Η Ναυσικά Παναγιωτακοπούλου έχει γράψει χιλιόμετρα στις πασαρέλες, έχει φωτογραφηθεί αμέτρητες φορές για διάφορες καμπάνιες και περιοδικά, ενώ υπάρχει και στον χώρο της υποκριτικής για σχεδόν δέκα χρόνια.
Σε λίγες ημέρες πρόκειται να εισβάλλει στον τέταρτο κύκλο της «Γης της Ελιάς» (η σειρά θα κάνει πρεμιέρα την Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου στις 21:00, στο MEGA) ως Νόρα, και με αφορμή αυτό τον ρόλο, τη συναντήσαμε. Η ίδια δηλώνει στο TLIFE ενθουσιασμένη γι’ αυτό το νέο επαγγελματικό βήμα.
Η Ναυσικά Παναγιωτακοπούλου είναι δυναμική, με ξεκάθαρους στόχους και πεισματάρα. Αγαπά να δοκιμάζει νέα πράγματα, ζει το τώρα, γελάει με τα απλά πράγματα και πλέον δίνει προτεραιότητα στο να είναι ευτυχισμένη, μακριά από τοξικούς ανθρώπους και αδιέξοδες καταστάσεις.
Στη συνάντησή μας, η Ναυσικά Παναγιωτακοπούλου μίλησε για τα όσα ανακάλυψε για τον εαυτό της στον κόσμο της υποκριτικής, την πίεση που ένιωσε να της ασκείται από τα Μέσα στο κομμάτι της προσωπικής της ζωής, αποκαλύπτοντας ότι η σχέση της με τον Κώστα Πηλαδάκη συνεχίζει να υφίσταται, αλλά και τους επόμενους στόχους της.
Σε συναντάμε με αφορμή μια νέα και πολύ ωραία επαγγελματική συνθήκη. Θα σε δούμε να εισβάλλεις στον τέταρτο κύκλο της «Γης της Ελιάς». Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Είχα πάρα πολύ καιρό να συμμετάσχω σε κάποιο σήριαλ, και ήταν κάτι που το ήθελα πολύ. Δε μπορώ να ξέρω πως ακριβώς κατέληξαν στο να επιλέξουν εμένα. Μπορώ όμως να ξέρω ότι χτύπησε κάποια στιγμή το τηλέφωνό μου από την παραγωγή και μου είπαν ότι υπάρχει ένας ρόλος που θεωρούσαν ότι θα τους ταίριαζα.
Στη συνέχεια ακολούθησε ένα τηλεφώνημα από τον Κούλλη Νικολάου που μου είπε μερικές λεπτομέρειες για τον ρόλο και λίγες ημέρες μετά ξεκίνησα τα γυρίσματα.
Ποιος θα είναι ο δικός σου ρόλος στη σειρά;
Στη σειρά θα υποδύομαι τη Νόρα. Η Νόρα είναι ένας πολύ ιδιαίτερος χαρακτήρας. Όπως φαίνεται και από το τρέιλερ, είναι ένα πρόσωπο που κρύβει κάποια μυστικά. Φτάνει στη Μάνη και φέρνει τα πάνω – κάτω. Είναι ένας πάρα πολύ ενδιαφέρον ρόλος. Πρόκειται για κάτι τελείως διαφορετικό από όσα έχω κάνει μέχρι στιγμής, και αυτό μου άρεσε πάρα πολύ.
Η Νόρα έχει πολλές και διαφορετικές ποιότητες σαν χαρακτήρας, δεν είναι μόνο ένα πράγμα. Διαφορετικά συμπεριφέρεται στον σύντροφό της, διαφορετικά στον κόσμο, διαφορετικά όταν είναι μόνη της. Όταν μου ανατέθηκε ο ρόλος, έφτιαξα στο μυαλό μου ένα δικό μου βιογραφικό για τη Νόρα προκειμένου να δικαιολογήσω και να κατανοήσω κάποια πράγματα γύρω από τις συμπεριφορές της.
Αυτός είναι και ο τρόπος που βοηθά τον ηθοποιό να χτίσει τον χαρακτήρα του εκάστοτε ήρωα. Δεν ξέρω αν μπορώ να αποκαλύψω πολλά, ωστόσο θα σου πω ότι η Νόρα, δεν είναι από τους «καλούς» χαρακτήρες της σειράς.
Από αυτά που έχω μάθει, πρόκειται για έναν λίγο σκοτεινό αλλά και αρκετά δυναμικό χαρακτήρα.
Πράγματι, είναι πολύ σκοτεινός χαρακτήρας. Και εκεί έγκειται και η δυσκολία του ρόλου αυτού. Έπρεπε να ψάξω κι εγώ λίγο πιο βαθιά για να βρω αυτό το κομμάτι του εαυτού μου και στο πως μπορεί να αποδοθεί όλο αυτό στην κάμερα.
Βρήκες κοινά σημεία στη Ναυσικά με τη Νόρα;
Ναι βρήκα κοινά σημεία. Σίγουρα ταυτίστηκα στο κομμάτι της δυναμικότητας. Η Νόρα είναι ένα άτομο που θα διεκδικήσει και θα πάρει αυτό που θέλει. Από εκεί και πέρα είναι λίγο διπλωματική. Αυτή τη διπλωματία την χρησιμοποιώ κι εγώ ορισμένες φορές στη ζωή μου, όχι όμως με κακό σκοπό. Χρησιμοποιώ τη διπλωματία θέλοντας να κρατήσω ισορροπίες, να αποφύγω διαπληκτισμούς και σε μια προσπάθεια να λύνονται όλα πιο ομαλά.
Άρα δεν είσαι άνθρωπος των συγκρούσεων και των εντάσεων.
Όχι, δεν είμαι καθόλου τέτοιος τύπος. Είμαι ένας άνθρωπος που πάρα πολύ σπάνια θα κάνω το «μπαμ». Όταν όμως το κάνω, είναι σαν να σκάει ατομική βόμβα. Γενικά όμως, προσπαθώ να αποφεύγω τις συγκρούσεις και να τα λύνω όλα με όμορφο και ήπιο τρόπο μέσα από τη συζήτηση.
Τελειώνοντας τα γυρίσματα, έκανες και μια ανάρτηση μέσα από την οποία καταλάβαμε ότι το κλίμα στη σειρά πίσω από τις κάμερες ήταν λίγο πιο «οικογενειακό».
Πράγματι. Σε παλαιότερες εμπειρίες μου σαν ηθοποιός, είχε τύχει να έχω κάποια προβλήματα, είτε αυτό ήταν να μου μιλήσει άσχημα κάποιος παραγωγός ή σκηνοθέτης είτε οι ηθοποιοί να είναι πιο ανταγωνιστική και απόμακροι. Σε αυτή τη δουλειά πραγματικά με ξάφνιασε πολύ ευχάριστα το πόσο καλή και υποστηρικτική ήταν όλη η ομάδα.
Με βοήθησαν όλοι πάρα πολύ, ήταν όλοι εξαιρετικά ευγενικοί, υπήρχε ένα πολύ φιλικό κλίμα. Ναι μεν ήμασταν συγκεντρωμένοι στη δουλειά, αλλά υπήρχαν και οι στιγμές που θα κάναμε την πλάκα μας. Έκανα πάρα πολύ ωραίες γνωριμίες κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, και με τους ηθοποιούς της «Γης της Ελιάς» αλλά και του «Ταμπού».
Νομίζω ότι ο Αντρέας Γεωργίου με τον Κούλλη Νικολάου έχουν στήσει μια υπέροχη ομάδα. Θεωρώ ότι δεν επιλέγουν μόνο βάσει τον υποκριτικών ικανοτήτων κάποιου αλλά και βάσει ποιότητας χαρακτήρα.
Εμείς σε γνωρίσαμε αρχικά ως μοντέλο. Η υποκριτική πότε μπήκε στη ζωή σου;
Η υποκριτική έχει μπει στη ζωή μου πολλά χρόνια τώρα. Πάνε σχεδόν δέκα χρόνια από τότε. Τα πρώτα χρόνια μπορώ να πω ότι με «πέταξαν στη θάλασσα και κολύμπησα». Ξεκίνησα από το θέατρο, από το Δελφινάριο, έκανα μερικά ακόμη πράγματα, έκανα και μια ξένη ταινία. Ωστόσο, επειδή είχα πολλές δουλειές με το μόντελινγκ, δεν είχα ασχοληθεί ουσιαστικά με την υποκριτική, απλώς ήμουν τυχερή και μου ανοίγονταν κάποιες πόρτες.
Τα τελευταία χρόνια άρχισα να ασχολούμαι πιο ουσιαστικά με την υποκριτική και ανακάλυψα ότι αυτό ήταν που ήθελα πραγματικά να κάνω. Ήρθε στη ζωή μου και ο Κίμων Φιορέτος, ο μέντοράς μου. Αυτός μου έδειξε τι πραγματικά σημαίνει υποκριτική. Μέχρι τότε, νομίζω έκανε πραγματικά ό,τι μου ερχόταν στο κεφάλι.
Ενώ προσπαθούσα πάρα πολύ για να είμαι καλή, δεν είχα ιδέα για το τι πραγματικά σημαίνει υποκριτική. Από τη στιγμή που μπήκε στη ζωή μου ο Κίμωνας, είναι σαν να ανακάλυψα τη «χαμένη Ατλαντίδα». Πριν δε μπορούσα να φανταστώ ότι μπορείς να βιώσεις τέτοια συναισθήματα μέσα από έναν ρόλο.
Ανακάλυψες πράγματα και για τον εαυτό σου μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία;
Πάρα πολλά. Είναι σοκαριστικό το πόσα πράγματα ανακαλύπτεις για τον εαυτό σου, είναι σαν ένα είδος ψυχοθεραπείας. Πριν σου είπα ότι δύσκολα θυμώνω. Σε κάποια από τα μαθήματα υποκριτικής διαπίστωσα ότι πολύ δύσκολα μπορώ να εξωτερικεύσω το πιο εκρηκτικό κομμάτι του εαυτού μου. Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως από μικρή είχα μάθει από την οικογένειά μου να καταπιέζω τα συναισθήματά μου.
Έχεις αντιμετωπίσει ποτέ αμφισβήτηση για τις ικανότητές σου στην υποκριτική;
Οι ηθοποιοί μπορώ να πω ότι έχουν μια μεγάλη προκατάληψη απέναντι σε πολλούς ανθρώπους. Το γεγονός λοιπόν ότι εγώ προέρχομαι από έναν άλλο χώρο, όπως είναι το μόντελινγκ αλλά και επειδή έχω κάνει και κάποια άλλα πράγματα τηλεοπτικά πράγματα που πολλοί τα θεωρούν υποδεέστερα, έχουν την προκατάληψη ότι είμαι μια ακόμη κοπέλα που θέλει να γίνει σταρ και πρωταγωνίστρια.
Το καλό σε όλη αυτή την ιστορία είναι ότι παρότι υπάρχει αυτή η προκατάληψη, όλοι οι ηθοποιοί με τους οποίους έχω συνεργαστεί, αφού συζήτησαν μαζί μου και είδαν πόσο έχω δουλέψει, πόσο έχω διαβάσει, άλλαξαν γνώμη και εισέπραξα μεγάλο σεβασμό.
Όλη αυτή η προκατάληψη σε έκανε ποτέ να απογοητευτείς και να σκεφτείς να τα παρατήσεις;
Πριν μερικά χρόνια είχα απογοητευτεί πάρα πολύ. Αυτό με είχε κάνει να σταματήσω να ασχολούμαι τελείως με την υποκριτική. Είχα αρχίσει να πιστεύω ότι ποτέ δε θα γίνω αποδεκτή από τον χώρο. Ο κύκλος των ηθοποιών είναι πολύ κλειστός, δεν είναι εύκολο να ξεκινήσεις και να πάρεις φόρα. Οι οντισιόν που γίνονται είναι ελάχιστες και πολλές φορές δε μαθαίνονται καν. Στις περισσότερες περιπτώσεις δε γίνονται καν ακροάσεις.
Ο χώρος της υποκριτικής δε θεωρώ ότι φημίζεται για την αξιοκρατία του. Και τα κανάλια πολλές φορές έχουν ηθοποιούς που τους θεωρούν «παιδιά» τους και τους χρησιμοποιούν σε αρκετές δουλειές. Προσωπικά, δεν είχα πολλούς φίλους στο χώρο, είχα και το μόντελινγκ, επομένως δε μου ήταν τόσο εύκολο.
Τα τελευταία χρόνια βέβαια γίνονται κάποια βήματα και αλλάζει λίγο το σκηνικό αυτό, γεγονός που με ευχαριστεί. Κατά τη διάρκεια της καραντίνας αποφάσισα πως ό,τι κι αν γίνει, εγώ θα το προσπαθήσω, κι ας αποτύχω. Είμαι τυχερή που βιοπορίζομαι και από κάτι άλλο κι έχω το περιθώριο της αποτυχίας. Για δυο χρόνια – ήταν και πιο δύσκολα τα πράγματα λόγω καραντίνας – δεν έκλεισα καμία δουλειά. Δεν το έβαλα όμως κάτω, είπα ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα τα καταφέρω.
Ήσουν από μικρή τόσο αποφασιστική;
Ναι, ήμουν ανέκαθεν πολύ πεισματάρα. Το θέμα όμως είναι να βρίσκεις πάντα το κίνητρο που θα σε κάνει να πεισμώσεις και να πεις “θα τα καταφέρω”. Για πολλά χρόνια είχα τον φόβο της αποτυχίας. Αυτό με έκανε να βρίσκω δικαιολογίες για να μην το προσπαθώ τόσο. Στην πραγματικότητα όμως φοβόμουν. Φοβόμουν πάρα πολύ την κριτική και το ενδεχόμενο μιας αποτυχίας.
Για να καταλάβεις, μου είχε προτείνει μια casting director να κάνω ένα casting στα Αγγλικά. Και ενώ το σκεφτόμουν κάθε μέρα, δεν πήγα ποτέ σε αυτό το casting από φόβο. Μου πήρε πάρα πολλά χρόνια να ξεπεράσω αυτούς τους φόβους. Νομίζω κάποια στιγμή, αφού αποτύχεις κάποιες φορές και δεχτείς αρκετές κριτικές, σου περνάει λίγο αδιάφορο το τι θα πουν οι άλλοι.
Δε μπορώ να πω ότι έχω φτάσει στο σημείο να μου περνά αδιάφορο αλλά έχω αρχίσει να αντιμετωπίζω τα πράγματα λίγο διαφορετικά και να μην εγκαταλείπω τα «θέλω» μου στη σκέψη ότι κάποιος μπορεί να με κρίνει αρνητικά.
Και το μόντελιγνκ και η υποκριτική είναι δυο χώροι αρκετά ανταγωνιστικοί. Οι γυναίκες δε, πολλές φορές, γινόμαστε αρκετά σκληρές μεταξύ μας. Εσύ έχεις βιώσει σκληρό ανταγωνισμό από άλλες γυναίκες στον επαγγελματικό χώρο;
Πάρα πολλές φορές, Αν σου έλεγα όχι θα ήταν ψέμα. Υπάρχει πάρα πολλή ζήλια, πολύ κουτσομπολιό, πολλή κακεντρέχεια. Το καλό σε όλο αυτό είναι ότι επειδή μπήκα από πολύ νωρίς μέσα σε αυτόν τον χώρο και το έζησα όλο αυτό από πολύ μικρή, δε με απασχολεί πλέον καθόλου το τι θα πει ο οποιοδήποτε δεν είναι φίλος μου, ή εργοδότης μου, ή κάποιος που να με αφορά άμεσα.
Στο μόντελινγκ ξεκίνησες σε ηλικία 8 ετών;
Ναι ξεκίνησα με κάποια διαφημιστικά. Με είχα πάει η μητέρα μου σε μια διαφημιστική εταιρεία και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα έκανα αρκετές διαφημίσεις. Μου άρεσε πάρα πολύ η όλη διαδικασία αλλά, ντρεπόμουν να το πω στο σχολείο γιατί δεν ήθελα να με κοροϊδεύουν τα άλλα παιδιά. Όλο αυτό σταμάτησε όταν λόγω κάποιων οικονομικών προβλημάτων μετακομίσαμε με την οικογένειά μου στη Δράμα, όπου και μείναμε για τρία χρόνια.
Στην πορεία, κι ενώ κι εγώ δεν το κυνηγούσα, συνάντησα μια make-up artist σε ένα μαγαζί που εργαζόμουν ως σερβιτόρα. Ήταν συχνή πελάτισσα και μου είχε πει κάποιες φορές ότι θα έπρεπε να γίνω μοντέλο. Στην αρχή το έπαιρνα σαν πλάκα. Τότε είχα και κάποια παραπάνω κιλά απ’ ότι έχω τώρα, θεωρούσα ότι δεν είμαι και αρκετά ψηλή για μοντέλο. οπότε δεν έδινα σημασία.
Αφού επέμενε αρκετές φορές, σκέφτηκα να το δοκιμάσω. Πήγα λοιπόν σε ένα μικρό πρακτορείο μοντέλων. Από εκεί έκλεισα την πρώτη μου δουλειά ως μοντέλο στο Πρωινό του Mega. Έκτοτε, το ένα έφερε το άλλο. Για ένα διάστημα έκανα τρεις δουλειές, δούλευα ως σερβιτόρα, έκανα promotion και δούλευα και ως μοντέλο. Όταν το μόντελινγκ άρχισε να πηγαίνει καλά, σταμάτησα από το service, στη συνέχεια και το promotion και έμεινε το μόντελινγκ.
Έζησες και ένα διάστημα στην Αμερική.
Αυτό ήταν και το τελευταίο μου μεγάλο ταξίδι ως μοντέλο, στο Μαϊάμι. Έχω ταξιδέψει ως μοντέλο στην Αμερική, την Τουρκία, την Ινδία, την Ισπανία, την Αίγυπτο.. Αυτά είναι τα ωραία του επαγγέλματος, βλέπεις διαφορετικούς προορισμούς, γνωρίζεις νέους ανθρώπους… Έχει όμως και πολλές δυσκολίες. Αναγκάζεσαι να συγκατοικήσεις με άτομα που δε γνωρίζεις και μπορεί και να μην τα πηγαίνετε καλά. Οι συνθήκες διαβίωσης δεν είναι πάντα και οι καλύτερες. Έχει πάρα πολλή μοναξιά.
Στην Ινδία για παράδειγμα, ήμουν τελείως μόνη μου. Δούλευα πάρα πολλές ώρες σε καθημερινή βάση, χωρίς ρεπό. Οι ώρες είναι εντελώς αντίθετες από αυτές της Ελλάδας και δεν μπορούσα να έχω εύκολη επικοινωνία με τους δικούς μου.
Ο κόσμος που βλέπει τα πράγματα απ’ έξω, θεωρεί ότι στο μόντελινγκ, όπως και στην υποκριτική, είναι όλα πολύ λαμπερά και ρόδινα.
Το μόντελινγκ είναι ένας χώρος που δεν έχει καμία σχέση με αυτό που φαίνεται προς τα έξω. Ναι μεν έχει το λαμπερό κομμάτι, που σε βάφουν, και σε ντύνουν με αυτά τα υπέροχα ρούχα αλλά, τις περισσότερες φορές χρειάζεται να στέκεσαι για 10 και 12 ώρες πάνω στα τακούνια. Οι γυναίκες μπορούν να καταλάβουν πόσο επίπονο είναι αυτό.
Μπορεί να είναι καλοκαίρι με 40 βαθμούς και να πρέπει να φωτογραφηθείς με γούνα και παλτό, ή τον χειμώνα αντίστοιχα να φωτογραφίζεσαι με μαγιό και να φεύγεις με πνευμονία. Παλαιότερα υπήρχε τρομερό body shaming, οι στυλίστες και οι σχεδιαστές μίλαγαν αρκετά άσχημα. Όλο αυτό σου δημιουργεί πολλές ανασφάλειες, και πολλές φορές σε εξωθεί και σε ακραίες συμπεριφορές σε σχέση με το φαγητό. Δεν είναι λοιπόν όλα τόσο λαμπερά. Το ίδιο ισχύει και στην υποκριτική. Μπορεί να χρειαστεί να μείνεις σε ένα γύρισμα 17 ώρες, με 40 βαθμούς. Πρέπει να το κάνεις όμως.
Πριν αναφέρθηκες σε καταπιεσμένα συναισθήματα που ανακάλυψες ότι είχες. Αυτή η καταπίεση συναισθημάτων θεωρείς προκύπτει και από τα προβλήματα που υπήρχαν στην οικογένειά σου;
Σαφώς. Η ψυχοσύνθεση και ο χαρακτήρας μας θεωρώ επηρεάζεται άμεσα από τα βιώματά μας ως παιδιά. Νομίζω ότι τα όσα έχεις βιώσει και οι άνθρωποι με τους οποίους έχεις έρθει σε επαφή ως παιδί, αλλά και στη μετέπειτα ζωή σου σε καθορίζουν. Προσωπικά, υπέμεινα για πάρα πολλά χρόνια συμπεριφορές που δε θα έπρεπε, και σε σχέσεις μου και στον επαγγελματικό χώρο. Έχω βιώσει την εκμετάλλευση, και προκειμένου να μην τσακωθώ υπέμενα καταστάσεις. Κάποια στιγμή οι αντοχές μου εξαντλήθηκαν.
Πλέον βάζεις τις κόκκινες γραμμές σου;
Ξεκάθαρα. Πολλές φορές οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουμε καν ότι κάνουμε πράγματα μόνο για τους άλλους. Πολλές φορές κάνουμε πράγματα που δε θέλουμε για να μη δυσαρεστήσουμε τους άλλους, και κατά συνέπεια για να μη δυσαρεστηθούν μαζί μας. Όταν συνειδητοποίησα ότι έκανα πράγματα μόνο και μόνο για να μη δυσαρεστηθούν οι άλλοι μαζί μου, άρχισα να το αλλάζω γιατί όλο αυτό σου ρουφά πολλή ενέργεια.
Πλέον θεωρώ τον χρόνο μου υπερπολύτιμο. Μπορεί να κάτσω να δω πέντε ώρες ένα σήριαλ, αλλά θα το κάνω γιατί το έχω επιλέξει εγώ και όχι κάποιος άλλος. Πλέον θέτω πολύ ξεκάθαρα τα όριά μου.
Όταν άρχισε αυτή η αλλαγή, είδες ανθρώπους να απομακρύνονται από κοντά σου;
Όταν θέτεις τα όριά σου, σε πολλούς δεν αρέσει. Είδα ανθρώπους να απομακρύνονται, πολλούς όμως, τους απομάκρυνα εγώ γιατί διαπίστωσα ότι έδινα χωρίς να παίρνω τίποτα πίσω. Έβγαλα πολύ απότομα ανθρώπους από τη ζωή μου και δεν το έχω μετανιώσει.
Φεύγεις εύκολα από μια σχέση, ερωτική ή φιλική όταν αντιλαμβάνεσαι ότι αυτή είναι τοξική;
Έχουν υπάρξει σχέσεις στη ζωή μου που μου ήταν πάρα πολύ δύσκολο να φύγω από αυτές και μου πήρε και αρκετά χρόνια μέχρι να το καταφέρω. Έχουν υπάρξει όμως και σχέσεις να πάρω την απόφαση να φύγω κατευθείαν. Όσο περνούν τα χρόνια, μου είναι πιο εύκολο να δεχτώ μια τέτοια αλλαγή και να πάρω την απόφαση να φύγω από μια σχέση. Για χρόνια εθελοτυφλούσα.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα που έχω να σου δώσω είναι το τέλος της φιλίας με μια κοπέλα που για χρόνια θεωρούσα κολλητή μου. Διαπίστωσα ότι σε αυτή τη σχέση έδινα πάρα πολλά, τόσα που μπορεί να μην έχω δώσει για κανέναν άλλο, κι εκείνη δεν έκανε για μένα ούτε το πιο απλό. Όταν συνειδητοποίησα πόσο μονόπλευρη ήταν αυτή η σχέση, την έκοψα μέσα σε πέντε λεπτά χωρίς την παραμικρή εξήγηση… Δεν έχω λόγο να αφήνω τον εαυτό μου να υπομένει τέτοιου είδους καταστάσεις.
Δίνεις δεύτερες ευκαιρίες στους ανθρώπους;
Φυσικά, και δεύτερη και τρίτη, και τέταρτη ευκαιρία θα δώσω.
Η έκθεση που επιφέρει το επάγγελμά σου, σε έχει κάνει να είσαι πιο προσεκτική σε σχέση με το που θα πας, ή το τι θα κοινοποιήσεις στα social media;
Σε όλους τους τομείς με έχει κάνει πιο προσεκτική. Το πιο πρόσφατο είναι το ενδιαφέρον που δείχνουν τα Μέσα για τη σχέση μου και την προσωπική μου ζωή. Υπάρχει ένα τρομερό ενδιαφέρον γι’ αυτό το κομμάτι σε βαθμό που να παραμερίζεται τελείως το επαγγελματικό. Και για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω αν πράγματι ο κόσμος ενδιαφέρεται τόσο πολύ να μάθει τι γίνεται στην προσωπική ζωή κάποιου ή αν τα ίδια τα Μέσα τον βάζουν μέσα σε αυτό το τρυπάκι.
Προσωπικά δε μου είναι τόσο ευχάριστο αυτό το κομμάτι της κλειδαρότρυπας. Οκ, να υπάρχει κι αυτό, αλλά σε ένα φυσιολογικό πλαίσιο που δε θα παραγκωνίζει όλα τα άλλα. Καταλαβαίνω τη φύση της δουλειάς αλλά έχει δημιουργηθεί τους τελευταίους μήνες ένα τεράστιο θέμα γύρω από το που πήγα, πότε και με ποιον. Τα προηγούμενα χρόνια δε γινόταν σε αυτό το βαθμό και γι’ αυτό και δε με ενοχλούσε τόσο. Πέρασε όμως μια περίοδο τους προηγούμενους μήνες που ένιωθα μια μεγαλύτερη πίεση σε αυτό το κομμάτι.
Μπαίνεις να διαβάσεις τι γράφουν για σένα;
Όχι. Συνήθως μου τα στέλνουν. Γενικά όμως δεν μπαίνω καθόλου να δω τι γράφεται, και δε μου αρέσει και να με βλέπω ούτε σε συνεντεύξεις. Έχω μια πλευρά του εαυτού μου που είναι πολύ τελειομανής. Ακριβώς λοιπόν επειδή είμαι ο πιο αυστηρός κριτής του εαυτού μου, πάντα θα βρω κάποιο ψεγάδι. Έχω λοιπόν έναν φόβο στο να κάτσω να με δω.
Ποιος είναι ο πρώτος άνθρωπος που θα ζητήσεις τη γνώμη ή τη συμβουλή του για ένα θέμα που σε απασχολεί;
Σε ό,τι έχει να κάνει με την υποκριτική είναι ο Κίμωνας Φιορέτος, που όπως σου είπα είναι ο μέντοράς μου. Ο άντρας μου, ο Κώστας (σ.σ Πηλαδάκης) όμως, είναι εκείνος του οποίου τη γνώμη θα ζητήσω γενικότερα για το που θα πρέπει να κινηθώ και για το αν κάτι το θεωρεί καλό ή όχι. Βέβαια, ενώ θα συζητήσω πολλά πράγματα και με τον σύντροφό μου και με τους φίλους μου, και τους συνεργάτες μου, στο τέλος πάντα κάνω του κεφαλιού μου. Και ομολογώ ότι δε μου έχει βγει σε κακό.
Πρόσφατα έκανες και ένα ταξίδι στην Τουρκία όπου είχες ένα απρόοπτο με το διαβατήριό σου. Θες να μου πεις τι έγινε ακριβώς;
Απλά κάπως εξαφανίστηκε το διαβατήριο από την τσάντα μου. Διαπίστωσα ότι λείπει το διαβατήριό μου δυο ώρες πριν την πτήση μου. Δε νομίζω ότι μου το κλέψανε γιατί δεν έλειπε κάτι άλλο από την τσάντα μου, ούτε τα χρήματα. Η μόνη λογική εξήγηση που μπορώ να δώσω, είναι ότι επειδή η τσάντα δεν είχε φερμουάρ, κάπως γλίστρησε και έπεσε.
Δε σου κρύβω ότι στην αρχή λίγο αγχώθηκα γιατί έπρεπε να πάω στο αστυνομικό τμήμα, μετά δε μπορούσα να ταξιδέψω και έπρεπε να πάω από το Μπόντρουμ στη Σμύρνη οδικώς (μια απόσταση 3,5 ωρών). Ευτυχώς ήταν όλοι πάρα πολύ εξυπηρετικοί, και η Σμύρνη είναι πολύ ωραία πόλη. Προσπάθησα να εκμεταλλευτώ αυτή την “αναποδιά” και να απολαύσω το 24ωρο στη Σμύρνη, όπως και έκανα.
Μέσα από το Instagram βλέπουμε ότι κάνεις και μαθήματα χορού. Είναι κι αυτό μια μορφή ψυχοθεραπείας για σένα;
Είχα να χορέψω σχεδόν έναν χρόνο. Ο χορός είναι κάτι που αγαπώ πάρα πολύ. Κατά καιρούς τον αφήνω λόγω έλλειψης χρόνου αλλά πάντα επιστρέφω. Ναι, είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας. Με βοηθά πάρα πολύ να αποφορτίζομαι. Μαθαίνεις πολλά πράγματα μέσα από τον χορό, όπως και από το καθετί στη ζωή που θεωρείς ότι δε μπορείς να κάνεις, αλλά με υπομονή, δουλειά και επανάληψη τελικά το πετυχαίνεις. Η φράση “ένα βήμα τη φορά” νομίζω είναι και ο τρόπος που θα έπρεπε να αντιμετωπίζουμε τα πάντα στη ζωή, αρκεί να έχουμε βρει τον στόχο μας.
Αυτό είναι κάτι που έκανα λάθος τα προηγούμενα χρόνια και ακόμη προσπαθώ να «ρυθμίσω». Έχω και μια διάσπαση προσοχής, και επειδή είμαι και ένας άνθρωπος που μου αρέσει να δοκιμάζω διάφορα πράγματα, πολλές φορές χάνω τον στόχο μου. Βέβαια, είναι και η ζωή μας έτσι πλέον και οι ρυθμοί τέτοιοι, που δε βοηθούν στο να μείνουμε προσηλωμένοι σε κάτι και να τα συντονίσουμε όλα σωστά.
Πέρα από την υποκριτική και το μόντελιγνκ όμως, έχεις επεκταθεί και στο κομμάτι της εστίασης, σωστά;
Ισχύει. Επειδή και το μόντελινγκ και η υποκριτική είναι δυο χώροι αρκετά ανασφαλείς που δεν ξέρεις αν και για πόσο θα μείνεις χωρίς δουλειά, θεώρησα ότι πρέπει να έχω και κάτι πιο σταθερό. Έγινα λοιπόν μέτοχος σε ένα εστιατόριο. Το εν λόγω μαγαζί υπάρχει ήδη 10 χρόνια, ήταν ο κουμπάρος μου μέτοχος σε αυτό, κι εγώ έχω μπει τον τελευταίο έναν περίπου χρόνο συμμέτοχος.
Θεωρώ ότι έχει το πιο ωραίο ταϋλανδέζικο της Αθήνας, και δε το λέω γιατί είμαι μέτοχος, αλλά γιατί τρώω εκεί πάρα πολλά χρόνια. Λέγεται Wokmaster X και βρίσκεται σε έναν πολύ κεντρικό δρόμο στο Ίλιον. Είμαι πολύ χαρούμενη και γι’ αυτό το εγχείρημα.
Αν μπορούσες να μιλήσεις στη Ναυσικά των 10 ετών, τι θα της έλεγες; Τα κατάφερες καλά;
Θεωρώ ότι τα κατάφερα πάρα πολύ καλά. Η μικρή Ναυσικά δε θα μπορούσε ούτε στα πιο τρελά της όνειρα να φανταστεί ότι θα έχει τη ζωή που έχω τώρα.
Από εδώ και πέρα ποιοι είναι οι στόχοι σου;
Για πολλά χρόνια θεωρούσα πάρα πολύ σημαντικό το να είναι κανείς επιτυχημένος και αυτός ήταν ο στόχος μου. Στην πραγματικότητα όλο αυτό είναι μια βλακεία. Ο στόχος μου πλέον, είναι να είμαι ευτυχισμένη, όσο κλισέ κι αν ακούγεται. Είναι πολύ βασικό το να βρεις μια ισορροπία στη ζωή σου, να έχεις ανθρώπους δίπλα σου που σε αγαπούν, να καταφέρνεις πράγματα επαγγελματικά, να εξελίσσεσαι σαν άνθρωπος και να κάνεις πράγματα που πραγματικά σε ευχαριστούν. Προσπαθώ να απολαμβάνω τη ζωή χωρίς να πιέζω καταστάσεις και να εξελίσσομαι σαν άνθρωπος.
Επαγγελματικά έχεις προγραμματίσει κάτι άλλο;
Για την ώρα όχι, όμως πιστεύω ότι κάτι θα έρθει. Όταν κάτι δε το αφήνεις, δε σε αφήνει ούτε αυτό.
