‘’…Το φως εμακρύνετο, εφαίνετο απώτερον ολονέν. Ήτο άφθαστον. Τέλος έγινεν άφαντον από τους οφθαλμούς του”.
… Τρεις νύχτες το κυνηγούσαν και “πάντοτε έβλεπον την μυστηριώδη λάμψιν να χορεύει εις τα κύματα”…Και πάντα γινόταν “άφαντο”. Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Περισσότερα Εδω