Η Κατερίνα Λιόλιου διανύει αναμφισβήτητα μια από τις πιο δημιουργικές φάσεις της καριέρας της αφού πέρα από την επιτυχημένη πορεία της στον χώρο της μουσικής, αυτή την περίοδο τη βλέπουμε και σε έναν διαφορετικό ρόλο, αυτό της παρουσίασης των backstage του X-Factor μαζί με τον Ηλία Μπόγδανο.
Η ίδια, μιλώντας στο περιοδικό DownTown και τον δημοσιογράφο Διονύση Χριστόπουλό, αποκάλυψε πως πέρασε από τη φάση που ένιωθε πως όλοι την αδικούν αλλά πλέον, μετά από αρκετή δουλειά με τη φωνή αλλά και τον εαυτό της έχει καταφέρει να φτάσει στο σημείο που ονειρευόταν.
Τελικά Κατερίνα, φέτος είναι η χρονιά σου;
Είναι μια χρονιά με πάρα πολύ τρέξιμο και κούραση, αλλά νιώθω ότι αποδίδουν καρπούς οι κόποι οκτώ ετών. Αυτά τα οκτώ χρόνια, από τότε που βγήκα από το “Voice”, δούλεψα σκληρά. Άνοιγα μουσικά προγράμματα, έκανα φωνητικά… – την ίδρωσα τη φανέλα. Ήταν χρόνια πολύ χρήσιμα, αλλά δεν ήταν η ώρα μου να βρεθώ στη θέση που ήθελα. Έπρεπε να δουλέψω κι άλλο.
Γιατί λες ότι δεν ήταν η ώρα σου;
Πρώτα το κομμάτι το ηλικιακό. Δε μπορείς να ωριμάσεις στα 19. Όταν είσαι σε εκείνη την ηλικία θέλεις να κατακτήσεις τον κόσμο. Τρως μια ωραία τούμπα, βλέπεις τι ωραίο που είναι το πάτωμα και ανεβαίνεις σιγά – σιγά. Εγώ δούλεψα πολύ αυτό το διάστημα τη φωνή μου και την ψυχολογία μου.
Τι αποτέλεσμα είχες δουλεύοντας την ψυχολογία σου;
Κατάλαβα ότι το πιο σημαντικό είναι να είσαι ο εαυτός σου. Οι περισσότεροι αυτή τη συμβουλή μου έδιναν, αλλά δεν καταλάβαινα τι εννοούν. Μόλις κατάφερα να βρω τον δρόμο μου, βελτίωσα και βρήκα τον εαυτό μου.
Τι είχε μέχρι τότε ο εαυτός σου;
Είχα το σύνδρομο του αδικημένου. Έλεγα, “γιατί δεν τα καταφέρνω αφού μπορώ; Γιατί με αδικούν;” Κατάλαβα ότι τελικά δε σε αδικεί κανένας, εσύ αδικείς τον εαυτό σου.
