Στην εκπομπή «Καλύτερα Αργά» βρέθηκε καλεσμένη η Αίθρα Λυκουρέζου και μίλησε για όλους και για όλα.
Σε μια συζήτηση εφ’ όλης της ύλης με την Αθηναϊδα Νέγκα, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στην μητέρα της, Ζωή Λάσκαρη, αλλά και στις δυσκολίες που αντιμετώπισε όταν έφυγε από τη ζωή.
«Έχω παίξει στο θέατρο με τη μητέρα μου, έχω παίξει και χωρίς τη μαμά, έχω στήσει παραστάσεις μουσικοχορευτικές και γενικότερα έχω μεγαλώσει μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό. Απλά μικρότερη δεν είχα το τσαγανό να το κάνω γιατί είχα πάντα την εικόνα της μάνας μου, που ήταν αυτή που ήταν και ντρεπόμουν. Κάποια στιγμή όμως μου είπε η μητέρα μου, «πρέπει να το κάνεις και θα το κάνουμε μαζί». Έτσι και έγινε. Θέλω να ξανακάνω πράγματα στο θέατρο, τώρα κάτι ετοιμάζω για το φθινόπωρο αλλά δεν μπορώ να πω ακόμα. Επτά χρόνια τώρα που λείπει η μάνα μου, δεν είχα μπει ούτε καν σε θέατρο. Δεν μπορούσα καθόλου, με έπνιγε. Ενώ ήταν ένας χώρος πολύ ευχάριστος, με έπνιγε», είπε η Αίθρα Λυκουρέζου.
«Νομίζω πως το πένθος το μεγεθύνουν οι άνθρωποι γύρω σου, οι οποίοι θέλουν να είσαι καλά γρήγορα. Και η κοινωνία που δεν σε αφήνει να πενθήσεις, έτσι όπως θα έπρεπε να πενθήσεις. Δηλαδή “πρέπει να είσαι καλά και χαρούμενος”, “πρέπει να το ξεπεράσεις γρήγορα και να πάρεις κάτι για να είσαι καλά”. Σε αυτό το κομμάτι νομίζω ότι ζοριζόμαστε κάποιοι πιο πολύ», πρόσθεσε σε άλλο σημείο η κόρη της Ζωής Λάσκαρη.
«Δεν έχω ιδέα πότε ξεπερνάμε τον χαμό ενός γονιού, στον καθένα νομίζω ότι είναι διαφορετικό. Εμένα είναι με κύματα. Δηλαδή τον πρώτο καιρό το βούλωνα, γιατί έκανα πράγματα, μετά μου βγήκε και με πλάκωσε για δυο χρόνια. Μετά ήμουν καλύτερα, μετά πάλι είχα κάποιες στιγμές. Δεν μπορώ να πω πως «πάει και τελείωσε», δεν νομίζω ότι συμβαίνει αυτό το πράγμα», συμπλήρωσε ολοκληρώνοντας η Αίθρα Λυκουρέζου.
Για την εξάρτησή της από ουσίες, η Αίθρα Λυκουρέζου εξήγησε: «Ήμουν εθισμένη και στην κόκα και στην μαριχουάνα και στα χάπια, μόνο στο αλκοόλ δεν ήμουν. Έπινα πολύ, αλλά δεν με ενδιέφερε. Τα ναρκωτικά χτυπάνε όλες τις πόρτες, δεν έχει να κάνει με το ποια είναι η οικογένεια. Υπάρχουν παιδιά που θα πέσουν στον αθλητισμό, άλλα στα χάπια, άλλα στις εξόδους, άλλα στο σεξ, άλλα στον τζόγο και άλλα στο φαγητό. Όλο ξεκινάνε από το ότι τα παιδιά θέλουν πιο πολλή αγάπη από αυτή που τους δίνουν. Στην δική μου περίπτωση, παρόλο που ήμουν με τη μαμά μου, παράλληλα έλειπε και πολύ. Ήμουν μόνη μου και έβγαινα από πολύ μικρή ηλικία, δοκίμασα και κόλλησα».
