Η δημοφιλής παίκτρια του MasterChef μοιράστηκε την εμπειρία της από το ριάλιτι μαγειρικής και μιλά για τις δυσκολίες που βίωσε και την έκαναν τον άνθρωπο που είναι σήμερα.Η Λία Μακροστεργίου άφησε το δικό της στίγμα στον φετινό κύκλο του ριάλιτι μαγειρικής όπου συμμετείχε.
Μπορεί αρχικά να φαινόταν outsider παρόλα αυτά κατάφερε να φτάσει αρκετά μακριά. Μιλώντας σε πρόσφατη συνέντευξή της αναφέρθηκε στην περίοδο που τραγουδούσε στο Βόλο ενώ δε δίστασε να μιλήσει για την άσχημη εμπειρία που βίωσε.
Πώς ασχολήθηκες με τραγούδι;
«Τυχαία. Είχα πάει σε ένα νυχτερινό κέντρο με φίλους από τη δουλειά. Εκεί τραγούδησα και ακούγοντας με ο επιχειρηματίας μου πρότεινε να το κάνω επαγγελματικά. Όταν τότε έπαιρνα μεροκάματο 30 ευρώ στην καφετέρια ανεβοκατεβαίνοντας σκάλες νια οκτώ ώρες και ξαφνικά μου έδιναν 130 ευρώ για να τραγουδάω, εννοείται ότι θα έλεγα «ναι». Δεν είχα το ψώνιο να γίνω τραγουδίστρια, ούτε μου άρεσε η νύχτα. Για αυτό και όταν έβρισκα μια πρωινή δουλειά που να με καλύπτει οικονομικά δεν τραγουδούσα σε νυχτερινά κέντρα».
Τι δεν σου άρεσε στη νύχτα;
«Δεν μου ταίριαζε. Ακόμα και το ότι έπρεπε να ντυθώ και να βαφτώ κάθε βράδυ επτά φορές την εβδομάδα, για μένα ήταν κουραστικό. Στη νύχτα γνώρισα και ωραίους ανθρώπους, και μάλιστα με τραγουδίστριες που είχαμε συνεργαστεί δέκα χρόνια πριν εξακολουθούμε να επικοινωνούμε. Αλλά είδα και άσχημα πράγματα».
Ποια ήταν η πιο άσχημη εμπειρία που βίωσες ως τραγουδίστρια;
«Το χειρότερο που μου έχει συμβεί ήταν το 2010, όταν τελειώνοντας μια πολύ ωραία σεζόν όπου τραγουδούσα με τον Σταμάτη Γονίδη, βρέθηκα σε ένα νυχτερινό κέντρο της επαρχίας. Ύστερα από έναν μήνα δουλειάς που ήμασταν απλήρωτοι, όλοι αποφασίσαμε να ζητήσουμε τα χρήματα μας. Τότε ο επιχειρηματίας έβγαλε όπλο. Πρέπει να σου πω ότι πριν συμβεί αυτό το περιστατικό είχα δει στον ύπνο μου τον πατέρα μου. Ήταν η μόνη φορά που τον είχα δει από τότε που τον έχασα και θυμάμαι ότι έλεγα στις συναδέλφους μου πως κάτι άσχημο θα γίνει…
Εννοείται ότι έφυγα χωρίς να έχω ούτε ένα ευρώ στην τσέπη μου από αυτό το μαγαζί. Ζήτησα από έναν ηχολήπτη να με πάει στα ΚΤΕΛ για να γυρίσω στο σπίτι μου, αλλά δεν είχα χρήματα ούτε για το εισιτήριο. Ευτυχώς, με βοήθησε ένας φίλος του πατέρα μου και μπόρεσα να γυρίσω στον Βόλο. Δεν πήγα καν από το σπίτι που είχα τότε στην Αθήνα για να πάρω τα πράγματα μου. Ήταν τόσο μεγάλο το σοκ που ζήτησα από την
αδελφή μου να έρθει στην Αθήνα για να οργανώσει τη μετακόμιση. Από εκείνο το περιστατικό και μετά έκανα δυόμισι χρόνιο να ξανατραγουδήσω», αποκαλύπτει η ίδια στο ΟΚ.
