Ο Δήμος Κιλελέρ σε συνεργασία με τις αντιστασιακές οργανώσεις διοργάνωσαν εκδήλωση για τον εορτασμό της Εθνικής Αντίσταση1941-1944, προς τιμήν των πεσόντων Νικαιωτών στο Αλβανικό Μέτωπο και κατά τη διάρκεια της Εθνικής Αντίστασης αλλά και προς τιμήν των 16 εκτελεσθέντων πατριωτών από τα φασιστικά στρατεύματα κατοχής την άνοιξη του 1943 (κατοίκων Ζαγοράς, Πουρναρίου και Φαρκαδόνας). Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο μνημείο στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης στη Νίκαια. Στην κεντρική ομιλία το μέλος της ΠΟΑΕΑ Νίκαιας Γιάννης Χονδρονάσιος ανέφερε τα παρακάτω:
«Σήμερα με την παρουσία μας τιμάμε αυτούς που έγραψαν το Έπος του 40, το Έπος της Εθνικής Αντίστασης 41-44, τους 16 πατριώτες από την Ζαγορά, την Φαρκαδόνα, το Πουρνάρι που εκτελέστηκαν από τους Ιταλούς στη Νίκαια.
Στις 28 Οκτωβρίου του 40 ο Μουσολίνι Ζήτησε να περάσει ο Ιταλικός στρατός ελεύθερα στην Ελλάδα. Ο Ελληνικός λαός είπε ΟΧΙ.
Αρχίζει το Έπος του 40. Το Ελληνικό έδαφος στα σύνορα με την Αλβανία υπεράσπιζε η όγδοη μεραρχία ήταν αυτή που δέχτηκε την πρώτη Ιταλική επίθεση.
Μετά τις πρώτες απώλειες Ελληνικών εδαφών ο Ελληνικός στρατός στα μέσα Νοεμβρίου έκανε αντεπίθεση και καταδίωξε τους Ιταλούς.
Το ναυτικό από τα Αλβανικά παράλια σφυροκοπούσε τους Ιταλούς.
Η Αεροπορία εμπόδισε την δράση της Ιταλικής αεροπορίας.
Μετά από 16 ημέρες πολέμου δεν υπήρχε Ιταλός στο Ελληνικό έδαφος, οι Ελληνικές δυνάμεις πήραν την Κορυτσά, τους Αγίους Σαράντα, το Αργυρόκαστρο, την Χειμάρρα, την Κλεισούρα, το Τεπελένι.
Στις δύσκολες στιγμές του πολέμου οι κάτοικοι της Πίνδου γέροι, γυναίκες, παιδιά τι νύχτες μέσα από χιόνια και λάσπες, με τσουχτερό κρύο από τα μονοπάτια μετέφεραν πυρομαχικά, τρόφιμα, τραυματίες στα μετόπισθεν.
Η Σοφία Βέμπο με τα πατριωτικά τραγούδια εμψύχωνε τους στρατιώτες και τον λαό.
Στις 9 Μαρτίου του 41 ο Μουσολίνι παρών στο στρατηγείο των επιχειρήσεων με τις επίλεκτες δυνάμεις και μεγάλη αεροπορική υποστήριξη κάνει την Εαρινή Επίθεση στα υψώματα 717 και 731 στο στενό της Κλεισούρας που υπεράσπιζαν κύρια Θεσσαλοί.
Οι Ελληνικές δυνάμεις τα κράτησαν με νύχια και με δόντια.
Η απόκρουση της Ιταλικής εισβολής ήταν η πρώτη νίκη των συμμάχων. Έδωσε μεγάλο θάρρος στην σκλαβωμένη Ευρώπη και επηρέασε την έκβαση του πολέμου.
Απρίλιος του 41. Η Ελλάδα είναι σε πόλεμο για πάνω από 5 μήνες με την Ιταλία.
Στις 6 Απριλίου οι Γερμανοί μπροστά στην αδυναμία των Ιταλών αρχίζουν την επίθεση στην γραμμή Μεταξά.
Πάνοπλη η 12η Γερμανική στρατιά με αεροπορική υποστήριξη απέναντι στην ανδρεία και γενναιότητα των Ελλήνων υπερασπιστών με όπλα τον ηρωισμό, την ψυχή, το καθήκον υπεράσπισης της πατρίδας.
Η Ελληνική άμυνα στην Γερμανική επίθεση είναι ακόμα μια χρυσή σελίδα στην Ελληνική ιστορία. Τα οχυρά δεν παραδόθηκαν έπεσαν.
19 Απριλίου οι Γερμανοί μπαίνουν στην Λάρισα στις 27 Απριλίου στην Αθήνα. Η Ελλάδα είναι πλέον σκλαβωμένη, βρίσκεται σε τριπλή κατοχή. Πρώτη μέρα σκλαβιάς. Πρώτη μέρα αντίστασης.
Στην αρχή μικρές ομάδες, μετά μεγαλύτερες, στην συνέχεια οργανώσεις.
Γέμισαν τα βουνά από ελεύθερους Έλληνες και Ελληνίδες.
Όλοι μαζί κατάφερναν μικρά και μεγάλα πλήγματα με όλο και αυξανόμενη ένταση στα κατοχικά στρατεύματα.
-Τον Ιούλιο του 41 ιδρύεται το ΕΕΑΜ
-Τον Σεπτέμβριο του 41 το ΕΑΜ.
-Την ίδια περίοδο ο ΕΔΕΣ.
-Τον Φεβρουάριο του 42 ο ΕΛΑΣ.
-Τον Φεβρουάριο του 43 η ΕΠΟΝ.
Η αντίσταση γίνεται πιο οργανωμένα, τα κτυπήματα είναι καίρια και καθοριστικά, πονάνε τον κατακτητή, τον αναγκάζει να διατηρεί πολύ στρατό στην Ελλάδα.
Να θυμηθούμε κάποια ιστορικά γεγονότα:
-Αποτράπηκαν τα σχέδια για παράδοση της Θράκης και Ανατολικής Μακεδονίας στους Βούλγαρους. Τα Ιόνια νησιά στους Ιταλούς.
-Δεν έγινε η αποστολή Ελλήνων εργατών στην Γερμανία όπως και επιστράτευση και αποστολή Ελλήνων να πολεμήσουν στο ανατολικό μέτωπο.
-Δόθηκε ο αγώνας ενάντια στην πείνα μετά την δέσμευση των αγαθών και του πλούτου της χώρας. (300.000 οι νεκροί από την πείνα στην διάρκεια της κατοχής).
-Στις 30 Μαΐου του 41 ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας κατέβασαν την Γερμανική σημαία στην Ακρόπολη και ανύψωσαν την Ελληνική.
-Τον Νοέμβριο του 42 οι ενωμένες δυνάμεις του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ με τους Άγγλους σαμποτέρ ανατίναξαν την Γέφυρα στον Γοργοπόταμο. Ήταν το μεγαλύτερο σαμποτάζ στην κατεχόμενη Ευρώπη και έδωσε κουράγιο σε όλους.
Το γεγονός έχει σπουδαίο διαχρονικό μήνυμα για μας.
«Μονιασμένοι μεγαλουργήσαμε, διχασμένοι το πληρώσαμε»
-Τον Φεβρουάριο του 44 ανατίναξη του τρένου στα Τέμπη
Η Αντίσταση στη Θεσσαλία ήταν καθολική στις πόλεις και την ύπαιθρο.
Άνδρες , γυναίκες, νέοι ακόμα και μικρά παιδιά, απλοί άνθρωποι, αγρότες, εργάτες, επιστήμονες, εκπαιδευτικοί, ο κλήρος.
Την Θεσσαλία αποκάλεσαν, Αγωνοτρόφα, Φτωχομάνα, Ψωμοδότρα. Το φθινόπωρο του 43 δόθηκε η μάχη της σποράς, και το καλοκαίρι του 44 η μάχη της σοδιάς.
Οι κάτοικοι της Νίκαιας έδωσαν το παρόν από την πρώτη στιγμή στον αγώνα. Πολέμησαν , αντιστάθηκαν με πίστη, έδωσαν τα πάντα για την τελική νίκη. Τέσσερα τα θύματα στο Αλβανικό Μέτωπο, δέκα στην περίοδο 41-44.
Ο κατοχικός στρατός στριμώχτηκε στις πόλεις, και τα αντίποινα ήταν σκληρά. Οι φυλακίσεις, οι βασανισμοί, οι εκτελέσεις πατριωτών κάθε φύλου και ηλικίας, οι μεταφορές σε στρατόπεδα συγκέντρωσης έκανε τους Έλληνες πιο δυνατούς πιο αποφασιστικούς.
Γεμάτη είναι η Ελλάδα από μνημεία ηρώων, μαρτυρικά χωριά και πόλεις:
Για αντίποινα ήταν και η εκτέλεση των 16 αγωνιστών, πατριωτών από τη Ζαγορά, το Πουρνάρι, και τη Φαρκαδόνα.
Τα 16 παλικάρια φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν χωρίς να λυγίσουν, χωρίς να δώσουν την ευχαρίστηση στους βασανιστές.
Ήταν νέα παλικάρια αγωνιστές στον ανεπανάληπτο αγώνα της Εθνικής Αντίστασης.
Αγωνίστηκαν και αυτοί για την Ελευθερία της Ελλάδας, για τα υπέρτατα ιδανικά, τις ιερότερες αρχές και αξίες, για ένα διαφορετικό κόσμο.
Ξημερώματα 15 Μάρτη του 43 οι Ιταλοί τους μετέφεραν στον τόπο της εκτέλεσης έξω από την Νίκαια.
Δεν φοβήθηκαν, δεν θέλησαν να τους δέσουν τα μάτια, έστειλαν το δικό τους μήνυμα αντίστασης σε όλους τους Έλληνες και Ελληνίδες.
«Αδέλφια συνηχείστε τον αγώνα να μην πάνε χαμένες οι θυσίες, η νίκη θα είναι δική μας»
Δεν έζησαν να δουν ελεύθερη την Ελλάδα, τα όνειρά τους θυσιάστηκαν στον αγώνα, για την Ελευθερία της Ελλάδας.
Αδελφοί μας από την Ζαγορά, την Φαρκαδόνα και το Πουρνάρι σας καλωσορίζουμε στον δικό σας τόπο, τον τόπου που οι δικοί σας άνθρωποι πότισαν και δόξασαν με το αίμα τους.
Οι ήρωες και οι ηρωίδες του έπους του 1940 και της Εθνικής Αντίστασης ότι έκαναν το έκαναν σαν αληθινοί πατριώτες με αυθορμητισμό, από αγάπη για την πατρίδα, για την ελευθερία, για τις υπέρτατες αρχές των Ελλήνων.
-Εμείς να μην ξεχνάμε ότι τίποτα δεν χαρίζεται αλλά καταχτιέται με αγώνες και θυσίες,
Και μόνο μονιασμένοι θα είμαστε παντοδύναμοι.
-Να διαφυλάξουμε με κάθε αγώνα και θυσία την Ελευθερία και Ανεξαρτησία της πατρίδας, έτσι θα έχει νόημα η θυσία τους.
– Να θυμόμαστε και να μεταδίδουμε στις νεότερες γενιές τα γεγονότα αυτής της περιόδου γιαυτό υπάρχουν τα μνημεία, γιαυτό γίνονται εκδηλώσεις γιαυτό είμαστε εδώ και σας ευχαριστούμε από καρδιάς. Τιμή και δόξα:
Στους αγωνιστές και αγωνίστριες του Έπους του 40.
Στους αγωνιστές και αγωνίστριες της Εθνικής Αντίστασης.
Στους 16 πατριώτες που εκτελέστηκαν στη Νίκαια. Αιώνια θα είναι η μνήμη τους».
Στην εκδήλωση κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο των πεσόντων ο Δήμαρχος Κιλελέρ Θ. Νασιακόπουλος, ο Δήμαρχος Ζαγοράς Π. Κουτσάφτης, ο Αντιδήμαρχος Φαρκαδώνας Γ. Γεωργίου, οι πρόεδροι των τοπικών κοινοτήτων Νίκαιας και Πουρναρίου Κ. Παναγούλης και Ι. Μακρής και ο Πρόεδρος της ΠΟΑΕΑ Αθ. Τζίντζιρας για την Εθνική Αντίσταση 1941-44. Το προσκλητήριο νεκρών έκανε ο Αντιδήμαρχος Αχ. Χατζούλης.
Παρέστησαν επίσης ο βουλευτής Χ. Κέλλας ο οποίος έστειλε και χαιρετισμό, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Σωτήρης Νταφόπουλος, οι αντιδήμαρχοι Αν. Ρεντζιάς και Β. Χλιάπη Γκουνιαρούδη, ο πρόεδρος της ΔΕΥΑ Κιλελέρ Αχ. Βαρδακούλης, οι δημοτικοί σύμβουλοι των Δήμων Κιλελέρ και Λαρισαίων Γ. Ακριβούλης, Ζ. Ανυφαντή Αθ. Μανδάλης και Ρ. Καραλαριώτου, το μέλος του ΤΣ της ΤΚ Νίκαιας Γ. Ψαρούλης, ο εκπρόσωπος του αρχηγού ΑΤΑ Ταξίαρχος Μ. Μπαντουβάς, ο διοικητής της 110 Π.Μ. σμήναρχος Α. Μουστρούφης, η Αστυνόμος Α’ του ΑΤ Κιλελέρ Π. Γιαντικίδου εκπρόσωποι συλλόγων και φορέων και συγγενείς των πεσόντων.
