Ο Γιώργος Γάσπαρης μίλησε στην ΕΡΑσπορ 101,8 και στην εκπομπή «Πρωινός Μπαλαδόρος» με τον Τάσο Επιτρόπου. Ο διεθνής παλαίμαχος πλέι μέικερ του Πανιωνίου και του Άρη δεν έκρυψε την πικρία του για την «αποκαρδιωτική εικόνα» της ομάδας της Νέας Σμύρνης, ενώ σχολίασε και την κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό και ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Ο Γιώργος Γάσπαρης ήταν στην οικογένεια του Πανιωνίου από ηλικία δέκα ετών. «Το 1975 γράφτηκα στις ακαδημίες του συλλόγου και αγωνίστηκα μέχρι το 1992 όταν και πήρα μετεγγραφή στον Άρη».
Με τη φανέλα του Πανιωνίου γνώρισε μοναδικές στιγμές κατακτώντας το κύπελλο το 1991, ενώ ήταν φιναλίστ το 1993. Επίσης με τη φανέλα του Άρη κατέκτησε το κύπελλο Κυπελλούχων το 1993 (απέναντι στην Εφές). Ήταν 21 φορές διεθνής.
Μεταξύ άλλων ο Γιώργος Γάσπαρης μίλησε:
Για τον Πανιώνιο: «Έχουν γίνει εγκλήματα με τον Πανιώνιο. Είμαι γέννημα θρέμμα νεοσμυρνιώτης και έχω ζήσει από διάφορα πόστα όλα τα κακά σε αυτή την ομάδα. Το χειρότερο όμως είναι πως ο Πανιώνιος έχει αποξενωθεί από την κοινωνία, ενώ μέχρι και πριν από λίγα χρόνια ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας. Δεν είναι μόνο στο μπάσκετ που συμβαίνει αυτό, αλλά και στο ποδόσφαιρο. Είναι μηδενικό το ενδιαφέρον του κόσμου για την ομάδα! Η κατάσταση είναι τραγική στο σύλλογο. Η κρίση έκανε χειρότερα τα πράγματα.
Οι χορηγοί αποχώρησαν και όπως γνωρίζεται ο επαγγελματικός αθλητισμός στηρίζεται στις διαφημίσεις, στις χορηγίες, χωρίς χρήματα δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Σε συνδυασμό με την κακοδιαχείριση έχουμε ως αποτέλεσμα το ποδόσφαιρο να βρίσκεται στη Γ’ Εθνική και το μπάσκετ στη Β’ Εθνική! Με τόσα χρέη ποιος άνθρωπος να αναλάβει. Ακόμη και οι ακαδημίες του Πανιωνίου για καιρό ήταν ακέφαλες, άρα ακόμη και σε αυτό τον τομέα ο σύλλογος ταλαιπωρήθηκε».
Για το Φάνη Χριστοδούλου: «Υπάρχει ένας μύθος σχετικά με την προπόνηση που έκανε. Αντίθετα, ο Φάνης έκανε πάρα πολύ προπόνηση, είναι λάθος που νομίζουν κάποιοι πως δεν έκανε αρκετή προπόνηση. Από τα 17 του ήταν στον Πανιώνιο και στις εθνικές ομάδες παίζοντας 40 λεπτά και δεν ξεκουραζόταν καθόλου το καλοκαίρι, λόγω των πολλών αγωνιστικών υποχρεώσεων και τις προετοιμασίες. Τον είχαμε κάνει… Τιραμόλα, έκανε τα πάντα μέσα στο γήπεδο. Σε άμυνα κι επίθεση. Κινδύνευε σε κάθε σεζόν να πάθει υπερκόπωση, γι’αυτό σε κάποιες περιπτώσεις έπρεπε να αποφεύγει τις έντονες προπονήσεις. Ο Φάνης έκανε προπόνηση περισσότερη από πολλούς από εμάς. Για μια δεκαετία δεν ξεκουραζόταν σχεδόν ποτέ».
Για την Ευρωλίγκα και το ελληνικό πρωτάθλημα: «Ο κόσμος δυσκολεύεται να προσαρμοστεί. Είχε συνηθίσει τον Παναθηναϊκό και των Ολυμπιακό των 20 και 25 εκατομμυρίων ευρώ μπάτζετ. Τώρα κάθε χρόνο μειώνονται τα χρήματα που επενδύονται στην Ευρωλίγκα, με αποτέλεσμα οι ομάδες μας να μην είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικές. Με την κρίση που περάσαμε στην Ελλάδα είναι δύσκολο να επενδύουν κάθε χρόνο ο κ. Γιαννακόπουλος ή οι κκ Αγγελόπουλοι. Τα μπάτζετ κάνουν τη διαφορά.
Για το ελληνικό πρωτάθλημα ισχύει ό,τι και στις περιπτώσεις Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού. Ομάδες, όπως ο Αρης και ο ΠΑΟΚ, που παραδοσιακά ήταν από τους πυλώνες του ελληνικού μπάσκετ έχουν πολλά χρέη και δυσκολεύονται να είναι ανταγωνιστικοί.
Πάντως είμαι αισιόδοξος, καθώς μαθαίνω και τα μπάτζετ όλων των ομάδων ανεβαίνουν, ενώ αυξάνονται και οι χορηγίες. Σίγουρα το νέο πρωτάθλημα θα είναι καλύτερο από το περυσινό και είμαι βέβαιος πως στα επόμενα χρόνια θα δούμε καλύτερα πρωταθλήματα, πιο αναταγωνιστικά.
Για την παρουσία του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα: «Η επιστροφή του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα είναι ιδιαίτερα σημαντική. Τεράστια υπόθεση. Αλίμονο, χωρίς τον Ολυμπιακό το πρωτάθλημα χάνει σχεδόν το 50% της αξίας του το πρωτάθλημα».
Για την εξέλιξη του ελληνικού μπάσκετ: «Υπήρχε μια παράδοση στο ελληνικό μπάσκετ. Η μια γενιά να παραδίδει στην επόμενη. Από μεγάλους αθλητές, που γινόταν αθλητές. Αυτό κάποια στιγμή πήγε να χαθεί και τώρα το πληρώνουμε».
Για το Μίλωνα: «Καθήκον των παλαιοτέρων είναι να μεταφέρουμε στις νεότερες γενεές την αγάπη για το άθλημα, να τις εμπνεύσουμε.
Τα παιδιά τώρα ζουν σε μια διαφορετική κατάσταση σε σχέση με εμάς. Ο αθλητισμός είναι μια διέξοδος για τους νέους, ένα φάρμακο. Εμείς είμασταν παιδιά του δρόμου, παίζαμε ελεύθερα. Τώρα είναι διαφορετικά. Οι γονείς φέρνουν τα παιδιά για να προπονηθούν και να μάθουν τα μυστικά του μπάσκετ, καθώς είναι δύσκολο να τα αφήσουν μόνα τους.
Ευτυχώς στο Μίλωνα γίνεται εξαιρετική δουλειά, επαγγελματική θα έλεγα. Διαθέτη μια σοβαρή διοίκηση με πρόεδρο το Μιχάλη Σακελλαρίδη και έχουμε υπό την επίβλεψή μας 400 παιδιά, διαφόρων ηλικιών και, κρατήστε αυτό που θα σας πω, σύντομα ο Μίλων θα πρωταγωνιστεί στα αναπτυξιακά πρωταθλήματα».
