Ο πρωτογενής τομέας διατηρεί μία σταθερά φθίνουσα πορεία τις τελευταίες δεκαετίες με τους αγρότες να βγαίνουν σχεδόν κάθε χρόνο στους δρόμους με τα τρακτέρ τους διεκδικώντας μία καλύτερη μοίρα.
Ωστόσο, με την ενεργειακή κρίση, επιβεβαιώθηκε η λαϊκή ρήση του «υπάρχουν τα χειρότερα», καθώς τα όσα συμβαίνουν φαντάζουν την «τέλεια καταιγίδα» για τον Ελληνικό πρωτογενή τομέα.
Και για να μην μπερδεύεται πολύ η κατάσταση, τα απλά μαθηματικά των Λαρισαίων αγροτών που με διαδοχικές συσκέψεις ετοιμάζονται για έναν χειμώνα που θα είναι πρωτόγνωρος όχι μόνον για τους ίδιους αλλά και για την κυβέρνηση (αφού ο Αρμαγεδδών εκτιμάται πως θα βγάλει στους δρόμους και τον τελευταίο δύσπιστο του καναπέ), δεν αφήνουν περιθώρια αντιλόγου. Ή τουλάχιστον εκείνου του αντιλόγου που ως άλλη επικοινωνιακή «καραμέλα» έλεγε ότι «οι αγρότες διαμαρτύρονται για το παντεσπάνι και μόλις τελειώσουν τις δουλειές τους».
Έχουμε και λέμε: Εν έτει 2016 και με την τιμή του πετρελαίου στο 1 ευρώ, η επιστροφή του ειδικού φόρου στους αγρότες από την κυβέρνηση ανέρχονταν στα 180 εκ. ευρώ για όλες τις καλλιέργειες. Σήμερα, με το πετρέλαιο στα 2,2 ευρώ το ίδιο ποσό έχει σχεδόν ψαλιδιστεί στο ένα τρίτο, αφού είναι μόλις 69 εκ. ευρώ.
Την ίδια ώρα, η τιμή της κιλοβατώρας στο ρεύμα έχει ξεπεράσει τα 20 λεπτά όταν πριν από μερικούς μήνες ήταν μόλις 7 λεπτά. Αυτός είναι ο λόγος εξάλλου, που οι αγρότες επιμένουν αν απολαμβάνουν αφορολόγητο πετρέλαιο όπως οι εφοπλιστές και οι ξενοδόχοι, κάτι που δε θα ευεργετήσει μόνον τις δικές τους τσέπες, αλλά θα αποκλιμακώσει σημαντικά και τις τιμές στην αλυσίδα τροφοδοσίας μίας μεγάλης γκάμας προϊόντων που φθάνουν στο τραπέζι μας.
Δύο βασικά οικονομικά δεδομένα που προδιαγράφουν μία σκληρή μετωπική σύγκρουση με την κυβέρνηση, αν δεν αλλάξει δραματικά η πολιτική της τελευταίας…
Α.Ρ.
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις
