Σε ηλικία 95 ετών έφυγε σήμερα από τη ζωή η Χαρίκλεια Αναστασοπούλου – Ζαραφωνίτη.
Η εκλιπούσα γεννήθηκε στη Λάρισα, στις 9 του Σεπτέμβρη, το 1926. Γονείς της ήταν ο Δημήτρης Αναστασόπουλος και η Αντιγόνη Κόκκαλη.
Έζησε και μεγάλωσε στον Βόλο, φοίτησε στην Παιδαγωγική Ακαδημία και υπηρέτησε ως δασκάλα Δημοτικής Εκπαίδευσης έως το 1985, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε κατέχοντας τη θέση της διευθύντριας στο 4ο δημοτικό σχολείο Βόλου. Από τα χέρια της πέρασαν πολλοί Βολιώτες και Βολιώτισσες, οι οποίοι γαλουχήθηκαν με την αγάπη που είχε και εκείνη για τα βιβλία και τη γνώση.
Αγαπούσε ιδιαίτερα την Πορταριά και τη Μακρινίτσα, τόπους καταγωγής των γονέων της.
Με τον σύζυγό της Νικόλαο Ζαραφωνίτη, ο οποίος έφυγε πρόωρα, απέκτησαν μια κόρη, τη Ντέμα. Από το γάμο της κόρης της με τον καθηγητή Νίκο Κούντρια, είχε τη χαρά να γνωρίσει και τρία εγγόνια, τον Θανάση, τον Χάρη και την Μαριλού, και τέσσερα δισέγγονα, τη Δήμητρα-Χαρίκλεια, τον Ευθύμη-Αποστόλη, τη Φαίδρα-Ανδριάνα και τη Μαρία-Ελισάβετ. Σε ολόκληρη τη ζωή της εισέπραξε και έδωσε απέραντη αγάπη.
Πολυπράγμων, ενεργή και αξιαγάπητη, με ιδιαίτερη παρουσία στον Οδηγισμό και τον Σοροπτιμισμό, έδινε το παράδειγμα σε πολλές νεότερες γενιές.
Από τα πληθώρα των ταξιδιών που κατάφερε να κάνει, αλλά και από την γεμάτη ένταση ζωή της, σταχυολόγησε και κατέγραψε σε δύο βιβλία τις μνήμες που θεωρούσε αξιοσημείωτες.
Από το βιβλίο της με τίτλο «…στου χρόνου τα γυρίσματα…» (εκδόσεις Επικοινωνία – 2005) ο εγγονός της Θανάσης επέλεξε και παραθέτει ένα επίκαιρο απόσπασμα, εν είδει αποχαιρετισμού
Η μαγεία του Μάη…
Κι άλλη μια άνοιξη, κι ένας ακόμα μήνας Μάης μετράει και καταγράφεται στη γήινη διαδρομή μας. Ένας Μάης γεμάτος θαύματα και μαγεία από την πρώτη ως την τελευταία του μέρα.
Θαύμα το ξαναζωντάνεμα της φύσης. Το πράσινο που ξεμυτίζει σπαταλά και τυλίγει το ναρκωμένο ακόμα κορμί της γης. Που βάφει τους φράχτες, τους όχτους, τους κήπους, τους αγρούς με απληστία και βιασύνη.
…
Μήνας Μάης. Είναι ο Μήνας που με πονάει.
Καθώς φυλλομετρώ τις μέρες του, σταματώ σε δύο ημερομηνίες: 09 Μαΐου – 29 Μαΐου… Είναι οι μέρες που σηματοδοτούν την απουσία αγαπημένων μου προσώπων. Μια απουσία που κάνει το βύθισμα στην ψυχή μου ολοένα και βαθύτερο και πιο οδυνηρό.
Κι ας έχουν περάσει αντίστοιχα έντεκα και τριάντα χρόνια από τότε…
2001
Κάπως έτσι λοιπόν, μια μέρα του Μάη, διάλεξες να τους συναντήσεις!
Καλό ταξίδι.
Θ.
Η κηδεία της θα γίνει αύριο Παρασκευή 14 Μαΐου στις 5μ.μ. από τον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης – Βόλου.
