Το πόρισμα των ιατροδικαστών Καλόγρηα και Καρακούκη που κατατέθηκε χθες στις Αρχές έριξε «φως» στα αίτια θανάτου των δύο κοριτσιών της οικογένειας Δασκαλάκη από την Πάτρα, Μαλένας και Ίριδας.
Το μεσημέρι της Τρίτης 21/6, το T-live με την Τατιάνα Στεφανίδου παρουσίασε νέα αποκαλυπτικά στοιχεία από το πόρισμα.
Σύμφωνα με πληροφορίες λοιπόν «στα δύο παιδιά, σε Μαλένα και Ίριδα οι εξωτερικές κακώσεις είναι αδιαμφισβήτητες. Η Μαλένα έχει νυχιές, οι οποίες δε μπορεί να προκλήθηκαν κατά την ανάνηψη. Πρώτο επειδή τα σημάδια έχουν αιμορραγικές διηθήσεις και δεύτερον δεν έγινε ΚΑΡΠΑ. Στο παιδί δόθηκε μόνο αδρεναλίνη. Άλλωστε το πιο σημαντικό στοιχείο είναι ότι οι γιατροί φορούν γάντια και δε μπορούν να επιφέρουν τέτοιον τραυματισμό με τα νύχια τους. Η Ίριδα είχε πληγές μέσα στο στόμα της. Το πανάκι έχει αίμα από αυτές τις πληγές. Πώς προκλήθηκαν αφού το παιδάκι δεν είχε δόντια; Έγινε εξέταση στο πανάκι το οποίο έδειξε ότι είχε αίμα και σάλια.
Οι χρώσεις, οι οποίες έγιναν από τον παθολογοανατόμο, δεν έδειξαν αιφνίδιο βρεφικό θάνατο, για την Ίριδα έδειξαν ασφυξία. Το πνευμονικό οίδημα, το οποίο αναγράφεται στην Ιατροδικαστική της Ίριδας δεν ελήφθη, καθώς αναφέρεται σε πολλούς θανάτους.
Η ηπατική ανεπάρκεια η οποία αναφέρεται ως αιτία θανάτου της Μαλένας είναι λανθασμένη ερμηνεία των ιστολογικών ευρημάτων, καθώς ένα παιδί με τέλεια ηπατικά ένζυμα δεν πεθαίνει από ανεπάρκεια. Έχουν βρεθεί ασφυκτικές κηλίδες στους πνεύμονες».
Τι αναφέρει το πόρισμα για την αγενεσία φλεβόκομβου
Το T-live παρουσίασε τα τρία σημεία όπου εστίασε ο ειδικός καρδιολόγος.
Α)Η αναφορά της παθολογονατόμου ότι δεν μπόρεσε να αναγνωρίσει τα συγκεκριμένα κύτταρα που ονομάζονται φλεβοκομβικά και βηματοδοτικά, δεν μπόρεσε να τα βρει με μία μέθοδο, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν γιατί σε νεκροτομικό υλικό είναι πολύ δύκολο να απομονωθούν και χρειάζονται σύνθετες και πολύπλοκες εξετάσεις. Το ό,τι δεν βρέθηκαν, δεν τα βρήκε εκείνη με τη μία, συγκεκριμένη μέθοδο που χρησιμοποίησε, δε σημαίνει ότι δεν υπήρχαν. Μπορεί δηλαδή με κάποια άλλη μέθοδο, να αναγνωριζόντουσαν. Ακόμη και ο τρόπος διατομής μπορεί να έχει σημασία.
Β)Εφόσον επρόκειτο για ένα βρέφος 6-7 μηνών που απ’ ό,τι ήταν γνωστό, μέχρι τότε, δεν παρουσίαζε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα, η διάγνωση αυτή δεν είναι ρεαλιστική γιατί αν ένα άτομο έχει αυτή τη διάγνωση, δηλαδή αγενεσία φλεβοκόμβου δεν μπορεί να είναι φυσιολογικό. Αυτό έχει αναγνωριστεί μόνο στο πλαίσιο πολύ σοβαρών συγγενών καρδιοπαθειών , σε θνησιγενή δηλαδή σε έμβρυα που δεν ζουν για μακρό διάστημα μετά τη γέννησή τους.
Γ)Ποτέ δεν έχει αναφερθεί στη βιβλιογραφία ως αιτία θανάτου η συγκεκριμένη μόνο διάγνωση παρά μόνο στο πλαίσιο και άλλων παθήσεων, να είχε και κάποια άλλη πολλή πολλή σοβαρή πάθηση το βρέφος και να παρουσίαζε κι αυτό. Από μόνο του δεν στέκει, κλινικά, ως διάγνωση. Δεν γίνεται να έχει φλεβόκομβο, να ζει 6-7 μήνες και να μην έχει διαπιστωθεί τίποτα και ξαφνικά ένα πρωί να πεθάνει από αυτή την αιτία. Δεν είναι συμβατό με τη φυσική ιστορία του προβλήματος.
