Η νίκη του Σπύρου Λούη στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνα, ήταν ο “μοχλός” που έδωσε έμπνευση και κίνησε τις διαδικασίες που οδήγησαν το 1896 στην ίδρυση του Γυμναστικού Συλλόγου Αμαρουσίου. Με μία διαδρομή που συμπλήρωσε 125 χρόνια καθόλου παράξενο δεν είναι που το Μαρούσι αποτελεί ιδρυτικό μέλος του ΣΕΓΑΣ, όπως και η βράβευσή του με το χρυσό Αριστείο του ΣΕΓΑΣ στην επέτειο των 100 χρόνων της δράσης του. Σήμερα είναι ο τέταρτος παλαιότερος εν ενεργεία αθλητικός σύλλογος στην Ελλάδα.
Ο Γυμναστικός Σύλλογος Αμαρουσίου δεν έμεινε μόνο στις δάφνες του Σπύρου Λούη, αλλά σε όλη αυτή την πορεία των 125 χρόνων αρκετοί ήταν οι αθλητές και οι αθλήτριές του που πήραν μέρος και διακρίθηκαν σε Ολυμπιάδες, σε βαλκανικούς αγώνες και φυσικά σε πανελλήνιες διοργανώσεις.
Ο χώρος που αποτέλεσε την αθλητική κυψέλη είναι εκεί που βρίσκεται σήμερα το κλειστό γήπεδο «Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι.
Εκείνα τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης και των πρώτων βημάτων του συλλόγου, το Μαρούσι δεν ήταν, όπως και πολλές άλλες περιοχές, όπως τις ξέρουμε σήμερα. Ήταν από τις εξοχές του λεκανοπεδίου, σαφώς πιο αραιοκατοικημένο και η ίδρυση ενός αθλητικού συλλόγου, είχε μεν το πλεονέκτημα των πολλών ανοιχτών – ελεύθερων χώρων, αλλά και τις οργανωτικές δυσκολίες της εποχής.Για να πας στο Μαρούσι έπαιρνες το “θηρίο”, όπως έλεγαν το τρένο της εποχής, ενώ ξακουστό ήταν το Κτήμα Βορρέ, πόλος έλξης της αριστοκρατίας της εποχής.
Για την πρώτη περίοδο της δράσης του ο σύλλογος αναφέρει στην ιστορία του: “O σύλλογος μετείχε στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου ανδρών 1901 με 10 αθλητές, οι οποίοι αγωνίστηκαν με κίτρινη στολή, που φαίνεται πως καθιερώθηκε από το ξεκίνημά του. Όμως, ο αρχικός ενθουσιασμός έσβησε γρήγορα, διότι οι κάτοικοι του προαστίου δεν έδειξαν ιδιαίτερο ζήλο για τον οργανωμένο αθλητισμό, παρά το ότι κατά καιρούς αναγγελλόταν η συμμετοχή τους σε αγώνες μαραθώνιου ή ανωμάλου δρόμου. Μοιραία οι διοικούντες σταδιακά αδιαφόρησαν και ο σύλλογος αδράνησε.
Η αναγέννηση του συλλόγου συνέβη το 1923, όταν ανέλαβε την προεδρία ο Λ. Πτέρης, ο οποίος με προσωπική εργασία και ζήλο κατάφερε να ξαναφέρει το σύλλογο στο προσκήνιο και να αναδείξει πρωταθλητές πανελλήνιου επιπέδου και διεθνείς, όπως ο Στυλιανός Μπεναρδής και ο Καραγιάννης που μετείχαν στην Ολυμπιάδα του Παρισιού το 1920 και ο Παούρης στην Ολυμπιάδα του Άμστερνταμ το 1924.
Τη δεκαετία αυτή ο ΓΣ Αμαρουσίου γνωρίζει μεγάλες διακρίσεις, αθλητές του μετέχουν σε γνωστούς και σε διεθνείς αγώνες (Ελληνοϊταλικοί, Ελληνογαλλικοί, Παναθήναια, Αβερώφειοι, Πανιώνιοι Αγώνες, Αιγυπτιακοί, Παγκυπριακοί κλπ) καταρρίπτουν πανελλήνια ρεκόρ, ενώ αναφέρεται συμμετοχή και σε αγώνες κωπηλασίας με τον αθλητή Γνευτό στην Αλεξάνδρεια.
Προς το τέλος της δεκαετίας του ’20, η δράση του συλλόγου περιορίζεται και πέφτει ξανά σε αφάνεια. Επαναδραστηριοποιείται ξανά στα μέσα της δεκαετίας του ’30, χωρίς να φτάσει στην παλιά του αίγλη”.
Ο Γ.Σ.Α. δεν έμεινε όμως μόνο στα αγωνίσματα του κλασσικού αθλητισμού, καθώς στις αρχές της δεκαετίες του 1920 κάνει “σέντρα” στις δραστηριότητές του και το ποδοσφαιρικό τμήμα του συλλόγου, αρχικά ως ανεπίσημο σωματείο, ενώ είναι από τα πιο ιστορικά σωματεία της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθήνας (ΕΠΣΑ). Στην προπολεμική περίοδο το Μαρούσι αναδεικνύει τον Τάκη Τριανταφύλλη, που ανοίγει τα φτερά του στον Παναθηναϊκό (1931-1946) και στην Εθνική ομάδα με εννέα συμμετοχές.
Το καλοκαίρι του 1934 μετείχε σε τουρνουά που διοργάνωσε ο Α.Ο. Κηφισιάς μαζί με τη Νέα Ερυθραία τερματίζοντας στην πρώτη θέση. Στις μέρες μας αγωνίζεται στα πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ. Αθηνών.
Ακολούθησε η ίδρυση του τμήματος μπάσκετ το 1950, με ανοδική πορεία από τις τοπικές κατηγορίες στην Α’ Εθνική και μάλιστα σε θέσεις από τις οποίες προέκυπταν και ευρωπαϊκές συμμετοχές (στο Κύπελλο Κόρατς το 1978).
Μετά από μερικά χρόνια περιπλάνησης στην Β’ Εθνική και την Α2, η ομάδα επανήλθε στην πρώτη κατηγορία την Α1, από όπου ξαναβγήκε στο Κόρατς, ενώ το 2001 στις 17 Απριλίου η ευρωπαϊκή της πορεία έφτασε μέχρι την κατάκτηση του κυπέλλου Κόρατς με 74-72 σε βάρος της γαλλικής Σαλόν στη Βαρσοβία.
Το 2003-2004 ήταν φιναλίστ στον τελικό της FIBA Europe League, ενώ την επόμενη αγωνιστική περίοδο το Μαρούσι τερμάτισε δεύτερο στο πρωτάθλημα της Α1. Δίνει ξανά το παρόν στη FIBA Europe League το 2009-2010 και φτάνει στους 16 του θεσμού.
Τα τελευταία χρόνια η ομάδα αγωνίζεται στις εθνικές κατηγορίες και συγκεκριμένα την τρέχουσα περίοδο στην Α2 με την ομάδα μπάσκετ να χρησιμοποιεί σαν έδρα το κλειστό γήπεδο του Αγίου Θωμά στο Μαρούσι, ενώ λειτουργεί και τμήμα μπάσκετ γυναικών, καθώς και υποδομές.
Έρευνα & σύγχρονες φωτο: Nάσος Μπράτσος
πηγές φωτο αρχείου: Γ.Σ Αμαρουσίου
Υ.Γ. Ευχαριστούμε για την επικοινωνία και την παροχή στοιχείων, τους Χρήστο Γεωργουσόπουλο, Ηλία Μακράκη, Σταύρο Θανόπουλο
Χρήσιμες συνδέσεις
