Με αφορμή τη συμμετοχή του στην σειρά “Αγγελική” που προβάλλεται μέσα από τη συχνότητα του Alpha, o Kώστας Φαλελάκης μίλησε στο περιοδικό 7Μέρες Τv και τον δημοσιογράφο Γιάννη Βίτσα. Ο Κώστας Φαλελάκης μίλησε για το πόσο τον έχει επηρεάσει η περιπέτεια με τον κορονοϊό αλλά και το κύμα καταγγελιών που έχει ξεσπάσει στο χώρο του θεάτρου τους τελευταίους μήνες. Από την εξομολόγησή του δε θα μπορούσε να λείπε και η αναφορά στον Μηνά Χατζησάββα και τον σημαντικό ρόλο που αυτός έπαιξε στη ζωή του.
Πώς ήταν για εσένα η χρονιά της πανδημίας ;
Πολύ ζόρικη.
Υπό ποια έννοια ;
Απ’ όλες τις έννοιες. Αρχικώς στερήθηκα τους φίλους μου. Προσωπικά για εμένα έπειτα από το θάνατο του Μηνά (σ.σ. Χατζησάββα) οι άνθρωποι μου και η δουλειά μου αποτελούσαν τους πυλώνες της ισορροπίας μου. Αποσυντονίστηκα εντελώς. Δεν καταλάβαινα γιατί υπάρχω και που υπάρχω. Σ’ αυτό το συναίσθημα θα πρέπει να προστεθεί ο φόβος αυτός καθαυτός της ίδιας της ασθένειας, που στην αρχή της μας προξενούσε δέος, όπως όλη η θλιβερή κατάσταση του κλάδου μου που μαζί με την εστίαση πάθαμε τη μεγαλύτερη ζημιά.
Τους τελευταίους δύο μήνες έχουν βγει στο φως της δημοσιότητας πάρα πολλές καταγγελίες συναδέλφων σου για κακοποιητικές συμπεριφορές. Σε στεναχωρεί αυτή η συνθήκη; Φανταζόσουν ότι τόσοι άνθρωποι έχουν δεχθεί τόσο άσχημες συμπεριφορές;
Δεν έπεσα από τα σύννεφά. Είχα ακούσει πολλά εξ αυτών από φήμες, από συναδέλφους. Ήρθε η ώρα να δουν το φως της δημοσιότητας. Καλά κάνουν και βγαίνουν. Μόνο που τώρα εξαιτίας της Μπεκατώρου και του κινήματος του metoo βρήκε πρόσφορο έδαφος. Οι παθόντες μιλούν και εμείς στεκόμαστε δίπλα τους με αγάπη.
Έτυχε ποτέ στην πορεία σου να βιώσεις οποιουδήποτε είδους βία;
Προσωπικά όχι. Είδα όμως μερικούς εξ όσων έχουν καταγγελθεί να ασκούν σε άλλους συναδέλφους. Η λεκτική βία είναι θέατρο κατάλοιπο μίας προηγούμενης γενιάς η οποία θεωρούσε την αγένεια και την αλαζονεία προϋποθέσεις δημιουργίας. Οπότε υπήρχε ανοχή πάνω σ’ αυτό. Η νέα γενιά δε σηκώνει μύγα στο σπαθί της. Καλά κάνει.
Δέχθηκες σεξουαλική παρενόχληση;
Δεν έτυχε. Θεωρώ πώς ίσως συνετέλεσε το ότι ήταν γνωστή η σχέση μας με το Μηνά Χατζησάββα. Επειδή ήταν ένα πρόσωπο που έφερε καθολικής εκτίμησης μέτρησε και αυτό στο να μη δεχθώ τέτοιου είδους συμπεριφορές.
Έχουν περάσει σχεδόν έξι χρόνια από το θάνατό του. Σου λείπει;
Την 1η Απρίλη, αν ήταν εν ζωή, θα κλείναμε τριάντα χρόνια κοινής διαδρομής με το Μηνά (σ.σ. Χατζησάββα) . Συναντηθήκαμε την Κυριακή των Βαίων του ’91. Είχα πάει να δω μία παράσταση και έτσι γνωριστήκαμε. Πλέον είναι ένα φωτεινό παράσημο που με καθοδηγεί για την υπόλοιπη ζωή μου. Θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο που έζησα αυτό το φως.
