Για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε με τους παπαράτσι και τη διαχείριση της ξαφνικής δημοσιότητας μίλησε η Κατερίνα Παπουτσάκη στον Άρη Καβατζίκη και την εκπομπή “Πάμε Δανάη“. Η ηθοποιός περιέγραψε διάφορα περιστατικά που είχε ζήσει στα πρώτα της βήματα όταν οι παπαράτσι την περίμεναν έξω από το σπίτι της αλλά και περιπτώσεις που είδε τα λεγόμενά της σε συνεντεύξεις να αλλοιώνονται.
«Πλέον είμαι καλά με τη δημοσιότητα. Υπήρχε ένα διάστημα που μου κάνανε τη ζωή δύσκολη. Υπάρχουν άνθρωποι που χαίρονται με αυτά, να ασχολούνται μαζί τους. Δεν είναι έτσι όμως. Για ανθρώπους που αυτοσκοπός είναι η δημοσιότητα είναι οκ αυτό αλλά για μένα δεν ήταν… Για μένα ήταν μεγάλη δυσκολία. Ήταν πολύ παραβατικό σε κάποια φάση. Μπήκαν μέσα στην εκκλησία, δεν ξέραμε ακριβώς ποιος καλεσμένος είναι ποιανού, ήταν ένας παπαράτσι και τράβαγε και εμείς νομίζαμε ότι ήταν δικός μας φωτογράφος. Είχε φανταστικά κάδρα. Αλλά δεν ήταν αυτό.
Το φοβερό ήταν ότι μου τη στήνανε έξω από το σπίτι, κάνανε φωτομοντάζ για να βάλουν ότι εγώ βγήκα με κάποιον άλλο από το σπίτι που δεν είχα βγει ποτέ. Έχει τύχει να με κυνηγάνε σε σοκάκια. Δε θα το ξεχάσω ποτέ αυτό, ένας μπροστά, ένας πίσω, ένας από το πλάι, ένας με το μικρόφωνο… Αυτό ήταν παρενόχληση.. Εγώ να κλαίω…» είπε η Κατερίνα Παπουτσάκη.
Σε άλλο σημείο η Κατερίνα Παπουτσάκη ανέφερε: «Ή όλα αυτά που λέγανε για μένα σε εξώφυλλα, σε κάτι τίτλους απαράδεκτους που δεν τα είχα πει κιόλας και με παρουσίαζαν σαν να είμαι ένας άνθρωπος που δε θα ήθελα να έχω και καμία σχέση μαζί του. Αυτό είναι παραβίαση, είναι βιασμός του ποιος είσαι. Είχα πληγωθεί πάρα πολύ από όλο αυτό. Ήταν πλήρης αλλοίωση όσων είχα πει. Θυμάμαι και ακριβώς ποιος και τι αλλά πλέον δεν έχει κανένα νόημα όλο αυτό. To αυτοάνοσο τότε προέκυψε»
«Φοβερή παραβίαση, φώναζαν άνθρωποι “αφήστε την κοπέλα”, εγώ έκλαιγα κι αυτοί μου έλεγαν “σ’ αρέσει τώρα, σ’ αρέσει;”. Σε εξώφυλλα έβαζαν απαράδεκτους τίτλους πράγματα που δεν είχα πει ποτέ, με παρουσίαζαν ως άνθρωπο με τον οποίο δεν θα ήθελα ποτέ να έχω σχέση. Είχα πληγωθεί πάρα πολύ από όλο αυτό, ήμουν σε φάση που έλεγα “για ποιά ακριβώς μιλάνε; Ποιά είναι αυτή η κοπέλα;”, αλλοίωναν πλήρως τα λεγόμενα μου. Πολύ τραυματικά πράγματα, χτυπιόμουν, έκλαιγα, έλεγα δεν θέλω άλλα δεν μπορούσα να μη δίνω συνεντεύξεις, ήμουν σε μία σειρά και έπρεπε να μιλήσω».
