Σχεδόν 40 ημέρες μετά τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη, η Μαργαρίτα Θεοδωράκη παραδέχτηκε ότι δεν ξέρει αν θα πάει στο μνημόσυνο το Σάββατο 9 Οκτωβρίου, διότι δεν έχει οικονομική δυνατότητα να πάει.
Η Μαργαρίτα Θεοδωράκη βρέθηκε στην παρουσίαση του βιβλίου της με τίτλο «Αναμνήσεις ενός κοριτσιού» και μίλησε στο αναγνωστικό κοινό της Αλεξανδρούπολης για τον πατέρα της.
«Το βιβλίο έχει να κάνει με τη δική μου την ψυχή, με την δικιά μου την καρδιά με το πώς τον αγαπούσα, πώς αγαπούσα τους γονείς μου – είναι πολύ ‘μεγάλος’ ο πατέρας μου, όμως δεν είναι αυτό. Είναι το πώς ζει ένα παιδάκι δίπλα σε έναν τόσο ‘μεγάλο’ και τόσο καλό και τόσο σπουδαίο και τόσο βασανισμένο. Μη μου λες… Χατζιδάκις, Ελύτης, Σεφέρης, Μίκης Θεοδωράκης τους ξέρουμε. Δεν είναι αυτό, το βιβλίο μου. Το βιβλίο μου είμαι εγώ μπροστά σ’ αυτούς», είπε μεταξύ άλλων η Μαργαρίτα Θεοδωράκη, σύμφωνα με την ιστοσελίδα reportal.gr.
Παίρνοντας λαβή από το σχόλιο μιας παριστάμενης, η Μαργαρίτα Θεοδωράκη μοιράστηκε για πρώτη φορά – όπως είπε – τον θυμό που νιώθει εξαιτίας των όσων έχουν συμβεί από τον θάνατο του Μίκη και εντεύθεν. «Είναι μία υπόθεση ολονών σας γιατί είναι ο Μίκης Θεοδωράκης αλλά δεν είναι δικιά μου υπόθεση ο θάνατος του. Δυστυχώς. Αυτό είναι πολύ πικρό. Και το λέω εδώ σε σας εδώ πρώτη φορά. Το ξέρουν οι δικοί μου. Είμαι πάρα πολύ θυμωμένη γιατί δεν κατάφερα να κλάψω τον πατέρα μου και να είναι δικός μου ο πατέρας, δικός μου ο τάφος του, να τον σκουπίσω, να του βάλω λουλουδάκια, να του ανάψω ένα καντήλι. Δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Είναι άλλοι. Υπάρχουνε πολλοί άλλοι που ασχολούνται με το Μίκη Θεοδωράκη. Ε, τι να πω; Είναι λυπηρό», είπε σε μια αποστροφή του λόγου της.
Σε άλλο σημείο σχολίασε και όσα τηλεοπτικά διαδραματίστηκαν αυτές τις ημέρες σε ένα «καρακιτσαριο που δεν ταιριάζει σε μας», ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στον φερόμενο ως τρίτο γιο του Μίκη Θεοδωράκη (τον «δήθεν γιο» όπως τον χαρακτήρισε η ίδια) στην επικείμενη εμφάνιση της διαθήκης του, αλλά και στο γεγονός ότι δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να παραβρεθεί στο 40ήμερο μνημόσυνό του που θα γίνει το ερχόμενο Σάββατο. «Δεν μπορώ να πάω στον τάφο του. Και δεν ξέρω αν θα πάω το Σάββατο στο μνημόσυνο. Δεν νομίζω ότι θα πάω. Πώς θα πάω; Δεν έχω οικονομική δυνατότητα να πάω. Εν πάση περιπτώσει θέλω να πω ότι δεν έχω καταλάβει πώς πεθαίνει ένας πατέρας. Το κατάλαβα μόλις τον είδα το πρωί που πέθανε. Εκεί το κατάλαβα μέχρι που τον πήρανε στο ψυγείο στο Α νεκροταφείο και έζησα όλο αυτό το δράμα που ζει κάθε κόρη και κάθε γιος. Μετά, τον πήρανε, αρχίσαν τα δικαστήρια και σαν να είναι κάτι ξένο».
