Με αφορμή την παράσταση «Κάθε Πέμπτη κύριε Γκρην», ο Γιώργος Κωνσταντίνου μαζί με τον Αποστόλη Τότσικα παραχώρησαν συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ! και τον δημοσιογράφο Γιώργο Πράσινο. Ο πρωταγωνιστής της παράστασης γύρισε πίσω στον χρόνο και τις αναμνήσεις που είχε χαραγμένες στο νου του ενώ αναφέρθηκε και στη σχέση του με τον Θεό.
Τον ερχόμενο Οκτώβριο θα κλείσετε τα 90. «Οι αναμνήσεις είναι ζωντανά κύτταρα στον εγκέφαλο. Μόνο οι νεκροί λησμονάνε» γράψατε στο αυτοβιογραφικό βιβλίο σας. Ποια είναι η πρώτη ανάμνηση που σας έρχεται στο νου;
Πρέπει να δηλώσω πως δεν γυρίζω πίσω. Δεν θέλω να σκέφτομαι τα περασμένα. Ζω το τώρα. Έχω ζήσει μια γεμάτη ζωή, με απίστευτα πράγματα, ξεκινώντας από τους Γερμανούς που μπήκαν στο σπίτι μου μέχρι κι εγώ δεν ξέρω τι, ακόμα και την πτώση μου σε γκρεμό. Ήταν η πρεμιέρα του «Γάμος αλά ελληνικά» με την Ξένια Καλογεροπούλου στη Θεσσαλονίκη. Ήμουν 6 μηνών οδηγός, πήρα το αυτοκίνητο χωρίς να ξέρω τι μου γίνεται και ξεκίνησα.
Εκεί στον Πλαταμώνα, κάτω από το κάστρο, ξαφνικά έχασα τον έλεγχο του αυτοκινήτου και έπεσα 25 μέτρα κάτω στον γκρεμό. Έζησα. Ευτυχώς εκείνη την ώρα ήμουν μόνος – στα πρώτα διόδια μου είχαν «φορτώσει» κάποιον να τον πάω πιο πάνω. Πέφτοντας στον γκρεμό, η πόρτα του συνοδηγού ήρθε δίπλα μου – αν ήταν μέσα κι εκείνος, θα είχαμε γίνει λιώμα και οι δυο.
Πιστεύετε στον Θεό;
Πάρα πολύ. Πιστεύω ότι ήταν το τυχερό μου να ζήσω, κάποιος με κράτησε στη ζωή. Μάλιστα, όταν συνειδητοποίησα πως ήμουν ζωντανός, σκαρφάλωσα 25 μέτρα να βγω στη δημοσιά. Με πήγαν στη Θεσσαλονίκη και, αντί για την πρεμιέρα, βρέθηκα στο νοσοκομείο. Τι περιπέτεια!
