ΓΡΑΦΕΙ Ο Βασίλη Ραούλης
Οι Δημοτικές και Κοινοτικές εκλογές του 1990 ήταν οι πέμπτες αυτοδιοικητικές εκλογές από την μεταπολίτευση και πραγματοποιήθηκαν στις 14 Οκτωβρίου 1990, ενώ ο δεύτερος γύρος, όπου δεν συγκεντρώθηκε το απαιτούμενο ποσοστό εκλογής από κανέναν εκ των υποψηφίων, στις 21 Οκτωβρίου 1990.
Από τις 11 Απριλίου υπήρχε ήδη η Κυβέρνηση Μητσοτάκη. Για την ιστορία να θυμίσω πως στις πρόωρες εκλογές στις 8 Απριλίου η Νέα Δημοκρατία έλαβε 150 έδρες, το ΠΑΣΟΚ 123, ο Συνασπισμός 19 έδρες, ο Συνδυασμός ΠΑΣΟΚ – Συνασπισμού για τις μονοεδρικές 4 έδρες, οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί 1 έδρα, η Εμπιστοσύνη/Πεπρωμένο (Μουσουλμάνοι Ξάνθης/Ροδόπης) 2 έδρες και η ΔΗΑΝΑ 1 έδρα.
Η κυβέρνηση σχηματίστηκε ύστερα από συμφωνία του Κωστή Στεφανόπουλου, προέδρου της ΔΗΑΝΑ, με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για παραχώρηση της μιας έδρας ώστε να σχηματιστεί αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης, το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση ότι είχε γίνει λάθος στην κατανομή των εδρών της Νέας Δημοκρατίας και στερούνταν μιας έδρας, οπότε στην Νέα Δημοκρατία δόθηκε μια επιπλέον έδρα και πλέον η κυβέρνηση βρέθηκε με 152 έδρες στη Βουλή.
Στο πολιτικό τοπίο των αυτοδιοικητικών εκλογών, χαρακτηριστική υπήρξε η ευρεία συνεργασία σε πολλούς δήμους των δύο κύριων αντιπολιτευόμενων κομμάτων, του ΠΑΣΟΚ και του Ενιαίου Συνασπισμού (στον οποίο μετείχε τότε και το ΚΚΕ), με στήριξη κοινών υποψηφίων σε μια σειρά από μεγάλους δήμους, ανάμεσα στους οποίους και αυτός της Λάρισας.
Η κατανομή είχε ως εξής:
Νέα Δημοκρατία 136, ΠΑΣΟΚ & Συνασπισμός 113, ΠΑΣΟΚ 84, Συνασπισμός 16 και Λοιποί 10
Σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές του 1986, ο αριθμός των δήμων αυξήθηκε κατά 56 (359 από 303) και οι νέοι δήμοι προέκυψαν είτε από συγχώνευση μικρών κοινοτήτων, είτε από ανακήρυξη μεγάλων κοινοτήτων σε δήμους. Παράλληλα επρόκειτο να γίνουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα και εκλογές για τον Β’ βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης (Νομαρχιακά Συμβούλια) σύμφωνα με νόμο που είχε ψηφίσει η Οικουμενική Κυβέρνηση Ζολώτα, όμως τελικά ματαιώθηκαν και έγιναν για πρώτη φορά αργότερα το 1994.
Το εκλογικό σύστημα παρέμεινε το ίδιο με των προηγούμενων εκλογικών αναμετρήσεων, με τους υποψήφιους δημάρχους να πρέπει να συγκεντρώσουν το 50% + μία ψήφο σε σχέση με τα έγκυρα ψηφοδέλτια προκειμένου να εκλεγούν. Αλλιώς υπάρχει και ο δεύτερος γύρος
Η συμφωνία στο Δήμο της Λάρισας
Γραμματέας της Ν.Ε. του ΠΑΣΟΚ Λάρισας ήταν τότε ο Ζήσης Μπέκος και υπεύθυνος Τ.Α. ο Έκτορας Νασιώκας. Αυτοί οι δύο υπέγραψαν τη συμφωνία για την συνεργασία με το ΚΚΕ, ενώ από την πλευρά του τις υπογραφές έβαλαν οι Γ. Χώτος και Χ. Χαλκιάς. Σημαντικό ρόλο στην επίτευξη της συμφωνίας έπαιξαν επίσης από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ ο μετέπειτα Δήμαρχος, Χριστόδουλος Καφφές και ο Βασίλης Έξαρχος.
Λίγες ημέρες πριν τις εκλογές, έγιναν και οι εκλογές για το γραμ. της Ν.Ε. και ο Έκτορας Νασιώκας εκλέχτηκε στη θέση του Ζ. Μπέκου.
Βασικό σημείο της συμφωνίας ήταν αφενός η υποψηφιότητα σαν δήμαρχος του Αριστείδη Λαμπρούλη και αφετέρου η αλλαγή στις θέσεις ευθύνης (αντιδήμαρχοι και πρόεδροι οργανισμών) στα δύο χρόνια.
Οι 38.543 ψηφοφόροι έδωσαν από την πρώτη Κυριακή τη νίκη στο σχήμα της συνεργασίας με ποσοστό 51,66% έναντι του βασικού αντιπάλου της ΝΔ, Γιάννη Σωτηρίου, που επίσης συγκέντρωσε υψηλό ποσοστό 40,46%. Στο 7,88% βρέθηκε ο ανεξάρτητος Κώστας Τσαντίλης.
Από τους 21 δημοτικούς συμβούλους που εξέλεξε το ψηφοδέλτιο συνεργασίας οι 13 ανήκαν στο χώρο του ΠΑΣΟΚ και οι 8 στο ΚΚΕ, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο ενδιαφέροντα δεδομένα στο Δήμο. Θυμάμαι εκτός του Χ. Καφφέ , ανάμεσα στους άλλους ότι είχαν εκλεγεί ο Εκ. Νασιώκας (παραιτήθηκε το 1993, όταν και ανέλαβε τη θέση του Νομάρχη), ο Ν. Σχοινάς, η Καίτη Τσουκνικά, η Πόπη Βακάλη, ο Θ. Καραϊσκος, η Λ. Γκολφινοπούλου κ.α.
Οι τότε αντιδημαρχίες ήταν 4 και μοιράστηκαν σύμφωνα με τη συμφωνία ανά δύο.
Ο Χριστόδουλος Καφφές ανέλαβε αρχικά την αντιδημαρχία πολιτισμού και με την αλλαγή μετά τη διετία ανέλαβε την αντιδημαρχία Οικονομικών. Η ενασχόληση του με τα οικονομικά του Δήμου και η διάθεση του να «ψάξει» περισσότερο πράγματα και καταστάσεις τον οδήγησαν σε ευθεία σύγκρουση με τον δήμαρχο Λαμπρούλη, ο οποίος με απόφαση του αφαίρεσε τις αρμοδιότητες, τρείς περίπου μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του αντιδημάρχου, χωρίς να μπορεί να τον παύσει από τη θέση λόγω των συσχετισμών.
Ο Καφφές δέχεται πρόταση μετά τις εκλογές του 1993 για να γίνει Νομάρχης την οποία και δεν αποδέχεται και παραιτείται στο τέλος της χρονιάς από αντιδήμαρχος, διευκρινίζοντας πως η συνεργασία πρέπει να ολοκληρώσει τον κύκλο της.
Η σύγκρουση με το ΚΚΕ είναι δεδομένη και είναι φανερό πως στις επόμενες δημοτικές εκλογές το ΠΑΣΟΚ θα κατέβει μόνο του, ενώ κανείς δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει την υποψηφιότητα Καφφέ για δήμαρχο της πόλης, όπως και έγινε.
Το πολιτικό κλίμα έχει και πάλι αλλάξει, με την επιστροφή του Α. Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, στο Δήμο τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ είτε σαν αντιδήμαρχοι είτε σαν πρόεδροι οργανισμών, είτε σαν απλοί δημοτικοί σύμβουλοι απέκτησαν την απαραίτητη αναγνωρισιμότητα αλλά και δυνατότητες παρέμβασης στα διοικητικά του Δήμου για πρώτη φορά μετά το 1982.
Ταυτόχρονα η κόντρα του Χ. Καφφέ με τον δήμαρχο Λαμπρούλη αλλά και η φθορά από τη διοίκηση τόσων χρόνων, εξασθένιζαν τη λάμψη του τότε δημάρχου και οδηγούσαν στο ασφαλές συμπέρασμα ότι η Λάρισα θα αλλάξει δήμαρχο, αν δεν συνέβαινε στο ενδιάμεσο διάστημα κάτι το περίεργο.
Και δεν έγινε.
Στο επόμενο: Οι εκλογές του 1994 και η δημαρχία Καφφέ
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις
