“Η βορειοανατολική γωνία της Ασκληπιού με την Παπακυριαζή στην πλατεία Ταχυδρομείου.
Τις δύο φωτογραφίες τις χωρίζουν 48 χρόνια”, αναφέρει στην ανάρτηση του το μέλος της Φωτοθήκης Λάρισας, κ. Θωμάς Κυριάκος, συμπληρώνοντας πως: “Στην 1η φωτογραφία βλέπουμε την οικία Κατσίγρα. Πρόκειται για την παλιά κατοικία Πουλιάδη, απέναντι από την κλινική Κατσίγρα (νυν Ιατρική Σχολή) λίγο πριν δοθεί αντιπαροχή”.
Όπως αναφέρει ο κ. Παπαθεοδώρου, σε δημοσίευμα του στην “Ελευθερία” στις 24/12/2017: “Αρχιτεκτονικά το σπίτι διέθετε πολλά νεοκλασικά στοιχεία. Πάνω από την είσοδο βρισκόταν ένας περίτεχνος εξώστης με μαρμάρινα λεπτοδουλεμένα φουρούσια και μεταλλικό κιγκλίδωμα. Όμως εκείνο που χαρακτήριζε το αρχοντικό του Πουλιάδη ήταν μια κατακόρυφη τρίπλευρη προεξοχή του σπιτιού στο μέσον της ανατολικής όψης, σε ολόκληρο το ύψος της, η οποία ψηλά κατέληγε σε μια πυργοειδή κατασκευή. Ήταν ένα αρχιτεκτονικό στοιχείο που το προσδιόριζε και δεν το έχουμε συναντήσει σε κανένα άλλο αρχοντικό της Λάρισας. Στην όψη που έβλεπε προς την πλατεία υπήρχε και μια σιδερένια εξώπορτα η οποία μετά από ένα μικρό άνοιγμα οδηγούσε σε μια δεύτερη, βοηθητική είσοδο, η οποία βρισκόταν στην πυργοειδή προεξοχή.
Ως χρονολογία κατασκευής αναφέρεται το έτος 1910.
Μετά τον θάνατο του Δημητρίου Πουλιάδη το αρχοντικό περιήλθε στην κυριότητα του ανεψιού του Αθανασίου Γουνιτσιώτη, ο οποίος διατηρούσε κατάστημα ψιλικών επί της οδού Ακροπόλεως (Παπαναστασίου σήμερα). Λόγω της στερεάς και επιμελημένης κατασκευής του ο σεισμός του 1941 δεν επέφερε στο κτίσμα σοβαρές ζημιές. Σύμφωνα με το συμβόλαιο αγοράς, ο ιατρός Γεώργιος Κατσίγρας έγινε κάτοχος του αρχοντικού αυτού στις 17 Σεπτεμβρίου 1952, με την προοπτική να το χρησιμοποιήσει σαν οικογενειακή του κατοικία και μάλιστα αφού το συντήρησε, προχώρησε εσωτερικά σε πολλές βελτιώσεις. Την περίοδο εκείνη (1952) η χειρουργική κλινική του Γεωργίου Κατσίγρα στεγαζόταν στο Μέγαρο Αλεξάνδρου επί της οδού Βενιζέλου. Το 1955 απέναντι από το σπίτι που είχε αγοράσει ο Κατσίγρας έκτισε την περίφημη ιδιωτική του κλινική. Το αρχοντικό του οποίου είχε αποκτήσει την ιδιοκτησία το χρησιμοποιούσε ως αναρρωτήριο, όταν η κλινική ήταν κορεσμένη από ασθενείς. Μετά τις χειρουργικές επεμβάσεις μετέφερε τους ασθενείς για ανάρρωση στο κτίριο του Πουλιάδη, ενώ στο ημιυπόγειο στέγαζε τα πλυντήρια και στεγνωτήρια. Όμως το κτίριο αυτό έπειτα από την σεισμική δόνηση του 1953, κτυπημένο προφανώς και από τους προηγούμενους σεισμούς, παρουσίασε μεγάλες ρωγμές και θεωρήθηκε επικίνδυνο.”
Το οίκημα έμεινε για πολλά χρόνια ακατοίκητο και το 1975, όπως βλέπουμε και στην πρόσοψη του σπιτιού υπάρχει η ταμπέλα του μηχανικού – κατασκευαστή της υπό ανέγερση οικοδομής, του κου Απόστολου Σταθακόπουλου, δόθηκε για αντιπαροχή και στη θέση του υψώθηκε η εικονιζόμενη οικοδομή της 2ης φωτογραφίας.
Η σύγκριση αναπόφευκτη…”.
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις
