ίδια αντιεπιστημονική τους μεθοδολογία, τόσο στην καταγραφή της Ιστορίας όσο και στη διδασκαλία της.
Επιχείρησαν δηλαδή να διαμορφώσουν μια πιο καλοστημένη παγίδα, ελπίζοντας να περάσει στον κόσμο, ιδιαίτερα στη νεολαία, το εγχείρημα διαστρέβλωσης της Ιστορίας μέσα από την Εκπαίδευση.
Ομολόγησαν οι ακαδημαϊκοί που συμμετείχαν στην ημερίδα ότι το Πρόγραμμα που προωθούν δέχεται «πολεμική» από μεγάλο μέρος της κοινωνίας και προσπαθούν να το εντάξουν στα Πανεπιστήμια, μέσω πρωτοβουλιών ορισμένων καθηγητών, ώστε να περάσουν το Πρόγραμμα, αρχικά τουλάχιστον, στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Επανέλαβαν τα χιλιοειπωμένα επιχειρήματά τους περί «Προφορικής Ιστορίας» και «Ιστορίας από τα κάτω» σε αντιπαράθεση με τους «επαγγελματίες Ιστορικούς» και τις «αρτηριοσκληρωτικές λογικές».
Οι ομιλητές στην ημερίδα, οι οποίοι κρατούν πρωταγωνιστικό ρόλο στην αλλοίωση και στη λήθη των ιστορικών γεγονότων, αποκαλύφθηκαν ως προς το ρόλο που επέλεξαν για τον εαυτό τους υποστηρίζοντας ότι :
Το Πρόγραμμα μεριμνά για τη μεθοδική καταλαγή της δίκαιης αγανάκτησης και της αδιέξοδης μνησικακίας μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας στη ναζιστική κατοχή. Αποβλέπει στη συνείδηση μαθητών και φοιτητών και στην αναβάθμιση της ιστορικής κουλτούρας, ώστε οι μαθητές να είναι «απερίσπαστοι από ιδεοληψίες», σαν να είναι ιδεοληψίες οι ναζιστικές θηριωδίες και τα ολοκαυτώματα με χιλιάδες θύματα.
Τόνισαν ότι οι κυβερνώντες θα πρέπει να επιδείξουν πολιτική βούληση για την εφαρμογή του Προγράμματος, παρά την αρνητική επίδραση που ενδέχεται να έχουν οι λαϊκές αντιδράσεις.
Στόχος του όλου εγχειρήματος της ημερίδας ήταν ο ολοκληρωτικός εξαγνισμός του Προγράμματος, καθώς και η διατήρηση της θέσης των ίσων αποστάσεων στο θέμα των Γερμανικών Επανορθώσεων. Είναι και αυτό το ζήτημα, μεταξύ των άλλων, στο όνομα «της ιστορικής δικαιοσύνης και της μη διατάραξης των σχέσεων των δύο κρατών».
Υπενθυμίζουμε ότι το «Πρόγραμμα Μνήμες Κατοχής στην Ελλάδα» χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας, το ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», το ελεύθερο πανεπιστήμιο του Βερολίνου και το Γερμανικό ίδρυμα «Μνήμη, Ευθύνη και Μέλλον» σε συνεργασία με το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Το εγχείρημα βασίζεται στην προσέγγιση της Ιστορίας της Κατοχής αποκλειστικά μέσα από προσωπικές αναμνήσεις ηλικιωμένων ανθρώπων, αποκλείοντας ιστορικά τεκμήρια και ντοκουμέντα, για να είναι υποτίθεται πιο ελκτική η μελέτη της Ιστορίας. Παραβλέπει ότι η κάθε μαρτυρία διακατέχεται από αποσπασματικότητα και υποκειμενικότητα. Η μέθοδος είναι αντιεπιστημονική, ο ιστορικός επιλέγει τις μαρτυρίες που εκείνος εκτιμά, απαλλαγμένος από τα ιστορικά τεκμήρια.
Το αντιεπιστημονικό εγχείρημα εντάσσεται στις επιδιώξεις της Γερμανίας για την αναθεώρηση της Ιστορίας του Β΄ΠΠ, προκειμένου να βελτιώνει την εικόνα της και να προωθεί την εξωτερική της πολιτική.
Η μέθοδος αναθεώρησης της Ιστορίας, που προωθεί το Πρόγραμμα, ηθελημένα παραγνωρίζει ότι για να είναι αντικειμενική η ιστορική έρευνα χρειάζεται την επιστημονική μεθοδολογία.
Η κάθε μια μαρτυρία είναι μια επιμέρους υποκειμενική προσέγγιση της Ιστορίας και είναι αδύνατο να συμβάλλει αντικειμενικά στην ολόπλευρη γνώση της ιστορικής εξέλιξης της περιόδου στην οποία αναφέρεται.
Όταν η ιστορική έρευνα δέχεται κάθε ατομική πράξη, αποκομμένη από το κοινωνικό πλαίσιο, στο οποίο διαδραματίζεται, τότε οι μαρτυρίες αξιοποιούνται για να συσκοτίσουν την κοινωνική ιστορία.
Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που προωθούν είναι ένα ακόμα βήμα στην κλιμάκωση για την αναθεώρηση – παραχάραξη της Ιστορίας του Β΄ΠΠ, των αντιστασιακών- λαϊκών κινημάτων. Προωθείται, με το πέρασμα από την ιστορική μνήμη στη λήθη, το μέλλον των κοινών συμφερόντων των αστικών τάξεων Γερμανίας και Ελλάδας και όχι το κοινό μέλλον των λαών. Το λαϊκό συμφέρον είναι η διατήρηση της ιστορικής αλήθειας, από την οποία προκύπτουν διδάγματα για το παρόν και το μέλλον λαού και νεολαίας.
Καλούμε τις Ομοσπονδίες, τους συλλόγους των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης, την ΑΣΓΜΕ, τις Ομοσπονδίες, τις Ενώσεις, τους συλλόγους γονιών να αντιδράσουν, με όποιο πρόσφορο τρόπο, κατά της νέας, πιο ύπουλης και απαράδεκτης επιχείρησης παραχάραξης της Ιστορίας με το Πρόγραμμα «Μνήμες Κατοχής στην Ελλάδα», μέσα από τη διδασκαλία, στην Εκπαίδευση. Να δραστηριοποιηθούν ενάντια σε κάθε προσπάθεια υλοποίησης αυτού του αντιεπιστημονικού Προγράμματος.
Η γνώση είναι δύναμη. Η κατάκτηση της ιστορικής αλήθειας είναι όπλο του λαού και της νεολαίας μας απέναντι στις αντιλαϊκές και αντιεκπαιδευτικές πολιτικές, απέναντι στη βαρβαρότητα του συστήματος της εκμετάλλευσης, που καταπιέζει και εξοντώνει με τα αντεργατικά – αντιδραστικά μέτρα και με τους άδικους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Είναι όπλο για την οργάνωση του αγώνα του λαού μας, που μπορεί να δώσει λύση, όταν έχει στόχευση να ανατρέψει τον αρνητικό συσχετισμό, να ενισχύσει την προοπτική για τη λαϊκή ευημερία, με την ανατροπή της αστικής εξουσίας, με ριζικά διαφορετικό τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας, της παιδείας, της οικονομίας, που θα έχει σκοπό την ικανοποίηση των σύγχρονων ανθρώπινων αναγκών, με εργατική εξουσία”.
