Να μας δώσει ορισμένες συμβουλές λόγω και της εποχής που διανύουμε, για να φτιάξουμε το σώμα μας, θέλησε μέσα από ανάρτησή του o Καθηγητής Δημήτρης Κουρέτας, φέρνοντας το παράδειγμα του βασιλικού πιγκουίνου.
Ο Ηλίας Μαμαλάκης παρενέβη με σχόλιο κάτω από την ανάρτησή του δίνοντας τις δικές του συμβουλές μάλιστα στον προέτρεψε να… «αφήσει τον πιγκουίνο και να πιάσει το ελληνικό καλοκαίρι…».
Αναλυτικότερα ο Καθηγητής Κουρέτας ανάρτησε τα εξής:
«Επειδή είναι πια βαθύ καλοκαίρι και εγω λέω οτι είναι ο καλύτερος καιρός για να αλλάξουμε το σώμα μας σας γράφω το παράδειγμα του βασιλικού πιγκουίνου.
Ο βασιλιάς πιγκουίνος (Aptenodytes patagon) πρέπει να ταξιδέψει στην ενδοχώρα για να τραφεί, έως και 180 km μακριά από τον ωκεανό. Για τις επόμενες εβδομάδες, θα ζήσουν από τα αποθέματα τους: λίπος, μικροθρεπτικά συστατικά και πρωτεΐνη. Ο βασιλιάς πιγκουίνος ψάχνει για την <<αγαπημένη>> του ενώ νηστεύει και ζευγαρώνει μόλις την βρει. Ενώ νηστεύει ακόμη, το θηλυκό κάνει ένα αυγό μετά από 5 με 6 εβδομάδες. Η προσαρμοστικότητα των πρωτεϊνικών δομών ενός οργανισμού που νηστεύει φαίνεται από την ικανότητα να παράγει ένα αυγό 400 g από τα αποθέματα του ίδιου του οργανισμού. Ο βασιλιάς πιγκουίνος που νηστεύει έχει την ικανότητα να φτιάχνει τα καλοκαιρινά φτερά του χρησιμοποιώντας μόνο 1 kg από την πρωτεΐνη του σώματος του.
Αφού αυτό ολοκληρωθεί, το θηλυκό περνάει το αυγό στον πατέρα και ταξιδεύει πίσω στον ωκεανό όπου ξαναχτίζει τα αποθέματα του. Για πάνω από 65 ημέρες, το κοιλιακό του λίπος χρησιμεύει ως αποθήκη θρεπτικών και προστατεύει το αυγό από το κρύο. Ακριβώς πριν οι αποθήκες λίπους του αρσενικού εξαντληθούν, τo μικρό έχει εκκολαφθεί. Ο βασιλιάς πιγκουίνος τώρα περιμένει ανήσυχα να επιστρέψει το θηλυκό.
Μετά από 115 ημέρες νηστείας, ένα ακαταμάχητο σήμα τον οδηγεί να επιστρέψει στον ωκεανό να ψαρέψει. Αν το θηλυκό επιστρέψει στην ώρα του για να φροντίσει το μικρό της, το ταΐζει με ψάρια που διατηρεί στο στομάχι της για ημέρες. Αν το θηλυκό δεν επιστρέψει (π.χ. πεθάνει), το αρσενικό αφήνει το μικρό το οποίο δεν μπορεί να επιβιώσει μόνο του. Αυτό δείχνει τη δύναμη του μεταβολικού σήματος να ξαναχτίσει τα αποθέματα του οργανισμού του. Ο μεταβολικός ρυθμός σε κατάσταση ηρεμίας μειώνεται καθ΄όλη τη διάρκεια της νηστείας εκτός από τις πολύ πρώτες ημέρες.
Όταν τα αποθέματα λίπους εξαντλούνται σε τέτοιο βαθμό ώστε τα αποθέματα ενέργειας είναι επαρκή μόνο για να φτάσει στον ωκεανό , τα σήματα του συμπαθητικού νευρικού συστήματος που αυξάνουν το μεταβολικό ρυθμό σε κατάσταση ηρεμίας αυξάνουν: ο πιγκουίνος γίνεται ακούραστος, υπερδραστήριος-πρέπει να φύγει. όχι μόνο το ζώο δεν χρησιμοποιεί τα εναπομείναντα αποθέματα λίπους στο δρόμο για τον ωκεανό αλλά και ένα μεγάλο ποσό πρωτεΐνης. Αυτή η αποικοδόμηση πρωτεϊνών είναι αντιστρεπτή αν ο πιγκουίνος επιστρέψει στην ώρα του για να φάει.
Η σημερινή ανάρτηση θέλει να δείξει την δυναμική που έχει η ικανότητα ενος οργανισμού να νηστέψει για να διατηρήσει τα αρχέγονα σήματα που καθόρισαν την εξέλιξη του . Το ίδιο γίνεται και στους ανθρώπους. Θα γράψω τις επόμενες μέρες πόσο αντέχει ενας οργανισμός χωρίς φαγητό και πόσο αυτό είναι σε θέση να τον καθορίσει μεταβολικά αλλά και ψυχικά ( περίπτωση ανθρώπων που κάνουν απεργία πείνας)».
Βλέποντας την ανάρτηση ο κ. Μαμαλάκης (ειδικός στη γαστρονομία) απαντάει:
«Όλα καλά και χρήσιμα
Όμως τώρα στο κατακαλόκαιρο
Πες μας για τα οφέλη της σαρδέλας στην σχάρα σε συνδυασμό με δυο ποτηράκια ούζο
Πες μας για την ώριμη ντομάτα αν πρέπει να την ξεφλουδίζουμε ή όχι
Πες μας για την γλιστρίδα
Πες μας όταν πίνουμε το ουζάκι μας μπορούμε να ακούμε ένα λαϊκό άσμα
Αν μετά τον μεζέ μπορούμε να φάμε έναν μπακλαβά
Χαλάρωσε μας και μαζί μ εμάς χαλάρωσε και σύ
Σου μιλάει η πειρα
Άσε τον πιγκουίνοι και πιάσε το ελληνικό καλοκαιρι»
Για να λάβει την εξής απάντηση από τον κ. Κουρέτα: «ενταξει ενταξει θα γραψω…».
Δείτε την στιχομυθία:
