Η Ρόζα Ψευτούρα- Ορτέγα (Rosa Pseftura de Ortega) γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αργεντινή, στην πόλη Ρεσιστένσια, πρωτεύουσα της επαρχίας Τσάκο. Μέχρι τον θάνατό της, στις 8 Φεβρουαρίου του 2020, εξακολουθούσε να εργάζεται ασταμάτητα για την προβολή του ελληνικού πολιτισμού στην «άγρια» (καθώς μεγάλη έκταση του νομού καλύπτεται από ζούγκλα) και απομακρυσμένη περιοχή της αργεντίνικης γης.
Θέλοντας να τιμήσουν τη γυναίκα που τους πρόσφερε την ευκαιρία να «αγκαλιάσουν» τον πολιτισμό και την ιστορία της Ελλάδας, οι κάτοικοι της πόλης αποφάσισαν να δώσουν το όνομα της Ψευτούρα- Ορτέγα σε κεντρική πλατεία του τόπου. Η επίσημη τελετή ονοματοδοσίας -ένα γεγονός προσαρμοσμένο στις συνθήκες της πανδημίας του κορονοϊού και στους υγειονομικούς κανόνες- θα πραγματοποιηθεί απόψε, Παρασκευή 9 Απριλίου, στις 7μμ τοπική ώρα.
Η Δρ. Χριστίνα Τσαρδίκου, πρόεδρος της Ελληνικής Πολιτιστικής Οργάνωσης «Νόστος» του Μπουένος Άιρες, της οποίας η Ψευτούρα- Ορτέγα υπήρξε επίτιμο μέλος, μίλησε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για τη Ρόζα, για το έργο της και την προσωπικότητά της:
«Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, αυτή η σπουδαία γυναίκα μιλούσε συνεχώς για την Ελλάδα, την ελληνική ιστορία και τον ελληνικό πολιτισμό, τις αξίες του οποίου φρόντισε να διδάξει στους μαθητές της από όποια βαθμίδα της εκπαίδευσης κι αν υπηρέτησε. Τους έμαθε την ελληνική γλώσσα, τους παραδοσιακούς μας χορούς, τα ήθη και τα έθιμα.
»Μάζεψε τους λίγους Έλληνες της περιοχής και τους γηγενείς φιλέλληνες, που αγκάλιασαν τον πολιτισμό μας. Ακούραστη, γενναία, σπουδαία, διέδωσε την Ελλάδα σ’ αυτό το φτωχό και ξεχασμένο μέρος του κόσμου».
Από την πλευρά του, ο γενικός γραμματέας Δημόσιας Διπλωματίας και Απόδημου Ελληνισμού Γιάννης Χρυσουλάκης, ο οποίος θα δώσει διαδικτυακά το «παρών» στην τελετή τιμώντας τη μνήμη της Ρόζας Ψευτούρα- Ορτέγα, σημείωσε ότι η ξεχωριστή εκπαιδευτικός «ζούσε και ανέπνεε για την Ελλάδα». «Υπήρξε ένας φάρος πολιτισμού στα μέρη αυτά, τα μακρινά» τόνισε ο ίδιος υπογραμμίζοντας τη σημασία της συγκινητικής, όπως τη χαρακτήρισε, πρωτοβουλίας των τοπικών αρχών να δώσουν το όνομα της αγαπημένης σε πολλούς γυναίκας στην όμορφη γωνιά της πόλης, όπου εκείνη γεννήθηκε και μεγάλωσε. Η μετονομασία της πλατείας αποδεικνύει «πως η Ροσίτα πέτυχε τον στόχο της, να φέρει πιο κοντά αυτές τις δύο μακρινές μεταξύ τους χώρες. Με αυτή σας την κίνηση σήμερα, ικανοποιείτε την ανεκπλήρωτη ανάγκη και τον διακαή πόθο της Ροσίτα, όπως και κάθε ομογενούς: ενώνετε τις δυο της αγάπες σε έναν και μόνο τόπο», επισήμανε ο ΓΓ Απόδημου Ελληνισμού. Φυσικά, όπως ανέφερε ο ίδιος, η Ρόζα δεν αγαπούσε μόνον την Ελλάδα «αγαπούσε άλλο τόσο και την Αργεντινή, την οποία φρόντιζε πάντοτε, με κάθε τρόπο, να διασυνδέει με την Ελλάδα μας», ανέφερε ο κύριος Χρυσουλάκης.
Η «κληρονομιά» της αγάπης για την Ελλάδα
Η Ρόζα Ψευτούρα- Ορτέγα γεννήθηκε στη Ρεσιστένσια, στις 27 Απριλίου του 1935. Ως ιδρύτρια και πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας της Ρεσιστένσια, καθώς και ιδρύτρια της Ένωσης Ξένων Κοινοτήτων της επαρχίας Τσάκο, άφησε πίσω της ένα ιδιαίτερα σημαντικό έργο. Προτού περάσει στον χώρο του Πανεπιστημίου, η Ψευτούρα- Ορτέγα δίδαξε μαθητές σε δημοτικά και γυμνάσια της περιοχής. Έπειτα έγινε καθηγήτρια Γεωγραφίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο del Noreste. Έχοντας συνταξιοδοτηθεί, με τον τίτλο της αντιπρύτανη, έλαβε ως «δώρο» ζωής τις τιμές των συναδέλφων και την εκτίμηση των μαθητών της.
Ο πατέρας της Ρόζας, Δημήτρης Ψευτούρας (Έλληνας μετανάστης από τους Λιβανάτες Φθιώτιδας) ήταν εκείνος που της «κληροδότησε» την αγάπη του για την Ελλάδα. Αυτή την αγάπη προσπάθησε η ίδια να μεταλαμπαδεύσει στους συμπολίτες της, στη Ρεσιστένσια, πραγματοποιώντας μια σειρά δράσεων (συνέδρια και διαλέξεις, συγκρότηση της ομάδας χορού «Να χαρείς», αλλά και μαθήματα ελληνικής μαγειρικής).
Όπως αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κυρία Τσαρδίκου, όλα τα παραπάνω η Ρόζα «τα κατόρθωσε με το πείσμα της, το χαμόγελό της, το μεράκι της». Ωστόσο η ίδια έφυγε από τη ζωή με το παράπονο ότι δεν κατάφερε να αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια, την οποία ήθελε τόσο.
Οι φιλέλληνες της Ρεσιστένσια
Στο μήνυμά του ο γενικός γραμματέας Δημόσιας Διπλωματίας και Απόδημου Ελληνισμού, κύριος Γιάννης Χρυσουλάκης, χαιρετίζει τον φιλελληνισμό των κατοίκων της Ρεσιστένσια: «Τα χρώματα της σημαίας των χωρών μας έχουν το λευκό της ειρήνης και το γαλάζιο της ελευθερίας. Αγαπάμε και οι δύο τη μουσική και τον χορό. Εσείς το ταγκό, εμείς το χασάπικο. Μας δένει ένας αόρατος δεσμός που αψηφά χιλιόμετρα και αποστάσεις», αναφέρει μεταξύ άλλων. Με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, ο ίδιος σημειώνει: «Και οι δυο λαοί τιμούμε το φρόνημα αντίστασης σε κάθε μορφής αυθαιρεσία και ανελευθερία. Ειδικά φέτος, οι Έλληνες μετράμε διακόσια χρόνια πορείας γεμάτης αγώνες κάθε μορφής, διακόσια χρόνια ελευθερίας που θεμελιώθηκε πάνω στο αίμα των ηρώων μας. Διακόσια χρόνια ευγνωμοσύνης».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Φωτογραφίες: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ Χριστίνα Τσαρδίκου
